Tommy Wieringa
17
Mounir Toub ontdekte culinaire lekkernijen
Zijn levende
lichaam is
het enige
kapitaal van
de soldaat
m
en jaar geleden sprak
ik tijdens een promo
tieborrel met oorlogs
verslaggever Arnold
Karskens. Hij voor
spelde bij die gelegenheid een
burgeroorlog. Ik had mijn twij
fels, maar hij wist zelfs al wan
neer: mei 2016.
Mei kwam, de burgeroorlog
niet.
Karskens maakte de fout om te
precies te zijn in zijn voorspel
ling. Beter is het om een apoca-
lyps ergens in de onbestemde
toekomst te situeren, waar je al
tijd wel een keer gelijk hebt. In de
apocalyptische literatuur wordt
nooit een datum gegeven. Uit de
Openbaring van Johannes moe
ten we zelf maar opmaken wan
neer de dag des oordeels aan
breekt. Een zwarte zon en een
maan van bloed zijn mogelijke
indicatoren. Een goede onheils
profeet laat, met andere woorden,
zijn agenda dicht.
Nu Karskens de wapens voor
lopig in de kast kan laten, leert hij
onder deskundige begeleiding
hoe je een thriller moet schrijven
in De pennen zijn geslepen, een
televisieprogramma dat niemand
kent omdat niemand ernaar kijkt.
Groenteman huilen op tv. Het
was in een vooruitblik op een
nieuwe documentairereeks
waarin Groenteman het antise
mitisme in Europa onderzoekt.
(Eerste aflevering zondag aan
staande, NPO2, tijdens Studio
Sport, godbetert.)
In het vertoonde fragment
barst ze in huilen uit omdat een
van de geïnterviewden haar een
burgeroorlog in het vooruitzicht
heeft gesteld. Ze is bang, zegt ze
in de camera, ze vreest voor de
toekomst van haar kleinkinde
ren.
Het kwam door de tranen van
Groenteman dat ik me voorstel
lingen begon te maken van mijn
eigen leven in tijden van burger
oorlog. Ik was in de slechtst
denkbare omstandigheden voor
zoiets. Tegen de 50, jonge kinde
ren, een handvol bezittingen.
Angst voor verlies, kortom.
Wel wist ik hoe ik een hand
vuurwapen moest bedienen en
een tourniquet moest aanleggen
om een slagaderlijke bloeding te
stelpen, want dat had ik lang ge
leden in dienst geleerd, in de bos
sen bij Hollandsche Rading. Maar
het leger verliet ik al na vier we
ken omdat ik poëzie declameerde
en soms in huilen uitbarstte. Zo
iemand werd niet vertrouwd met
een Glock in zijn hand.
Toch was ik er twintig, dertig
jaar geleden wel voor te porren
geweest, voor een stadsguerrilla
bijvoorbeeld, als de omstandig
heden ernaar waren geweest. Ik
bezat toen nog wat Guns N' Ro
ses Appetite for Destruction noem
den; ik was agressief en onhan
delbaar, precies het goede mate
riaal voor zoiets. Er was niets te
verliezen. Van alle ambities was
er nog geen verwezenlijkt, mijn
bestaan was volstrekt marginaal.
Ik had alleen een lichaam, en een
hart dat sloeg.
enige kapitaal van de soldaat.
Doodsangst komt met de jaren.
Stellen we ons een legereenheid
van vijftigers voor, een bataljon
van artrose en klapvoeten, nog
voor de stormloop aan hernia's
en hoestbuien bezweken.
Hoe ouder de militair, hoe gro
ter de afstand tot het slagveld. De
doodsverachting heeft hem ver
laten, hij kent waarde toe aan het
leven.
Dat is tegenwoordig mijn
plaats: ver achter de linies, sidde
rend.
Hij is vooral bekend van zijn Nederlandse
keuken op de kookzender 24Kitchen.
Volgend jaar is hij ook te zien vanuit het land van
zijn roots in 'Mounirs Marokko'.
f ls kind kwam ik
M ook in Marokko,
maar dan bleven
we alleen in het
dorpje waar mijn
grootouders een huis hadden. La
ter, toen ik in de zomer alleen
ging, was het vaak te toeristisch.
