'Risico nemen is
me aangeleerd'
44
4
Gourmetten Veertig jaar geleden had nog
niemand van gourmetten gehoord. Nu zitten we
massaal achter de minipannetjes. Tijd voor een test.
Mijn geld en ik
„Als student werkte ik in de horeca.
Het advies toen van mijn ouders zal
ik nooit vergeten: 'Spaar de helft en
geef de andere helft uit'. Die les geef
ik door aan mijn eigen kinderen. In
mijn studententijd lukte het prima
om de helft van de inkomsten weg te
zetten. Tegenwoordig is dat met zo
veel vaste lasten onhaalbaar."
„Wanneer ik langs de Pierre Marco-
lini bonbonwinkel loop, móet ik een
doosje bonbons kopen. De smaak is
super, het doosje met een grote strik
eromheen is mooi en er zit uitleg bij
over elk afzonderlijk bonbonnetje.
Soms ben ik de winkel al gepasseerd
en draai ik alsnog om voor een doosje
bonbons van 30 euro."
Ik sta graag met mijn
voeten in de klei en wil
resultaten van mijn
werk zien
„De beste aankoop is mijn fiets. Ne
gen jaar geleden gekocht voor 750
euro. Deze gebruik ik elke dag als ik
naar kantoor fiets. Mijn grootste mis
koop is een catsuit die ik ooit als stu
dent aanschafte voor 3.000 Belgische
Frank, omgerekend ongeveer 75 euro.
Veel te duur, nooit gedragen. Het
prijskaartje zit er nog aan."
„De blauwe envelop. Noodzakelijk
maar frustrerend. Ik snap het: zonder
belastingen zijn er geen sociale voor
zieningen. Maar leuk is anders."
„Een tweeweekse camperreis door
Canada, gevolgd door een week op
een boot langs de kust van Alaska.
Mijn man heeft deze uitspatting ge
boekt. Hoeveel het kostte? Waar
schijnlijk veel te veel. Maar het was
het waard bij mijn gezin te zijn."
„Meestal begin ik rond half zeven 's
ochtends en ga ik om half zeven 's
avonds naar huis om te eten met het
gezin. Daarna werk ik thuis door tot
een uur of twaalf. Op zondag ben ik
ook vaak bezig."
„Het ICT-bedrijf waarvoor ik werkte
groeide binnen een paar jaar van een
kleine organisatie uit naar een groot
bedrijf met meer dan 12.000 werkne
mers. Voorheen zag ik direct resul
taat van mijn inspanningen, maar
mijn job veranderde naar voortdu
rend vergaderen en rapportages ma
ken. Ik sta graag met mijn voeten in
de klei en wil resultaat van mijn werk
zien. Die voldoening heb ik weer."
„Als je voor een baas werkt, is het
duidelijk wat er elke maand op je re
kening wordt gestort. En als je ziek
bent, kun je in principe thuis blijven.
Met een eigen onderneming ben je er
altijd. Ziek of niet."
„Mijn ouders openden een schoe
nenwinkel toen ze al drie kinderen
hadden. Op dat moment had mijn
vader een vaste baan in de bouw.
Kort daarna heeft hij die vastigheid
opgegeven om fulltime in de winkel
te staan en schoenen te maken. Risi
co's durven nemen en in het diepe
springen is me aangeleerd. Zonder lef
kun je beter in vaste dienst blijven."
1A
et gourmetstel
vormt de splijt
zwam onder me
nig kerstetentje.
Voor de een is het
een jaarlijks
hoogtepunt waar
al in juli reikhalzend naar wordt uit
gekeken. Voor de ander een verplicht
nummertje waarvan de uitkomst al
van tevoren kan worden uitgeschre
ven.
Tante Tinnie met de vetspetters op
haar zondagsjurk. Ome Sjon die zijn
slavinkjes bijna rauw naar binnen
werkt (en in besloten kring zo
doende te boek staat als Sjonnie Sal
monella).
Moeders die achteraf weer steen en
been klaagt over de stank in de gor
dijnen. Om nog maar te zwijgen over
de valse premisse dat gourmetten zo
lekker gemakkelijk zou zijn; terwijl je
in de praktijk alsnog de halve kerst
dag in de keuken staat om spiesjes te
rijgen, beslagjes te mixen en cham
pignonnetjes te snijden. „Aan gour
metten begin je thuis vaak vol goede
moed, maar al heel snel baal je dat je
er weer bent ingetrapt", erkent ook
Dennis Kronenberg. Hij lacht er bij.
Dennis is manager van het all-in
gourmetrestaurant in de Koperen
Hoogte: een voormalige watertoren
in Zwolle en tevens de testruimte
van vandaag. „De geurtjes. Het spet
teren. De zooi. Het is thuis best een
gedoe allemaal."
Of je nu voor of tegen bent; gourmet
ten met kerst is uitgegroeid tot een
van de meest oer-Hollandse tradities.
Het is als met een wortelkanaalbe
handeling of het eerste vriendje van
je dochter: je weet de dans misschien
een tijdje te ontspringen, maar uit
eindelijk moet je er hoe dan ook aan
geloven en kun je er maar beter het
beste van maken.
Maar is die haat-liefdeverhouding
met het gourmetstel wel zo diepge
worteld in onze volksaard als we
denken? Het antwoord is neen. Am
per veertig jaar geleden zat tijdens de
kerstdagen helemaal niemand tussen
ONS PANEL
woensdag 14 december 2016
pi-
Elke week vraagt de redactie een
streekgenoot het hemd van het lijf
over financiële kwesties. Vandaag
Esther Westerweele (44) uit
Aardenburg. Zij gaf haar vaste
baan op en begon voor zichzelf als
planner van beurzen en conferen
ties voor iet-bedrijven. Dat pakte
goed uit.
Hans Puik
Wat is uw belangrijkste financiële
les?
Heeft u een verleiding waaraan u
te makkelijk toegeeft?
Heeft u een beste aankoop en een
grootste miskoop?
Wat is uw grootste financiële er
gernis?
Wat was uw laatste financiële uit
spatting?
De catsuit van Esther
Westerweele hangt nog
altijd ongebruikt in de
kast. FOTO REGGIE GOOLE
Werkt u veel?
Waarom begon u voor uzelf?
Wat waren de grootste veranderin
gen na die stap?
Heeft u dat ondernemen van huis
uit meegekregen?
Spetterend
spatelen
op de
plaat
Mafthijs Meeuwsen
Het
panel
moet
af en
toe wat
hete
spetters
ont
wijken.
FOTO KOEN
VERHEIJDEN
Dennis Kronenberg
(40), bedrijfsmana-
ger bij de Koperen
Hoogte.
Erik van der Schoot (50),
kok en gedegen
gourmetanalyticus.
Jolien Verburgt
(22), serveerster
en ervaren feest-
maandgourmetter.
Fleur Kisjes (21), opera
tioneel manager. Thuis al
zes jaar geen gourmetstel
meer aangeraakt.
