'HET MOMENT
OM VADER TE
WORDEN IS ER
NU, MAAR IK ZEG
ER VERDER
NIETS OVER'
paspoort
JOHNCARELDEMOL
„Ik weet niet of ik dat zou doen. Ik zit
niet in zo'n situatie. Maar ik vind: je
moet vooral doen wat jou blij maakt. Ik
stoor mij niet snel aan anderen. Mensen
kozen voor De reis van je leven vanwege
de mogelijkheid nog een keer iets unieks
te doen met vrienden. En om een docu
ment te hebben voor het nageslacht."
„Ik zou geen speciale reis hoeven maken.
Ik heb geen bucketlist omdat ik al zoveel
heb meegemaakt. Zet mij op Texel in een
container met vier, vijf vrienden en ik
vind het top. Meer heb ik niet nodig.
Verder heb ik een testament, ik wil be
graven worden en mijn vrienden weten
welke muziek ze voor mij moeten
draaien en ze weten dat ik hoop dat
mijn uitvaart een groot feest wordt.
„Ik geloof niet in God. Maar wel in
'iets'. Het zou toch naïef zijn om te den
ken dat alles om ons heen enkel aan het
toeval te danken is? Maar antwoord op
zo'n vraag krijg ik nooit. Dat weet ik
zeker. Daarom sta ik er maar heel af
en toe bij stil en laat het verder los."
„Nee. Voor iemand van mijn leeftijd
ben ik al te veel mensen verloren. Toen
ik 26 was, raakte ik mijn beste vriendin
Guusje Nederhorst kwijt. Daarvoor ver
ongelukten drie voetbalvriendjes toen
ze na een toernooi te opgewonden hun
hoofd uit het dakraampje van de bus
staken en tegen een brug klapten. Rond
mijn 20ste reed een goede vriend zich
dood tegen een boom. Toen dacht ik:
we leven ook als debielen, rijden te
hard, feesten te heftig. Een week later
stierf een andere maat. Een kernge
zonde sportman, een beest van een
kerel. Hij stond 's ochtends op met
hoofdpijn en overleed 's middags aan
de gevolgen van een hersentumor. Toen
zei ik: 'Gas op die lollie, leven!'
„Nu kies ik voor de middenweg. Ik
zorg goed voor mezelf, maar ben ook niet
vies van feesten. Ik ben niet bang voor
de dood, de wetenschap dat je geen pijn
hoeft te lijden vind ik een geruststellende
gedachte. En ik probeer te relativeren
en te leven volgens het principe: wacht
niet op een mooie dag, maak er zelf een.
Natuurlijk ben ik ook weieens chagrijnig
of baal ik als ik in de file sta. Dat mag.
„En wat ik wel anders doe: ik laat
mensen weten dat ik van ze houd. Ik
bel mijn moeder vaker, zeg tegen vrien
den: 'Hé gast, ik mag jou. Wat fijn datje
erbij bent.' Of: 'Ik vind je lief', of: 'Ik ben
blij dat ik je zie.' Waarom zou je daarmee
wachten?"
„De woorden van de persoon van wie ik
afscheid moet nemen. Zijn of haar ver
langen en aanmoediging om vooral door
te gaan en er alles uit te halen. Guusje
was zo iemand. Toen ze wist dat ze onge
neeslijk ziek was, belde ze mij en be
reidde mij voor: jij komt vanavond bij
mij eten en ik ga jou vertellen hoe ik jou
door de moeilijke tijd heen ga slepen.
Ze maakte het afscheid makkelijker. Dat
wil niet zeggen dat ik niet verdrietig was.
Ik mis haar na twaalf jaar nog altijd
enorm. Maar ik probeer dat gevoel naar
iets positiefs te vertalen.
„Hetzelfde geldt voor mijn oma. Ze
heeft alzheimer en het gaat heel slecht
met haar. Praten is moeilijk en als ik bij
haar ben herkent ze me niet. Het draait
om een kus, een aanraking, een ver
trouwde geur. Het is eigenlijk de omge
keerde wereld: vroeger verschoonde zij
mij, nu doe ik dat bij haar en zij laat dat
toe. Het is bijzonder mooi dat ik er voor
haar kan zijn. Ze is steeds minder aanwe
zig, maar ik voel haar meer bij mij dan
ooit. Haar grapjes, liefde, advies en kijk
op de wereld draag ik bij mij, waar ik
ook kom.
„Het lijkt misschien alsof ik hier mak
kelijk overheen stap, maar dat is niet zo.
Het maakt mij echt verdrietig, maar ik
wil daar niet in blijven hangen."
„Omdat ik niet overvallen wil worden
door een loerende roddelpers. Ik breng
dat liever zelf naar buiten op het mo
ment dat mij dat uitkomt. Dan stopt het
speculeren. Daarnaast ben ik enorm blij
met Anouk en dat mag de hele wereld
weten."
„Nee, dat ga ik niet zeggen. Dan moet
ik dat weer overal teruglezen. Dat houd
ik lekker voor mezelf. Mijn hele familie
heeft haar al kunnen keuren en ze is
meer dan goedgekeurd. We zijn helemaal
happy."
„Daar ga ik niks over zeggen. Alleen dat
we het rustig aanpakken."
„Dat vind ik veel te privé om daar wat
over te zeggen. Ik heb nooit onder stoe
len of banken gestoken dat ik vader zou
willen worden. Het moment is er nu
meer dan ooit, maar meer ga ik daar niet
over zeggen. We shall see'.'
„Ik heb geen glazen bol. En ik doe wat ik
altijd doe: er helemaal voor gaan. Ik zou
niet weten hoe het anders moet. Ik ben
gek op haar."
magazine 13
Geboren: 12 januari 1979,
Laren.
Opleiding: Havo.
Loopbaan: Begint na school
achter de schermen bij
GTST, waar hij opnameleider
wordt en later acteur. Daar
na volgen rollen in tv-series
Baantjer, Spangen, All Stars
en Costal en bijrollen in
onder meer Simon, Zwart
boek en Patatje Oorlog. In
2008 begint hij als presen
tator van Waar is De Mol?.
Down met Johnny, Beat De
Mol en SynDROOM volgen.
Dit seizoen presenteert
hij Holland's Got Talent en
De reis van je leven. Vorig
jaar stond hij in het theater
met De gelukkigste dag.
Privé: Heeft een relatie met
Anouk.
Zou je zelf zulke intieme privémomenten
willen delen met een filmploeg erbij?
Hoe zie jij jouw eigen afscheid voor je?
Kijkje door dit programma anders naar
de dood? Ben je bijvoorbeeld gezonder
gaan leven?
Sommige mensen putten hoop uit het
geloof. Wat biedt jou troost?
Zelf ben je happy en verliefd. Waarom
deel je dat met iedereen op Instagram?
Wat vind je het leukst aan haar?
Ze heeft een kindje, is dat ingewikkeld?
En samen kinderen?
Je hebt vaker vriendinnen gehad. Geloof
je nog steeds in de ware?
