WEER EVEN THUIS
L
1
l
ll
17
Het werk op het land vond Martin Stoutjesdijk maar niets. Maar alle speelruimte
rondom zijn ouderlijk huis in Ouwerkerk maakte zijn jeugd prachtig.
Het was niet zozeer het
huis zelf, maar het com
plete plaatje. Als Martin
Stoutjesdijk (1957) te
rugdenkt aan de plek
waar hij opgroeide, een boerderij aan
de Nieuwe Noorddijkseweg in Ou
werkerk, herinnert hij zich vooral de
enorme vrijheid die hij daar als kind
heeft ervaren. ,Je had al vroeg je ta
ken, maar het was altijd leuk spelen
op de boerderij. Er waren weinig be
perkingen om je uit te leven."
Met zelfgebouwde vlotten de wa
tergang op of in het nabijgelegen bos
hutten bouwen. „Er viel altijd wel
wat te klooien en anders ging je voet
ballen", vat Martin het samen.
Ruimte was er op het dertien hectare
grote gemengde bedrijf volop. Opa
Stoutjesdijk had wat grond en de
herverkaveling na de Watersnood
ramp maakte het hem en Martins va
der mogelijk om zelf een boerderijtje
te beginnen.
Daar groeide Martin op, met zijn
twee broertjes en zijn zusje, in een in
1955 gebouwde woning. Met de be
perkte luxe die in die tijd gewoon
was. Met kolenkachels en met een
waskamertje in plaats van een
douche. Toen die later alsnog werd
gebouwd, werd dat waskamertje
Martins slaapkamer. Met een bed op
maat, omdat een 'gewoon' bed te
groot was, en met posters van de
Amerikaanse rockband Creedence
Clearwater Revival en de Beachboys
tegen de muren. Grijnzend: „En dan
zaten die muren ook wel vol."
Moestuin
Het land werd de eerste jaren nog
met paarden bewerkt. In de schuur
naast het huis stonden een stuk of
negen koeien. Verder waren er kip
pen, konijnen en een varken voor de
eigen consumptie. Plus een grote
moestuin voor het huis. Niet zo
vreemd dat ook de kinderen Stout
jesdijk de handen uit de mouwen
moesten steken. „Dat ik mee het land
op moest, zijn mijn mindere herin
neringen. Maar die worden ruim
schoots gecompenseerd door de her
inneringen aan alle speelruimte die
er was." Daarmee doelt de Zierik-
zeeënaar niet alleen op fysieke
ruimte. „Want het heeft ook heel veel
met mijn ouders te maken." Op je
verjaardag met je klasgenootjes opge
haald worden van school met paard
en wagen. Crossen met een brommer
op het erf en spelen in het stro in de
schuur. „Ik kende er genoeg die dat
niet mochten, want dat was ieders
grootste angst: dat kinderen met
vuur zouden spelen in het stro. Maar
mijn vader vond het goed."
De melkmachine deed haar in
trede, de paarden werden vervangen
door een traktor en als één van de
eersten op Schouwen-Duiveland be
gon de familie Stoutjesdijk een vijf
caravans tellende minicamping bij
het bedrijf. Niet voor de centen. „Het
kostte eerder geld. Maar die mensen
brachten gezelligheid en ook vriend
schap. Sommige mensen hebben er
vanaf het begin tot het einde ge
staan."
Dat einde kwam in 1984 toen pa en
ma Stoutjesdijk - lang nadat Martin
zijn ouderlijk huis had verlaten - de
boerderij verkochten. De familie die
het kocht, maakte er een landhuis
achtige woning van met witte muren
en een rieten kap. „Dat was een rare
gewaarwording voor mijn vader. Dat
je een boerderij kocht om er te wo
nen in plaats van te boeren. Maar het
is mooi wat ze ervan hebben ge
maakt. En je ziet er nog altijd de
vorm van het vroegere huis in terug."
Hoe fijn Martin zijn jeugd ook
heeft ervaren, behoefte om zelf op
dat stekkie te wonen heeft hij niet.
„Die ruimte die je daar had kan ik
best missen, maar ik vind dat je er
een hoge prijs voor moet betalen. En
dan bedoel ik niet alleen financieel.
In de polder wonen moet je willen. Je
zit altijd in de wind, je moet altijd
vervoer hebben. Niks is bij de deur.
Maar ik heb er goede herinneringen
aan. Ik heb daar alle vrijheid gehad
om me te kunnen ontwikkelen."
Ik heb er goede herinneringen aan. Ik heb daar
alle vrijheid gehad om me te kunnen ontwikkelen
zaterdag 17 december 2016
PC
Alle vrij heid om te spelen
Esme Soesman
Ouwerkerk
I;
"I a. U TW -
Heeft u herinneringen aan uw
ouderlijke huis die u wilt delen en wilt
u weer even terug? U kunt uw verhaal
doen in 'Weer Even Thuis'. U kunt
contact opnemen met Ab van der
Sluis: 08801-30203,
chefnieuws@pzc.nl.
A Martin Stoutjesdijk voor zijn ouderlijk huis. foto dirk-jan gjeltema
►Vroeger was het een boerderij, eigen foto
- Martin Stoutjesdijk
