(D B®®© Omstandigheden ft Monica Beek is journalist en heeft twee dochters. MONICA BELANDT OP EEN VRIJE DAG IN EEN DALLETJE. HEEL EVEN MAAR. EEN VRIENDIN APPT NIET TERUG. DIE IS NATUURLIJK TE DRUK MET HAAR GELUKKIG GETROUWDE LEVEN magazine 15 MON f het wel goed met me gaat? Sommigen vragen het vol mede- W lijden, anderen licht dwingend (en nu alles vertellen!) en een klein groepje uit oprechte belangstelling. Het antwoord is dat het goed gaat. Gezien de omstandigheden. Dat hoor je dan te zeggen hè, 'gezien de omstandigheden'. Thuis hebben Man en ik een modus gevonden waarin we soepel langs elkaar heen leven en rond etenstijd het gezinsleven binnenglippen. We bren gen de kinderen naar bed en gaan daarna weer onze eigen gang. Eigenlijk zoals we het al een hele tijd deden maar nu met de uit gesproken afspraak dat we op liefdesgebied niet meer bij elkaar horen. Praktisch gezien is er dus niet veel veranderd. Daarom zie ik het dalletje ook even niet aankomen. Het is mijn roostervrije week, ik heb net de kinde ren naar school gebracht en stap de gang in. Man is al een paar dagen in Peru en blijft nog meer dan een week weg. Gisteren dacht ik: lekker, het huis voor mezelf. Krantje lezen en ontbijten. Ik had nog een paar uurtjes bijgeslapen en koffie gedronken met vriendinnen voor ik de kinderen weer moest opha len. Nu hang ik m'n jas aan de kapstok en plof in de grote stoel naast de eetta fel. Ik voel me alleen. Een lege dag strekt zich voor me uit en ik heb geen idee wat ik ermee aan moet. En wie in teresseert het ook maar iets dat ik me alleen voel? Ik app een vriendin. Geen antwoord. Die is natuurlijk te druk met haar gelukkig getrouwde leven. M'n moeder bellen? Dan maak ik haar on gerust. Ja, ik kan de kast opruimen, de keuken schoonmaken, winkelen in de stad. Maar dat lijken me allemaal grote, onhaalbare taken. Doelloos sleep ik me naar boven en ga op bed liggen. Ik praat mezelf moed in. Je hebt dit zo gewild, het is echt beter, voor iedereen. En ga iets nuttigs doen, naar de supermarkt of zo. Dan, een 'ting' van WhatsApp. Ik toets m'n code in en bekijk het bericht. Een self ie van vijf vrolijke mannen op een terras in Hamburg. Mijn vrienden van de middelbare school die ik heel soms nog zie. Ze denken aan me, staat erbij. Wat een timing. Mijn hart viert een feestje. Ik sta op, kijk nog even in de spiegel en weet: ik heb een hele dag, lekker voor mezelf. REAGEREN? monica@persgroep.nl

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2016 | | pagina 77