16 ZEELAND Vol energie heeft Bram Basting gestreden voor een fatsoenlijk bestaan van mensen met een arbeidsbeperking. Volgende week vrijdag is zijn officiële afscheid bij sociale werkvoorziening Dethon. Het valt hem zwaar, maar ja, je moet eruit'. PORTRET BRAM BASTING A Ook ik moest een drempel over, toen ik bij de sociale werkvoorziening aan de slag ging Ik ben er trots op dat wij voor onze mensen zoveel hebben bereikt in Den Haag Het zit in je, of het zit niet in je. Nou, in Bram Basting zit het zeker wel. „Ik voel me betrokken. Ik wil altijd invloed uitoefe nen. Ik ben daarom ook lid gewor den van de Ondernemingsraad van Dethon, zodra dat kon. Ik heb me al tijd vertegenwoordiger gevoeld van de mensen op de werkvloer. De men sen die hier werken, vaak kwetsbare mensen, klimmen niet snel uit zich zelf op de barricaden." Bram Basting is van de naoorlogse generatie. „Nog uit de tijd dat het niet 'ikke, ikke, ikke' was. De indivi dualisering van de maatschappij, de onderlinge jaloezie, ik kan er niet goed tegen." Zijn naam is verbonden met Retranchement. „Ik zeg altijd Retranchement-sur-mer tegen men sen die het niet weten te liggen en dat zijn er nogal wat. Ik heb ook in de dorpsraad gezeten. Stuurden we een brief aan een ministerie in Den Haag, kregen we een brief retour met de boodschap: 'Wendt u zich tot uw eigen regering'." Wie denkt dat hij in Retranche ment geboren is, zit mis. Bastings ko men er al van oudsher voor, maar zijn paspoort vermeldt Vlissingen als geboorteplaats. „Mijn vader werkte bij bakker Van der Linde in de Wal- straat en wij woonden in een nood woning op Havendorp, bij de Buiten haven. Al toen ik een jaar of twee was, zijn we verhuisd naar Sluis. Mijn vader kon aan de slag in de meubelfabriek van Dufossé. Ja, die is alweer een tijdje dicht." „Van Vlissingen herinner ik me als kind weinig, maar van Sluis des te meer. In de oorlog was Sluis zo goed als platgegooid. Alles moest weer worden opgebouwd. Ik weet nog dat het Belfort helemaal was gerestau reerd en dat het feest was. De Garde Grenadiers kwam voor een parade door de stad. De gardisten sliepen in tenten. Dat heeft wel indruk op me gemaakt als kind." „Maar belangrijker is nog hoe het thuis was. Mijn vader was fabrieksar beider. We moesten de eindjes aan elkaar knopen. En mijn moeder was vaak ziek. Dat heeft invloed op je. Je leert wat het inhoudt als iemand af hankelijk is van anderen, zeker als het om je moeder gaat." „Niet dat dat altijd gemakkelijk was. Na de lagere school ben ik naar de technische school in Oostburg ge gaan. Ik zou timmerman worden, maar al na een jaar in de bouw bleek dat niet zo'n goede keuze te zijn. Ik ben 1,96 meter lang, heel lang voor die tijd. Ik was te hard gegroeid en kreeg het in m'n rug. Veel hulpmid delen waren er toen nog niet in de bouw. Grote zware balken sjouwen, zakken cement van vijftig kilo per stuk. Moest je daarvan een vrachtwa gen lossen, dan wist je wel wat je had gedaan. Na de bouw heb ik een paar jaar in een winkel met luxe arti kelen in Sluis gewerkt, bij Hollandia. Ik heb dat met veel plezier gedaan, maar altijd in de weekenden werken, mijn gezondheid liet het niet toe. Vervolgens ben ik bij Dethon terecht gekomen." „Ook toen had je een indicatie nodig en een bedrijfsarts moest je keuren. Die vond mij niet iemand om hier te komen werken. Ze zag niks aan mij, maar je hoeft daarvoor niet met een sticker op te lopen. Ze las mijn dos sier. Ze had daar nog geen tijd voor gehad. Mijn rugprobleem en andere zaken - ik zeg daar liever niks over - overtuigden haar. Maar ik moet eer lijk zeggen: ik moest wel een drem pel over. De buitenwacht kijkt toch raar aan tegen een bedrijf als Dethon. Alsof hier zulke andere men sen werken." „Gelukkig is dat beeld veranderd. Dethon treedt veel meer naar bui ten. Scholieren komen op bezoek, lo pen hier sociale stages. Dat is goed. Ze zien dat Dethon een heel veelzij dig bedrijf is, een bedrijf om trots op te zijn. Vroeger werden mensen hier gepamperd. Dat is niet meer zo. Ie dereen heeft bepaalde verantwoorde lijkheden, moet z'n best doen naar zijn mogelijkheden." „Weet je wat het verschil is tussen een sociaal werkbedrijf