Hanina Ajarai
éhi
15
Uitgesproken Fillon neemt het op tegen Le Pen
Ik vind het
een groot
onrecht dat
christenen
geen kerk
mogen
bouwen in
Saudi-Arabië
Wij Nederlandse
moslims zijn
hier en we zijn
hier om te blij
ven, schreef ik
in mijn vorige column. Ik kreeg
er veel reacties op en terwijl die
één voor één binnendruppelden,
groeide bij mij de behoefte om
een paar dingen op te helderen.
De column had een strijdbare
toon, eentje die bij mijn ge
moedstoestand paste zo vlak na
de winst van Trump. Niet ieder
een kon dat waarderen.
Maar arrogant, zoals een lezer
mailde? Dat was geenszins mijn
intentie. Arrogant zou zijn als ik
schreef: wij zijn hier en we gaan
de boel overnemen. Dat was ik in
ieder geval niet van plan.
Dan het verwijt dat ik de laak
bare wij-zij-constructie ge
bruikte. Deels heeft de lezer die
mij hiermee confronteerde gelijk:
ik had er bij het schrijven niet op
gelet. Maar ik bedoelde uiteraard
niet 'wij moslims' versus 'zij
niet-moslims'. De 'zij' in mijn
vorige column zijn alle mensen
die mij mijn grondrechten niet
gunnen. Dus als je mijn hoofd
doek verafschuwt, omdat het
voor van alles en nog wat staat,
hoor je niet bij die 'zij'. Je mag dat
uiteraard vinden, we leven in een
vrij land. En die vrijheid die we
in Nederland genieten om de is
lam stom (of geweldig) te vinden
is mij dierbaar.
Ik merk al langer in de reacties
op mijn column een zeker voor
ingenomen wantrouwen, het
idee dat mensen mij pas serieus
willen nemen als ik eerst even
duidelijkheid verschaf over een
paar pijnpunten.
paar dingen verduidelijken die ik
niet eerder dacht te hoeven ver
duidelijken, omdat ze zo voor de
hand liggen. Als dat het weder
zijds begrip ten goede komt, ben
ik daar niet te beroerd voor. In
een goede liefdesrelatie moet je
tenslotte ook zo nu en dan dui
delijk tegen elkaar zeggen dat je
van elkaar houdt, ook al zou dat
vanzelfsprekend moeten zijn.
Daar gaat ie.
Ook ik vind stelende, sissende,
inbrekende, agressieve Marok
kaanse Nederlanders vreselijk.
Dit geldt eveneens voor moor
dende moslims. Of discrimine
rende moslims. Zou ik de macht
hebben om ze tegen te houden,
dan had ik dat gedaan. In werke
lijkheid reikt mijn invloed niet
verder dan de twee kinderen die
ik aan het opvoeden ben.
Ik vind het ook een groot on
recht dat christenen geen kerk
mogen bouwen in Saudi-Arabië.
Ik verafschuw de vrouwonder
drukkende regels in dat land.
Maar ik woon daar niet. Ik heb
niks met dat land. Ik ga er waar
schijnlijk ooit op bedevaart, maar
liever doe ik dat als daar een
vrouw- en minderhedenvriende-
lijke vorst aan de macht is. En
over andere landen gesproken:
ook met Marokko, mijn geboor
teland, heb ik vrij weinig.
Reacties als 'maar in Marok-
ko/Saudi-Arabië mag je niet
eensvind ik eigenlijk een
beetje beledigend. Voor Neder
land, welteverstaan. Je gaat een
land als ons land, waar de men
senrechten zo uitstekend gere
geld zijn, toch niet vergelijken
met zulke landen? Totale dood
doener dus.
En ten slotte: alle rechten die ik
voor mezelf en mijn medemos
lims in Nederland opeis, gun ik
ook een ander van harte. Ja, ook
de islamhater, de moslimafval
lige en de rest. Zolang we de
grondwet als kader hanteren,
komen we er met z'n allen heus
wel uit.
