BUITEN
Bijzonder
textiel
Kapelle
11
In het Kapelse bos kun je
spelen, fotograferen en je
hond uitlaten. Maar het is
vooral een plek om tot
rust te komen en te
genieten van de
schoonheid van de
natuur.
Als Kapellenaar durf ik te
stellen dat ik alle paadjes
van het Kapelse bos al eens
heb gelopen of gefietst.
Maar het verveelt nooit. Het was dan
ook bepaald geen straf om hier op
een zonnige middag een rondje te
lopen.
Vanaf het parkeerterrein bij het
Saamdeel loop je in minder dan een
minuut het veertig hectare grote bos
in. Dag asfalt. Hallo bladerige grind-
paadjes! Het is het perfecte herfstge-
voel. In alle rust bladeren voor je uit
schoppen terwijl een helder zonnetje
Ik vind de
natuurspeel-
plaats de
mooiste plek in
het Kapelse
bos
de warme herfsttinten benadrukt.
Het Kapelse bos werd in 1975 aange
legd tijdens de ruilverkaveling Ka-
pelle-Wemeldinge, leert een wandel-
gids van Natuurmonumenten me. Na
het scoutinggebouw is de keus aan de
wandelaar. Links (terug naar het
dorp), rechtdoor of rechts. Rechts is de
beste keus. Die weg komt namelijk uit
bij de redelijk nieuwe natuurspeel-
plaats. Was die er maar geweest toen
ik klein was! Er zijn kruipbuizen, heu
veltjes en loopbruggen over een vijver.
En bordjes met opdrachten. Zoals het
natuurschilderij. 'Maak met natuur
lijke materialen een kunstwerk'. Ach,
ik heb de tijd. En er is niemand in de
buurt. Ik leg wat takken in een vier
kant en bestrooi het met bladeren.
Vooruit, met wat eikels leg ik een
hartje. Het geeft een onverwacht vol
daan gevoel.
Tijd om verder te gaan. Ik besteed nu
al een kwartier in de eerste meters van
het bos. Ik sta op en zie een wandelaar
aankomen. Het blijkt Kapellenaar
Hans Geleedst te zijn. Hij loopt zeker
wekelijks een rondje door het bos.
„Dan heb je een doel om te lopen. Ik
doe steeds een ander rondje. Met mijn
vrouw rij ik soms naar de parkeer
plaats aan de Dankerseweg, dan lopen
we vanaf de zijkant het bos in. Zelf
vind ik de natuurspeelplaats de mooi
ste plek in het Kapelse bos. Ik kom er
vaak met de kleinkinderen."
Ik vervolg mijn weg. Een pad met
kaarsrechte bomen voert naar een
bruggetje naar de bosrand. Daar heb je
uitzicht op de Vlakebrug en Coroos.
Vanaf hier kun je via de Dankerseweg
om het bos heenlopen, om uiteinde
lijk via nieuwbouwwijk Overtieringe
weer terug te komen op de parkeer
plaats bij het Saamdeel.
Ritselen
Maar ik draai om. Ik heb geen zin om
over asfalt te lopen en uit te wijken
voor auto's. Ik blijf onder de bomen.
Hoewel ik hier regelmatig kom, ver
rast het Kapelse bos steeds. Dit keer
met een paadje dat volledig bezaaid is
met gele bladeren. Perfect Instagram-
materiaal! Maar nog veel meer een
plek om je telefoon in je zak te doen en
in stilte de schoonheid van de natuur
op je in te laten werken. Opeens hoor
ik iets ritselen. Een winterkoninkje
kijkt me geschrokken aan en vliegt
snel weg. Voor mij is het ook tijd om
te gaan. Morgen weer een rondje.
UIT DE ZEEUWSE KLEI
Van september tot en met
november vonden graaf
werkzaamheden plaats om
de buitenwallen van Sluis een
'landschappelijke accentuering' te
geven. Voormalige grachten zijn
deels uitgegraven, met de vrijko
mende grond worden de oor
spronkelijke schansen en ravelij
nen zichtbaar gemaakt. Op diverse
plaatsen is met proefputten de
loop van voormalige grachten on
derzocht. Bij de definitieve aanleg
van grachten en taluds is het te
volgen parcours uitgezet met be
hulp van de plattegrond van Pieter
Horlewijn uit 1727. Die is van net
na de laatste uitbreiding van de
vestingwerken naar de plannen
van Menno van Coehoorn (circa
1700). Bij het nauwkeurig volgen
van de graafwerkzaamheden bleek
de papieren versie soms niet met
de werkelijkheid overeen te ko
men, zodat een weer uitgegraven
gracht er anders bij ligt dan in het
verleden. Een en ander wordt ver
oorzaakt doordat het uitgraven en
de aanleg van de nieuwe verdedi
gingswerken niet archeologisch
zijn begeleid. Dat is jammer, ook
omdat natuurwaarden vaak preva
leren boven cultuurhistorische. Bij
een van de 'aanpassingen' kwam
een afValkuil bloot, met aardewerk
en etensresten zoals dierlijke bot
ten en mosselschelpen. De bijzon
derste vondsten uit de kuil waren
textielresten: zo'n twintig frag
menten van een geweven wollen
kledingstuk. De fragmenten zijn
niet direct te herleiden tot een
type kledingstuk. Alle stukken
zien er bruin uit, omdat de vondst
uit een veenwinningskuil afkom
stig is. Door de hoge zuurgraad
bleef dit textiel bewaard. De vond
sten uit de kuil dateren uit de eer
ste helft van de 14de eeuw. Arche
ologisch bewaard textiel uit die
periode is in deze contreien niet
eerder gevonden. In de directe
omgeving, net ten westen van
Sluis, zijn meer bewoningssporen
aangetroffen. In deze omgeving
lag in de middeleeuwen het ge
hucht Brungeers. Of de vondsten
hiermee te verbinden zijn, zal ver
der onderzoek moeten uitwijzen.
;t begl" van
Oostambachtweg
Natuurspeelplaats
Keerplaats
Dankerseweg
A uiteindelijk naar de Dankerseweg_
woensdag 30 november 2016
Schilderij van bladeren
Joanne Karkdijk
Een wekelijkse
wandeling door
Zeeland. Vandaag:
Het Kapelse bos in
Kapelle.
-Hans Geleedst
Tweewekelijkse rubriek over ar
cheologische vondsten in Zee
land door Stichting Cultureel Erf
goed Zeeland (SCEZ).
Henk Hendrikse
Hans Geleedst wandelt elke week door
A het bos.
Een pad met kaarsrechte bomen voert
vondsten
uit een Sluise afvalkuil.
FOTO HENK HENDRIKSE
