Dat ze weer op reis mag voor haar
tv-programma beschouwt Erica
Terpstra als een verrukkelijke toegift
van het leven. Ze heeft zich niet laten
kisten door een agressieve bacterie.
In mei richtte Erica Terpstra in het Mi
litair Revalidatie Centrum in Doorn
het woord tot een groep veteranen.
Die zouden daarna afreizen naar de
Invictus Games, een internationaal
sportevenement voor gewond geraakte
militairen. Vanuit haar rolstoel hield
Terpstra een rede die doorspekt was met
haar bekende enthousiasme. 'Kom op,
jongens! Jullie kunnen het.'
Nu ze zich de scène zeven maanden
later voor de geest haalt, worden haar
ogen vochtig. „Het was de eerste keer
in meer dan een jaar dat..." Haar stem
breekt. de eerste keer dat ik niet meer
alleen patiënt en revalidant was, maar
gewoon weer Erica."
Ze schrikt en herpakt zich. „Tsja! Ik
raak nu nog ontroerd. Ben ik toch tien
jaar voorzitter van NOC*NSF geweest en
heb ik niets anders gedaan dan sporters
toespreken. Maar dit vond ik zó span
nend. De kapitein van de groep had me
gevraagd. En dan houd ik zo'n speech
natuurlijk. Nee, niet van papier. 4
magazine 9
Ik was
nog niet
klaar hier'
Tekst: Stefan Raatgever Foto's: Marco Okhuizen
Visagie: Yvon MoLL
