Uithoek
Even inkopen
doen of een
biertje drinken
met vrienden, is
er hier niet bij
Hans Avontuur beschrijft elke week een voorval,
anekdote of dilemma uit zijn leven als reisjournalist
In de outback van
Australië vliegt de
eenzaamheid Hans aan.
Kerst in
York
magazine 41
REAGEREN?
hans.avontuur@persgroep.nl
Als ik mijn 4x4 camper heb geparkeerd,
komt vanuit de schaduw een man te
voorschijn met een verweerd gezicht
en een lange grijze baard. Het enige dat
hij draagt zijn slippers, een korte broek en een
cowboyhoed. Zijn naam is Cobby. Hij is oppasser,
rondleider en verhalenverteller van Old Andado
Station, een oude boerderij in de Australische
outback.
Met zijn woeste verschijning past Cobby perfect
bij het meedogenloze decor van de bush. Als ik
hem de hand schud, is het ijs gebroken. Zijn ogen
en mond verraden een zachtaardig karakter:
„Howyou're doing mate? Wat brengt jou naar
deze uithoek?"
Uithoek. Dat is pas een understatement. De
dichtstbijzijnde stad ligt op 350 kilometer afstand,
Alice Springs. Even boodschappen halen of met
vrienden een biertje drinken, is er hier niet bij. „In
het laagseizoen, zo tussen half november en eind
maart, zie ik misschien
tien mensen", zegt
Cobby. „Als het meezit."
Old Andado is bijna 100
jaar oud, met muren en
plafonds van ijzeren
golfplaten die bij elkaar
worden gehouden door
hout, touw en spijkers. Het vertelt het verhaal
k van pioniers die hier in de vorige eeuw de
B hitte, droogte, overstromingen en insekten-
B plagen trotseerden. Een van hen was Molly
Clark, een vrouw die na de dood van haar
V man in de jaren 70 op Andado bleef wonen
en het huisje koesterde zoals het was.
tak Sinds het overlijden van Molly in 2012 hou-
B den vrijwilligers zoals Cobby het pandje in
B stand als een monument voor het spij-
1^ kerharde leven van toen.
Terwijl hij mij de veranda, keuken en
woonkamer laat zien - wind en zand
B hebben er vrij spel - grijpt de een-
B zaamheid van deze plek me plot-
B seling bij de keel. Ik wil weg.
B Als ik Old Andado Station in een
B stofwolk achterlaat, staat
B Cobby zwaaiend bij het hek. In
de spiegels zie ik hoe hij oplost
in de zinderende leegte.
