BUITEN Vogel voor Venus? ZEELAND 11 Op een prachtige herfstdag wandelen rond Kattendijke is een traktatie. Van deze dag lijken meer mensen te genieten; langs de Oude Zeedijk is het 's ochtends vroeg al druk. De wandeling Is Moeder Natuur vandaag ja rig? En trakteert zij op deze heerlijke herfstdag op r no vember? Ik vraag het me se rieus even af terwijl ik mijn wan deling begin aan de Oude Zee dijk bij Kattendijke. Het is nog vroeg, maar het lijkt wel of Kat tendijke en omstreken heeft be dacht bij dag en dauw op te staan om van deze mooie dag te kun nen genieten. Langs de Oude Zee dijk is het al druk met fietsers, wandelaars en autoverkeer. Op passen geblazen dus bij het over steken. Gewoon even old school 'links-rechts-links' voor ik Kat tendijke binnenwandel. Vanaf de dijk is het zicht op het dorp su bliem. Vanwege het vroege tijd stip is een deel van de weilanden nog gehuld in nevel, die lang zaam verdampt door de zon die hard haar best doet er weer een fraaie herfstdag van te maken. De Dorpsstraat wordt als het ware in tweeën gehakt door een brugge tje. Daaronder kabbelt De Dee. Het water dat onder het brugge tje doorloopt ligt er kalmpjes bij, net als de eenden die erin rond dobberen. Voor hen is deze dag als geen andere. Just another day at the office. Ik zie het gesprek tus sen de vrouwtjes eend en haar woerd al voor me. „Hoe was je dag schat?" De woerd antwoordt waarschijnlijk met iets van: „Oh, gewoon net als gisteren en als morgen." Een meerkoet brengt wat actie op het 'eendenkantoor' door een soortgenoot aan te val len. Gaat zeker over een stukje brood. De rust keert weer terug op het water en ik vervolg mijn weg. Een auto passeert me lang zaam terwijl ik de Dorpsstraat verder in wandel. Kattendijke hanteert een dertigkilometerzo- ne. Is maar goed ook. Harder rij den door dit dorp zou haast mis dadig zijn. Verder de Dorpsstraat in stuit ik op het muziektent je (1913) dat een centrale plek inneemt. Het wordt omgeven door bruin bebla- derde bomen. Af en toe laat een blad los en dwarrelt op de grond waar zich een waar bladertapijt heeft gevormd. De Dorpsstraat uitlopen betekent meteen het dorp verlaten en via de Zuidweg wandel ik de polder in. Links ligt speeltuin de Zuidweide. Vier mannen in oranje hesjes zijn daar bezig met onderhoud. Al thans, ik vermoed dat dat de be doeling is. Waarschijnlijk hebben ze even een vergadering belegd. Ik kan flarden van het gesprek op vangen. Vang woorden als 'tan denborstels' en 'nylon flosdraad' op. Zou de vergadering echt gaan over het onderhoud van hun ge bit? Een moeder met kind ver stoort hun gesprek. Even is de aandacht verlegd, maar al snel ver- Opvallend stil is het op de akkers. Geen tractoren, geen landbouwmachines volgt het viertal hun 'goede ge sprek'. Ik vervolg mijn weg en sla linksaf het Zoutewegje in, die hal verwege overgaat in de Kokuitse- weg. In de verte doemt de Oude Zeedijk weer op. Als je hier een flinke ademteug neemt, ruik je de Oosterschelde al. Opvallend stil is het op de akkers. Geen trac toren, geen landbouwmachines. Het contrast is groot als ik aan het eind van de Kokuitseweg links de Zeedijk weer insla: daar is het een drukte van jewelste. Vooral onze Zuiderburen zijn vandaag goed vertegenwoordigd. Ik loop de zeventigjarige Luc Mor- reel tegen het lijf Uitgerust met laarzen, emmer, gieter en schep staat hij net op het punt om zee- pieren te steken. De Blankenber genaar komt hier al veertig jaar. „Ik doe dit steken voor mijn ont spanning. Het kost me tegenwoor dig wel meer moeite dan vroeger. Doe er zo'n twee uur over." Dan vindt-ie het welletjes en gaat hij terug naar de camping in Wol- phaartsdijk waar hij bivakkeert. Ik wens hem succes en alvast een goede vangst. De rest van de tocht is puur ge nieten met links van me polder landschap en rechts een verge zicht over de Oosterschelde. Nou ja, misschien geen vergezicht, door de nog niet opgetrokken mist, maar in elk geval een fraai zicht. Uit de Zeeuwse klei Vanuit de oostpoort van de verschillende Romeinse forten van Aardenburg liep een weg naar het zuidoosten. Aan de noordkant ervan was een bad- gebouw aangelegd voor de hygië ne van de soldaten. Tussen het fort en het badgebouw hebben waarschijnlijk huizen gestaan, maar oostelijk van het badgebouw lag een gebied dat gezien kan wor den als een zone waar ambachtelij ke en industriële activiteiten wer den uitgevoerd. Dat blijkt uit 26 stookplaatsen of ovens die in die zone vooral ten zuiden van de weg zijn ontdekt. De vele kuilen en dumps met mosselschelpen wijzen erop dat de verwerking van mosselen de belangrijkste acti viteit moet zijn geweest. Waar schijnlijk begon in deze zone ook de eerste Romeinse bewoning rond 250 na Christus. Enkele vondsten duiden ook op een productie van aardewerk. Twee bij elkaar gevonden mallen voor het maken van een vogelfi guur wijzen op het vervaardigen van vogels van gebakken klei of terracotta. De mallen zijn zelf ge maakt van roodbakkend aarde werk. In elke mal is een halve vo gelfiguur, vermoedelijk een duif, uitgespaard en zijn de details er vervolgens ingegraveerd, met uit zondering van het staartgedeelte. De slanke vogel heeft geen poot jes en zal om te kunnen staan van een apart voetstuk moeten zijn voorzien. De vogelfiguur heeft een lengte van tien centimeter. Tot nu toe zijn er geen produc ten uit de Aardenburgse mallen ter plaatse of elders ontdekt. Er is dus niets wat direct kan wijzen op de functie van zulke vogels. In al gemene zin is wel bekend dat ter racotta gevogelte als hanen en dui ven in tempels werd geofferd in plaats van de levende have zelf. In het geval dat een duif is bedoeld, kan dat een directe relatie hebben met Venus, omdat de duif een aan die godin gewijde vogel was. Maar de vogel kan ook als maaltijd aan de dode zijn meegegeven, of kin derspeelgoed zijn geweest. Oosterschelde Oude Zeedijk Kattendijke woensdag 2 november 2016 Drukte aan zeedijk Een wekelijkse wandeling door Zeeland. Vandaag: Kattendijke Winnie de Witte-van Dam Tweewekelijkse rubriek over archeologische vondsten in Zeeland door Stichting Cultu reel Ergoed Zeeland (SCEZ). Robert van Dierendonck Twee helften van een mal voor een terracotta vogeltiguur. Muziektent in de Dorpsstraat A Zicht op de polder, foïüs winnie dewitte-van dam A Luc Morreel.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2016 | | pagina 94