Zo zag ik niets van het land", ver
telt Toub.
Geboren in Nederland, maar op
gegroeid in de keuken van zijn
Marokkaanse moeder waar altijd
Marokkaans werd gekookt. „Ik
wilde Marokko nu echt ontdek
ken, en vooral de keuken die ik van
mijn moeder meegekregen heb.
Want naast Nederlander voel ik
me toch ook echt Marokkaan."
Hij stapt net van zijn motor af;
zijn grote liefde. ïn Mounirs Ma
rokko, zoals het tv-programma zal
heten, crost hij van de noordelijke
stad Tanger, waar veel Marok
kaanse Nederlanders hun roots
hebben liggen, naar het zuidelijker
gelegen Fès, een kleurrijke stad.
Hij praat met de mensen, loopt op
de soek - een plaatselijke markt -
en gaat langs bij winkeliers.
Hij bezoekt alle lagen van het
land. Zo bereidt hij samen met een
oude vrouw in de bergen primitief
een maaltijdsoep in een pan tus
sen drie stenen en gaat hij langs bij
een kaasboer met een geavanceerd
laboratorium in Chefchaouen, een
inmiddels toeristisch stadje onder
Tanger. Net heeft hij tajines ge
maakt, traditioneel aardewerk om
gerechten in te stoven en serveren.
„Ik wil niet alleen zelf Marokko
ontdekken, maar het land ook la
ten zien aan Nederland. Bij au
tochtone Nederlanders staan Ma
rokkanen toch vaak slecht bekend.
Ik wil niet alleen zelf
Marokko ontdekken,
maar het ook laten
zien aan Nederland
„Velen denken ook dat mensen in
Marokko twintig jaar terug in de
tijd leven, maar dat is niet zo. Dat
laboratorium van die kaasboer bij
voorbeeld, dat test op ziektes en
het juiste vochtgehalte - dat zag er
professioneel uit en het eindpro
duct is top. Ze zijn hier juist ver
met bepaalde dingen."
Marokko wordt vaker gebruikt als
podium voor tv-producties. Voor
Amerikaanse series zoals Home
land, maar ook zoeken Neder
landse Marokkanen het land te
genwoordig vaak op om hun roots
te (her)ontdekken en te delen.
Zo maakte schrijver Abdelkader
Benali vorig jaar de serie Chez Be-
nali, waarin hij met zijn vrouw het
land en zijn lekkernijen ontdekt.
„Marokkaanse Nederlanders ver
telden me dat wij hun gids waren
in hun eigen land. Ze leerden Ma
rokko op een manier kennen die
zij nog niet hadden gezien. De au
tochtone Nederlanders waardeer
den de culinaire rijkdom, geschie
denis en culturele invloeden van
Marokko. Daardoor krijgt de kijker
een Marokko te zien dat gevormd
wordt door de cultuur en geschie
denis en minder door wat we van
Marokkanen in Nederland den
ken."
Dat is ook precies het doel van
Mounir Toub. Veel, vooral jonge
Marokkaanse Nederlanders zien
deze chefkok als een rolmodel en
laten zich dus graag door hem lei
den. „Maar daar wil ik niet bij stil
staan, omdat ik dan bang ben dat
ik het met de verkeerde intenties
doe. Ik ben hier voor mijn zoek
tocht en door wat ik tot nu toe heb
gevonden, ben ik nog meer van
Marokko gaan houden dan ik al
deed."
vrijdag 2 december 2016
GO
Buraeroorloa
Deze week zag ik Hanneke
Zijn levende lichaam, dat is het
Mounir Toub is tijdens zijn reis door Marokko nog meer van het land gaan houden, foto willemijjn de koning
Chefkok toont
Nederland het
andere Marokko
Willemijn de Koning
—Mounir Toub
Mounirs Marokko is vanaf april
2017 te zien op 24kitchen.
FORMATEUR
EIM55SM