en het vrije bedrijf? Het vrije bedrijf zoekt men sen bij het werk dat er wordt gedaan. Bij een sociaal werkbedrijf gebeurt dat andersom, er wordt werk ge zocht bij de mensen die zijn aange wezen op de sociale werkvoorzie ning." „Precies, juist daarom heb ik mij de laatste jaren zo druk gemaakt. De Haagse politiek wil dat zoveel moge lijk mensen met een arbeidsbeper king in het gewone bedrijfsleven aan de slag gaan. Dat uitgangspunt is vastgelegd in de nieuwe Participatie wet, die 1 januari vorig jaar is inge gaan." „Op zich vind ik het uitgangspunt van de Participatiewet goed. Wie in de reguliere sector kan werken, moet daar ook terecht kunnen. Je moet mensen niet pamperen, maar een be paalde groep zal altijd op bedrijven als een sociale werkvoorziening aan gewezen zijn." „Sociale werkvoorzieningen zijn gewoon niet weg te denken. Ze blij ven nu en in de toekomst nodig. Jon geren uit het speciaal onderwijs bij voorbeeld moeten de kans krijgen te werken. Ze mogen niet achter de ge raniums verdwijnen. Je moet goed kijken wat ze in hun mars hebben en zo mogelijk naar de reguliere sec tor begeleiden. Als dat niet kan, moe ten ze bij een sociale werkvoorzie ning aan de slag kunnen op een be schermde, beschutte werkplek." „In het begin leek het daar inderdaad op. Ik ben er als OR-voorzitter daar om ook diep ingedoken. Vooral ook omdat het verdwijnen van een socia le werkvoorziening in een gebied als Zeeuws-Vlaanderen veel grotere ge volgen heeft dan in bijvoorbeeld de Randstad. Zoveel alternatief werk is hier niet. Wil je dan iets bereiken in Den Haag, dan moet je met goede en concrete voorstellen komen. We heb ben een visiedocument gemaakt en zijn daarmee naar de Tweede Kamer gegaan. Alle partijen hebben we ge had. Ik ben de afgelopen jaren zó vaak in Den Haag geweest. De men sen die in de Tweede Kamer werken, kennen me goed. Als ik bij beveili ging kom, zeggen ze al 'let op, daar gaat zo meteen het alarm af. Ik ben namelijk aan mijn heupen geope reerd. Stalen pinnen zitten erin. En daar slaat het alarm op aan." „Zeker. Er is naar ons geluisterd. Ik vind dat het democratisch proces goed heeft gewerkt. De scherpe kant jes zijn van de wet afgehaald. En dat staatssecretaris Jetta Klijnsma nu van de gemeenten eist dat ze be schut werk moeten aanbieden voor mensen die echt niet aan de slag kun nen in het vrije bedrijf, is mede te danken aan onze inspanningen. Daar ben ik best trots op." „Dat klopt. Ik weet wel dat het de goede kant opgaat, dat Dethon een sociaal werkbedrijf wordt dat zich meer gaat inzetten om mensen met een bijstandsuitkering te begeleiden naar werk. Dethon heeft daarvoor de kennis in huis en werkt ook al in die richting. Maar het is inderdaad jam mer dat de drie Zeeuws-Vlaamse ge meenten daar nog geen beslissing over hebben genomen. Mensen op de werkvloer vragen mij dat ook ge regeld. 'Hoe zit het nou?'" „Ik had graag als OR-voorzitter nog meegemaakt dat er eindelijk een besluit was genomen. Maar ja, je moet er toch een keer uit. Ik heb mijn best gedaan." zaterdag 12 november 2016 Niemand mag achter de geraniums verdwijnen Harmen van der Werf Die naoorlogse tijd, met gebrek aan zo'n beetje alles, heeft die u ge tekend? Maar u heeft figuurlijk altijd uw rug recht gehouden. Hoe ging dat bijna veertig jaar gele den? BRAM BASTING Bram Basting, 27 juni 1951 geboren in Vlissingen. Woont in Retranche ment, waar hij jaren lang voorzitter was van de dorpsraad. Werkzaam als mede werker bedrijfsbureau bij Dethon in Oostburg. Lid Ondernemingsraad van Dethon, geduren de ruim 38 jaar, waar van 15 jaar voorzitter. Raadslid lokale par tij van 1998 tot 2010, eerst in Sluis-Aarden- burg, later in Sluis, bij vertrek benoemd tot Lid in de Orde van Oranje Nassau. Gehuwd, één doch ter en één kleindoch ter. Hoelang kunnen bedrijven als Dethon nog die rol vervullen. Socia le werkvoorzieningen staan toch enorm onder druk. Je houdt dan dus een sociale werk voorziening, maar daar wil de Haag se politiek in meerderheid toch van af? Ook wat bereikt? Maar hoe het verder gaat met uw eigen Dethon is nog altijd niet be slist.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2016 | | pagina 54