'Zodra ik hem zag
voelde ik: dit kan b^jna
niet tegenvallen'
#POMPOEN
DIE VAN MIJ
'Ik adoreer Nick
niet, maar voel
me in vrijheid
met hem
verbonden'
Volgende week
magazine 55
Ze zijn er in alle soorten en maten. Voor de
sier én om op te eten. Lezers trakteerden
ons op mooie plaatjes van de oranje kolos.
Uw foto op deze pagina? Komende weken publiceren we beelden
van #ontbijt en #soep. Zet uw foto op onze Facebookpagina, tag op
Instagram of mail naar fotomagazine@persgroep.nl.
Tekst: Pam van der Veen
Maureen (52): „Ruim elf jaar ben ik alleen geweest. 'Het zal wel aan
mij liggen', was ik intussen gaan denken. Maar omdat het mijn diep
ste angst was om de rest van mijn leven alleen te blijven, deed ik dit
voorjaar nog een laatste poging tot internetdaten. Vijf afspraken
met vijf mannen had ik, en de vijfde was Nick. Zodra ik hem zag,
voelde ik: dit kén bijna niet tegenvallen. We gingen meteen de
diepte in. We spraken over onze achtergrond, over literatuur, over
onze creatieve beroepen en de onzekerheden die daarbij horen. We
hadden afgesproken op een terras in het dorp waar mijn overleden
moeder ooit woonde, en over zijn schouder had ik zicht op haar ach
tertuin. 'Zij zou met deze man zijn weggelopen', dacht ik. De grijns
op mijn gezicht werd met de minuut groter, het was één en al
herkenning en contact. Ja, ik was meteen verliefd, maar niet op een
puberale, roze-wolkmanier. Eerder nuchter, realistisch, geaard in
het hier en nu, vanuit de zekerheid dat we bij elkaar passen. Ik
adoreer Nick niet, ik verlies me niet in hem, maar voel me in vrijheid
met hem verbonden. Ik hoef hem
niet elke dag te zien om te weten
dat hij er exclusief voor me is.
We zijn zo'n één tot twee keer
per week samen en dat geeft
ons allebei de ruimte die we
nodig hebben. Ik om me terug te
kunnen trekken, en Nick om voor
zijn kinderen te zorgen. Die heb
ik inmiddels ook ontmoet, al ben
ik daarin vrij terughoudend. Als zij bij hun vader zijn, hoef ik niet ook
per se te komen. Ik vind het verschrikkelijk als zij zouden denken:
'Wat doet die vrouw in ons huis?' Niet dat ik hen uit de weg ga, maar
ik wil me ook beslist niet opdringen. Daarin zijn we nog een beetje
aan het zoeken. Een stuk lastiger vind ik het bestaan van hun moe
der, Nicks ex. Een zelfzuchtige, dominante vrouw, als ik hem mag
geloven. De scheiding is officieel nog steeds niet helemaal rond, en
ik schrok van de heftigheid waarmee het eraan toeging.
Inmiddels is het rustiger, misschien mede door mijn komst, en kan
Nick het beter loslaten. Ook is zij gestopt met hem voortdurend te
bellen, en loopt hun contact nu via de app. Maar zelfs als de schei
ding straks achter de rug is, zal zijn ex vanwege de kinderen altijd in
Nicks leven blijven. En ik zal haar ooit eens gaan ontmoeten, wat
me bepaald geen feest lijkt.
Maar dat valt allemaal in het niet bij de energie die deze relatie me
tot nu toe geeft. We zijn close, maar hebben ons eigen leven, we
stimuleren elkaar en kunnen overal over praten. Ik heb nog niks
negatiefs aan Nick kunnen ontdekken. Behalve dan dat hij snurkt.
Heel hard snurkt. Oordoppen, een anti-snurkkussen, niks helpt.
Dus heb ik voor noodgevallen maar meteen een extra matras in een
andere kamer gelegd. Want ik wil natuurlijk geen hekel krijgen aan
mijn prille nieuwe liefde omdat hij 's nachts zo hartstochtelijk Ligt te
zagen."
Ook over die van jou vertellen?
magazine@persgroep.nl
@CHARLOTTEKNEEPKENS
FRANS MOLLEMANS
@MATANYAVDB
FLOOR TER WAL
@EEFJESFINEST
@TOKKISISTERS
XX
