De kerken zitten vol met de feestdagen.
Mensen willen kennelijk meer dan alleen
maar cadeautjes uitpakken. Ze houden
behoefte aan rituelen en bezinning, of ze
nu gelovig zijn of niet.
Eigenlijk is het een foei
lelijk ding, het kerst
stalletje dat ooit van
mijn moeder was.
Kindeke Jezus heeft
meer weg van een
glibberige worm dan van een
aanstaand verlosser. Bij de kunst
stoffiguurtjes hoort ook een
schaap, dat - hoe vaak ik het ook
probeer - maar niet rechtop wil
blijven staan. Op de vloer van het
stalletje is kunstmos aangebracht
dat ik tot diep in de lente nog
aantreft in de hoeken en kieren
van mijn huis.
Mijn moeder overleed, en toen
mijn zussen en ik bij het oprui
men het kerststalletje vonden
- diep weggestopt in een doos op
zolder - wist ik: dat neem ik mee.
Sindsdien haal ik het elk jaar in
december uit de oude, verfom
faaide plastic tas, waar nog een
gedateerd logo van de HEMA op
staat. Jozef, Maria, de drie konin
gen: ze krijgen allemaal een plek.
Als ik tevreden ben over de op
stelling (en ik heb geaccepteerd
dat het schaap ook dit jaar niet
zal blijven staan) drapeer ik een
streng kitscherige, gekleurde
kerstverlichting over het dak van
de stal.
Opmerkingen van vrienden en
familie over hoe wanstaltig het
ensemble is, negeer ik. Voor mij
kan Kerstmis niet beginnen als
dat kerststalletje niet staat. Gelo
vig ben ik niet, maar er gaat wel
kracht
m van het
ritueel
Tekst: Gijs van der Sanden Illustraties: Shutterstock
16 zaterdag 17 december 2016
