u 31 Zelfs schoenen verwijzen naar Lissabons Ronaldo wil na zijn voetballoopbaan een nieuw leven ontdekken Ronaldo speelde nooit playstation. Hij vond dat suf, voetbalde liever met zijn voeten Want liefhebbers van hem zijn er genoeg, maar haters ook. Te glad, te mooi, te gespierd, veel te veel geld, te perfect, te goed misschien wel. Maar in Lissabon slaat de ba lans positief uit, makkelijk zelfs. De stad van ontdekkingsreiziger Vasco da Gama werd letterlijk het begin van Ronaldo's ontdekking naar succes en glorie. Het scharminkeltje was n jaar toen hij kwam voetballen in de jeugdopleiding van Sporting Por tugal. Ver weg van zijn vertrouw de geboorte-eiland Madeira. Al leen. li jaar dus. Eigenlijk was hij ongewenst, zijn moeder overwoog zelfs abortus. Zijn vader was alco holist en zoop zich later dood. Zijn moeder zag haar zoon vertrek ken op weg naar geluk. Hostel Schoonmaakster Maria José lacht haar beide tanden bloot. Ze werkt nog steeds in het hostel waar klei ne Cristiano en twintig andere ta lentjes van Sporting woonden. De eigenaar is een fan van de club, vandaar. De jeugdacademie inclu sief slaapplaatsen bestaat dan nog niet, twintig jaar terug. Op de der de verdieping een klein woonka mertje met mini-televisie. De slaapkamer van drie bij twee me ter delen de kinderen met zijn tweeën, net als de crèmekleurige oude, maar schone wastafel. „Alle kinderen speelden op de playstation", zegt José. „Maar Ro naldo niet. Hij vond dat suf. Voet balde liever met zijn eigen voeten, niet met een joystick." En nu bijna twintig jaar later is Cristiano Ronaldo zelf een computer. Een robot die in zijn ratrace met die andere grootheid Lionel Messi ach terlijke aantallen doelpunten pro duceert. Marketingobject Een merk is hij, een marketingob ject. Op het trainingscomplex van de Portugese ploeg aan de rand van de stad draait het deze woens dag om Cristiano Ronaldo. Zoals eigenlijk alle dagen om hem draaien. Vandaag laat hij zijn nieu we, natuurlijk speciaal voor hem ontworpen voetbalschoen zien. Bovendien mag hij vertellen hoe blij hij is met zijn nieuwe miljoe- nensponsordeal met Nike. Iedereen is in opperste staat van paraatheid. Nerveus ook, want die vuistdikke draaiboeken moeten wel nageleefd worden. Vijf minu ten voor dat tv-station, vijf minu ten voor die bekende YouTuber. De stopwatches lopen mee. Grap pig om te zien dat eigenlijk alleen de hoofdpersoon zelf ontspannen is. In zijn zwarte joggingpak op die relaxte fauteuil. De sieraden in zijn oren blinken. Om het promo tiefilmpje van de sponsor goed te PASPOORT mer in dat hostel als jeugdspelers van Sporting en ontbijten nu elke ochtend in een smoezelig café dat O Magrico heet. Het kale hoofd van de eigenaar glimt van geluk onder de foto's van Ronaldo. Paixao vertelt over hun geza menlijke jeugd. Aan de rand van een park bekijkt hij het oplopende voetpad. „Hier trainden we altijd extra, 's avonds in het donker. Ro naldo deed dan gewichten om zijn enkels. Zonder vond hij te makkelijk en was hij te snel voor me. Hij ging ook vaak bij een rood verkeerslicht staan naast een auto. Als het licht op groen sprong, pro beerde hij die auto zo lang moge lijk voor te blijven." Even verderop in zijn voormali ge basisschool, een muf gebouw tje waar de juffen allemaal een zelfde jurk dragen, verhaalt lerares Dona Cila nog maar eens over het gekke accent dat Ronaldo in zijn jeugdjaren had. Aan dat boerse dia lect van Madeira waren ze in de grote stad helemaal niet gewend. Ronaldo werd ermee gepest. Kaaklijn En zie de wereldster nu zitten, in een kamertje van het trainings complex. De benen wijd en ont spannen in die leren stoel. De strakke kaaklijn lichtjes omhoog. Arrogant, zegt de hater. Zelfbe wust en extreem toegewijd, zegt de liefhebber. Van het eerste is de ze middag weinig te merken. Al heeft hij weinig moeite om zijn hoogtepunten van het jaar op te sommen. Maar die titel met Portu gal is zijn grootste goed. „Je hebt geen idee wat deze titel betekent voor Portugezen. De eerste grote prijs voor ons land. We zijn geen Brazilië, Argentinië of Duitsland. Wij zijn Portugal, dat geeft de ti tel extra glans." Wat