Fillon stuurde zondagavond oud
president Nicolas Sarkozy (6i) met
pensioen en hield onverwachts
ook de gedoodverfde winnaar
Alain Juppé (71) achter zich. Die
laatste wierp zich op als een vader
figuur voor alle Fransen, maar ver
loor de laatste weken veel steun
van de rechtse kiezers, omdat hij te
soft zou zijn. Net als in de
Verenigde Staten lijkt het Franse
electoraat klaar met pappen en
nathouden en kiest rechts voor
een man met uitgesproken ideeën.
En die heeft Fillon. Het scheelde
maar zeven punten of hij had de
race al in één ronde beslist door
meer dan 50 procent van de stem
men te halen.
De presidentsverkiezingen in
Frankrijk lijken zo een duel te
worden tussen rechts en rechtser.
Nu neemt óf Fillon óf Juppé het op
tegen Marine le Pen van het ultra
rechtse Front National, zo weten
de meeste analisten. Volgende
week zondag weten we het.
En de socialisten dan? Volgens
de peilingen - voor wat die nog
waard zijn na Trump en de Brexit
- is hun rol uitgespeeld. Er zijn in
middels zó veel socialistische dis
sidenten die denken dat ze beter
zijn dan de zittende president
Frangois Hollande, dat links aan
gruzelementen ligt. Zoals in veel
landen is de politiek in Frankrijk
Het Franse
electoraat is klaar
met pappen en
nathouden
als Sarkozy
streerde.
weieens demon-
opgeschoven naar rechts.
Voor Fillon is de overwinning
op Sarkozy ook een persoonlijke
triomf. De premier die destijds
door de president vaak werd weg
gezet als een duffe onder
knuppel heeft zijn oude
baas nu van het po
dium gemept.
En in stijl, want de
wat houterige Fillon 1
heeft qua voorkomen wel
iets van een Engelse gent- d N
leman. Een klas-
siek type dat
niet lijdt aan
overmatige
zelfingeno
menheid, zo
Harde aanpak
Fillon geldt als een oerdegelijke fa
milievader (vier kinderen) én als
ouderwets conservatief die wel
werd geplaagd met de bijnaam
'Raymond Poulidor van de Franse
politiek'. Poulidor was die prach
tige wielrenner die in de jaren 60
en 70 drie keer tweede werd in de
Tour de France. Iedereen herinnert
zich hem als de man die nooit
won.
Maar dat gaat niet meer op voor
Frangois Fillon, zo lijkt het. Hij was
van de Franse Republikeinen ook
het meest uitgesproken in zijn am
bities: 500.000 ambtenaren eruit
binnen vijfjaar, harde aanpak van
jihadisten, hogere muren rond de
EU en verhoging van de
pensioenleeftijd. Zeg maar wat
Sarkozy ook vaak riep, maar nooit
deed.
Fillon heeft, volgens onder
zoek, wél het vertrouwen
van ondernemend Frankrijk
om de economie te verlos
sen van archaïsche vakbon
den. Zijn heldin is Thatcher.
dinsdag 22 november 2016
GO
en zij
Dus dat ga ik maar doen: een
Drukte rond Frangois Fillon tijdens de voorverkiezingen van de Republikeinse Partij, fotoap
Frankrijk kiest
tussen rechts
en nóg rechtser
De plots naar voren gesprinte
oud-premier Frangois Fillon
wordt de tegenstander van Ma
rine Le Pen bij de Franse presi
dentsverkiezingen, komend
voorjaar. Tenminste, dat weten
veel Franse media en opiniepei
lers al na de spectaculaire zege
van de 62-jarige politicus bij de
voorverkiezingen van de
Franse Republikeinse partij.
Bob van Huët
Rotterdam
Nicolas
Sarkozy:
verslagen.
FOTOAFP
