vYiWW/,
12
REPORTAGE OEGANDA
Het vluchtelingenkamp Boroli in
het straatarme Oeganda is geen
deprimerend tentenkamp, maar een
baken van hoop. „Oegandezen weten
heel goed wat lijden is en zijn misschien
juist daarom zo solidair met
de vluchtelingen."
Het is alsof iemand een
verkeerd adres heeft
opgegeven. Is dit echt
Boroli? Het Oegandese
vluchtelingenkamp
vlak bij de grens met het door
burgeroorlog en banditisme
geteisterde Zuid-Soedan? Hier
zouden vooral ellende en bitter
heid moeten wonen
vanwege de oorlog
even verderop die
sinds 2010 al
300.000 levens
heeft geëist.
Maar waar
je deprime
rende VN-
tenten verwacht, staan traditio
nele hutten en voel je soms zelfs
vrolijkheid. Je ontmoet vriende
lijke Zuid-Soedanese vrouwen
die koken of tuinieren op lapjes
grond die ze hebben gekregen
- ja, gekregen - van het lokale be
stuur. Je ziet tieners giechelend
meelopen in een processie van
wege de naderende kerst.
Er zijn bijna geen
mannen in Boroli.
Die zijn vaak dood
of achtergeble
ven om thuis
familiebezit te
beschermen
tegen rebellen,
regeringstroe
pen of crimine
len. Iedereen
besteelt onder
hand iedereen
in het bandeloze
Zuid-Soedan waar
de situatie met de
week verslechtert.
Zelfs minister Ploumen, die
vorige week op bezoek was in het
kamp - en wel wat gewend is - was
aangenaam verrast. Oeganda haalt
alles uit de kast voor de vluchte
lingen. Nooit eerder zag Ploumen
een speeltuin, inclusief schom
mels, in een haastig uit de grond
gestampt vluchtelingenkamp.
Het 'Oegandese opvangmodel'
trekt inmiddels internationale
aandacht. Terecht, vindt de Neder
landse minister voor Buitenlandse
Handel en Ontwikkelingssamen
werking. „Ik kijk met grote be
wondering naar de manier waarop
ze dit in zo'n korte tijd zo goed
georganiseerd hebben. Een land
dat op de 156ste plek van de ar-
moede-index staat." Geven aan
hulpbehoevenden als je zelf al
bijna niks hebt, daar kun je in
derdaad je pet voor afnemen.
Maniah, een gescheiden on
derwijzeres van 32, heeft twee
maanden moeten reizen -
vooral lopen - om haar drie
kinderen en zichzelf in veilig
heid te brengen. „De Oegan
dezen zijn erg zorgzaam. Ze
geven ons eten. Er is een
extra school in de neder
zetting neergezet. Onze
kinderen doen het goed,
dinsdag 6 december 2016
Alles uit de kast voor
Vluchtelingen
kamp Boroli
ZUID-
SOEDAN
CONGO
KINS.
Kampala
Bob van Huët
Boroli