hem drijft om nog zoveel ja ren door te gaan? Het antwoord bestaat uit één woord. „Passie." In het licht van de flitsende fotoca mera's verdwijnt Ronaldo. Maar wat blijkt: later die avond gaat Ro naldo langs in zijn eigen hotel. Hij drinkt een kop cappuccino, schijnt. Het meisje onder de witte letters van de receptie baalt. Ze heeft hem niet gezien. Ze huilt van binnen. zien, gaat hij op de grond zitten. Alsof deze volle perszaal zijn huis kamer is. Hij kijkt elke vragensteller recht in de ogen aan. Geduldig, geïnte resseerd. Hoe lang hij, nu 31, het nog vol gaat houden, dat voetbal len op het hoogste niveau? Hoe be staat het eigenlijk? Zoveel prooien verteerd, maar altijd hongerig. „Het liefst voetbal ik tot mijn 41ste. Dat begon als een grap, maar eigenlijk meen ik het wel se rieus. Ik ben zuinig op mijn lichaam en hopelijk houd ik het vol." En daarna? Dan is het wel klaar met voetballen. „Mijn liefde voor de sport is enorm. Maar er is meer in het leven dan voetbal. Spelers die nu zeggen dat ze later trainer willen worden, weten gewoon niet wat ze willen. Ik wil een nieuw leven ontdekken. Mode, films, business. Ik ga me niet ver velen. Als amateurvoetballer ver der? Haha, nee dat zie ik niet voor me." Traan Ook oud-ploeggenoot Rio Ferdi nand van Manchester United is op getrommeld. Net als de Portugese bondscoach Fernando Santos en Ricardo Quaresma, ook internatio nal en opgeleid bij Sporting. Die laatste mag dan wel een traan on der zijn oog hebben laten tatoeë ren, neerslachtig is hij vanmiddag niet. Zeker niet als Aurelio Pereira, de ontdekker van Ronaldo op Madeira, veel te lang uitwijdt over het exceptionele talent van zijn pupil. Hij dreigt het strakke tijd schema in de war te gooien. Ronal do en Qaresma voelen het haarfijn aan en krijgen de slappe lach. Ferdinand heeft dan al lang ver teld over die befaamde oefenwed strijd tussen Sporting Lissabon en Manchester United in 2003 (3-1) ter ere van de opening van het sta dion José Alvalade. Het onbeken de mannetje Ronaldo speelt John O'Shea helemaal zeeziek. Ferdi nand: „Iedereen zei in de rust te gen O'Shea: 'Wat doe jij nou?' Hij: 'Gaan jullie dat ventje lekker zelf verdedigen.' Op het toilet zei ik te gen Paul Scholes: 'Die jongen moe ten wij hebben.' Maar dat hoefden wij Alex Ferguson natuurlijk niet te vertellen. Hij deed na de wed strijd gelijk zaken. We moesten an derhalf uur op hem wachten in de spelersbus. 'Hebben we that kid binnen?' Ferguson knikte." Zweet Stadion José Alvalade dus. Ronal do speelt er uiteindelijk één wed strijd, maar op het inmiddels ver dwenen trainingsveld in de buurt ligt genoeg zweet van hem, weet oud-ploeggenoot Miguel Paixao die voor een rits kleine Portugese clubs speelde. Ze zijn maatjes, nog steeds. Ze sliepen op dezelfde ka- zaterdag 12 november 2016 Cristiano Ronaldo maakt een selfie met enkele fans tijdens de Nike-bijeenkomst in Lissabon. FOTO NIKE LISSABON Zelfs het nieuwste model Nike-schoenen van Cristia no Ronaldo, afgelopen week ge presenteerd in Lissabon, verwijst naar de band tussen de voetbal ler en de stad. De datum (06-08-03) van de oefenwed strijd Sporting Lissabon tegen Manchester United (3-1) is ver werkt in de voetbalschoen. Die wedstrijd, tijdens de opening van stadion José Alvalade, staat alge meen bekend als de doorbraak van Ronaldo. Tien dagen na die ontmoeting speelde hij al een wedstrijd voor zijn nieuwe club Manchester United, de tegen stander van toen. Naam: Cristiano Ronaldo dos Santos Aveiro. Nationaliteit: Portugees. Geboren: 5 februari 1985 in Funchal. Clubs: Sporting Lissabon (2002-2003), Manchester United (2003-2009), Real Ma drid (2009- heden). Interlands: 135 (66 doel punten). Prijzen: 1x EK; 3x Engels kampioen; 1x FA Cup; 2x Lea gue Cup; 2x Engelse Super cup; 1x Spaans kampioen; 2x Spaanse beker; 1x Spaanse Supercup; 2x WK voor clubs; 2x Europese Supercup; 1x CL-speler van het jaar; 2x En gels voetballer van het jaar; 3x Ballon d'Or; 3x Europees voetballer van het jaar; 3x Champions League (2 Real Madrid, 1 Manchester United). Maria José Ronaldo

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2016 | | pagina 32