'Na het vissen komt-ie met rode konen terug' #ONTBIJT DIE VAN MIJ 'Het is wel degelijk belangrijk wie de grootste gevangen heeft' Volgende week magazine 63 Boterhammen met kaas zijn heerlijk, maar het ontbijt kan stukken feestelijker. En fantasierijker, getuige deze foto's. JANNYHARTOG @ESSIEHEALTHYLIFESTYLE Uw foto op deze pagina? Komende weken publiceren we beelden van #soep en #uitzicht. Zet uw foto op onze Facebookpagina, tag op Instagram of mail naar fotomagazine@persgroep.nl. Tekst: Pam van der Veen Anke (40): „Als mijn vriend Rieken een tijd niet met zijn hengel op pad is geweest, ga je dat aan hem merken. Hij wordt grumpy, wil eruit, de wind door zijn haar. 'Ik móét vissen', zegt hij dan. Stort regen, vrieskou, maakt niet uit, hij vaart met zijn boot de Lek op. In een enorme jas, zo'n muts met zijflappen, speciale handschoenen en laarzen, met hengels, Rapala-pluggen, dieptemeters, visvinders, hoofdlampen en nog veel meer gerei. Na afloop komt-ie verzaligd terug, uitgewaaid en met rode konen. 'Heb je nog wat gevangen?' vraag ik dan. Waarop hij meestal met een grote glimlach ant woordt: 'Nee.' Rieken is gek op buiten zijn, wandelen, vogels kijken. Hij weet alles van de natuur, eigenlijk had hij bioloog moeten worden. Wel een beetje gek dus dat vissen zijn hobby is, want je slaat toch een haak van twintig centimeter door de neus van zo'n beest. Hij zet ze wel terug, houdt rekening met het paaiseizoen en vaart in een fluister boot, allemaal heel verantwoord, maar toch: het blijft een vorm van jagen. En van competitie, want het is wel degelijk belangrijk wie de grootste snoek gevangen heeft. Hij en zijn visvrienden boksen tegen elkaar op met foto's waarop ze met joekels van vis sen in hun handen staan. Die zetten ze op een site waarop ze hun vangsten registreren en visstekken delen. Nee, een sexy hobby is het niet. Maar zo gelukkig als Rieken van vissen wordt, dat gun ik hem heel erg. Al begrijp ik er niets van, stiekem vind ik het tof dat hij zo'n uitgesproken passie heeft. Hij trekt zich er niks van aan dat vissen een suf imago heeft en dat maakt hem authentiek. Ik vind het oké dat ik af en toe in mijn eentje het gezin moet runnen omdat hij met z'n vrienden op visvakantie gaat. Dan zitten ze in Thailand of Kenia, een volLe week op een boot op zee. Als hij me dan een foto stuurt van zichzelf met een knal blauwe vis van 50 kilo, laat ik die trots aan iedereen zien. 'Ah, kijk nou', denk ik dan - opnieuw verliefd bijna. Meegaan zal ik nooit, zoals ik ook nooit met hem langs de waterkant zal gaan zitten, maar onze vakanties samen zijn wel altijd op plekken waar goed gevist kan worden. In Noorwegen of Schotland bijvoorbeeld, in de middle of nowhere, zonder wifi, stroom of riolering. En omdat ik dat graag wil, sluiten we altijd af met een paar dagen in de stad om nog wat cultuur te snuiven, ledereen blij, de kinderen ook. Het concept van een vakantie op een Zuid-Franse familiecamping is hun onbekend. Onze zoon van zes leert nu ook vissen van z'n vader. Staat-ie daar op de punt van de boot met z'n werphengel en eigen viskoffertje, Het enige wat ik Rieken echt verboden heb, is de afritsbare out- doorbroek. Die is uit onze kledingkast verbannen. Want allemaal leuk en aardig, dat vissen, maar er zijn grenzen aan hoe onsexy een hobby mag zijn." Ook over die van jou vertellen? magazine@persgroep.nl WIM KLOONEN GERRIE VISSER @FITWITHMARIT @TAYYIBEDENIZZ @NATASCHAKOOKT WG

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2016 | | pagina 152