van de werklozen
is langer dan een jaar
werkloos. De bekendste
klacht na drie maanden
werkloosheid is
depressiviteit.
'Mijn vrouw had voor
haar gevoel geen
reden meer iets
leuks aan te trekken'
'Is er ook nog wel iets
leuk aan die man?
Focus dan liever
daar op. Straks is-ie
weer aan het werk,
heb je geen tijd meer
voor leuke dingen.'
dagen in de week op de afdeling per
soneelszaken van een notariskantoor.
Dennis: „Door de crisis en de daar
mee samenhangende huizenmarkt,
was er minder werk voor notarissen
en werd er gereorganiseerd. Ik ben
de kostwinner, maar was in die tijd
net voor mezelf begonnen. Dat
zorgde voor veel financiële onzeker
heid. Ik ging twijfelen aan mijn eigen
keuze. Gelukkig kreeg ik snel een
grote opdracht en was dat stuk dus
opgelost, maar daarmee waren de
emotionele gevolgen voor mijn
vrouw zeker niet van de baan. Ze was
net vijftig geworden en voelde zich
afgeschreven. Ze solliciteerde een
slag in de rondte, maar werd vrijwel
nooit uitgenodigd. Ze weet dat aan
haar leeftijd. Terecht, denk ik, het is
echt heel lastig om aan het werk te
komen als je de 45 bent gepasseerd.
Juist omdat leeftijd een factor is die
buiten jezelf ligt, is dat heel frustre
rend. Het deed iets met haar zelf
beeld en daarmee ook met haar
humeur."
Gebrek aan energie
Niet alleen innerlijk was de werk
loosheid van invloed. Dennis: „Mijn
vrouw is altijd heel verzorgd en
houdt van mooie kleding, maar had
voor haar gevoel nu geen reden meer
om iets leuks aan te trekken. Om
zich toch nuttig te voelen, is ze gaan
klussen in huis. Ineens moest de trap
opnieuw worden geschilderd en de
pui geschuurd. En als ik thuiskwam,
stond het eten op tafel. Maar het was
niet wat ze wilde. En dat merkte ik
elke dag.
„Via via is ze na twee jaar werk
loosheid aan een baan gekomen. Ze
werkt nu in de modebranche, wat he
lemaal bij haar past. Ze doet er weer
toe, voelt zich gewaardeerd en is
thuis een stuk vrolijker. Dat merken
ook onze kinderen. Toch blijft er on
zekerheid. Haar jaarcontract loopt
bijna af en al gaat het goed, de volle
overtuiging dat daarna weer een con-
tract volgt, hebben we niet."
Huub, die nog steeds geen baan
heeft, zit volgens zijn partner 's
avonds na het eten meteen te 'Net-
flixen', meer dan hij dat deed toen hij
werkte. Mariska: „Hij krijgt nergens
meer energie van, dat is het pro
bleem. Ik krijg dat van mijn werk,
van de omgang met mijn collega's.
Hij heeft dat niet meer. En dat ter
wijl Huub juist iemand is die houdt
van mensen om zich heen, van een
gesprek. Al zijn vrienden werken,
dus is er overdag ook niemand om
mee te praten. Ja, de moeders op het
schoolplein, maar dat is toch anders."
Ze hoopt dat hij snel een baan vindt.
„Huub zit elke dag om half negen
achter zijn computer en gaat op zoek
naar vacatures. Hij schrijf, belt,
houdt schema's bij van wie hij alle
maal al heeft benaderd. Dat duurt
tot de middag. Ik zeg weieens: 'Je
hoeft dit niet élke dag te doen. Doe
dit twee dagen in de week.' Maar hij
heeft een enorme drive om weer
werk te vinden. Goed natuurlijk,
maar ook lastig. Ik zou het fijn vin
den als hij de tijd die hij nu heeft ge
bruikt om bijvoorbeeld wat meer in
het huishouden te doen of dat
plankje nou eens op te hangen. Daar
krijgen we dus wel ruzies over tegen
woordig. Ik denk dan: Jij hebt zeeën
van tijd en ik werk me te pletter.
Waarom doe je dat dan niet even?"
Psycholoog Jean-Pierre van de Ven:
„Al is het lastig, ik denk dat het be
langrijk is dat je als partner respect
blijft houden voor de ander. In dit
geval zou ik zeggen: laat Huub zijn
gang gaan. Je kunt je ergeren, maar
je kunt ook gewoon een voorstel
doen: *Wil jij koken vanavond? Wil jij
deze week een keer de was doen?'
Daar kan hij ja of nee op zeggen,
maar dan gaat het tenminste ergens
anders over dan over zijn 'werkhou
ding' of dat hij 'te veel solliciteert'.
Geen verwijten maken, maar voor
stellen doen, dus. En verder vooral
doorgaan met je eigen leven! Trou
wens: is er ook nog wel iets leuk aan
die man? Focus dan liever daar op.
Straks is-ie weer aan het werk, heb je
geen tijd meer voor leuke dingen."
40%
20 zaterdag 3 december 2016
WG
