WIM HOFMAN
Begraven
ZEELAND 13
Op mijn twaalfde begroef ik
een dode hond op het
strand. Het was een witte
hond met een paar zwarte en brui
ne vlekken. Een paar jaar later
maakte ik in het achtertuintje van
mijn ouders een graf voor het wit
te konijn van mijn jongste broer,
Anton. Het dier was opeens zo
maar doodgegaan, niet van de hon
ger. Het konijn kreeg steeds vers
gras en de bladeren van paarden-
bloemen. Het graven van het gat
viel niet mee. De klei was droog
en hard. Het konijn had rode
ogen. Ik wist dat het niet kon zien
wat ik aan het doen was.
Een echt mensengraf groef ik in
1959. Ik was aangesteld om voor
een kleine particuliere begraaf
plaats te zorgen. Ik harkte en
schoffelde onkruid weg en topte
een rij coniferen. Ze hadden een
speciale geur en er liep hars uit.
Het graven van een serieus graf
was nieuw voor mij. Ik mat de
kist met een meetlint. Ik vond dat
er een vreemde geur om de kist
hing. Dat kwam van de medicij
nen, zeiden ze tegen me.
Ik maakte een mooi en diep gat.
Het graven in het zand ging niet
moeilijk, maar je moest ervoor zor
gen dat de kanten van de rechthoe
kige kuil niet instortten. Dat ge
beurde wel een beetje en daarom
werd het graf extra breed. Ik werk
te met planken en een laddertje.
Uiteindelijk was er een graf dat er
zijn mocht. Groot genoeg. Ruim.
Rechte kanten. Als ik erin stond,
kon ik bij lange na niet over de
rand ervan kijken. Even later ging
het regenen en kwam er water in
het graf te staan. Misschien had ik
het graf te diep gemaakt, vroeg ik
me bezorgd af. Maar uiteindelijk
vond ik het ook wel een poëtisch
idee: een doodskist die te water ge
laten wordt, als een boot.
De lange treinreistijden in Zee
land is onze eigen schuld. Zo blij
ven gemeenten (onder meer Ka-
pelle) eisen dat bij al hun dorpen
wordt gestopt. Hierdoor worden
andere Zeeuwen benadeeld. Er
zijn in Zeeland negen stations
waar de trein elk half uur stopt.
Deze dichtheid komt nergens in
Nederland voor. Zeeuws-Vlaan-
deren kent zelfs geen stations.
Hierdoor hebben we in Zeeland
geen echte intercity meer, maar
een stoptrein. Tussen Roosen
daal en Dordrecht bijvoorbeeld
stopt de trein nergens. De reis
tijd zou veel korter kunnen met
bijvoorbeeld vier stations (Vlis-
singen, Middelburg, Goes en Ka-
pelle). Bussen kunnen dit voor
de kleine dorpen prima opvan
gen. Zo veel stations kan niet
meer.
Ga met de NS om tafel om Zee
land weer een volwaardige en
snelle intercity te geven. Toon so
lidariteit met andere reizigers.
gang van hetgeen wij met z'n
allen willen behouden.
Nu krijgt de overheid meer rigi
de grip op het onderhoud. Als er
één groep particulieren is die het
algemeen belang optimaal dient,
dan zijn het eigenaren van monu
menten. Bemoeit de overheid
zich ermee, dan gaat het mis en
het kost te veel. Het belastingstel
sel wordt complexer en niet, zo
als gewenst, eenvoudiger. Het
kan zijn dat de minister hoopt
dat er eigenaars zijn die zich afzij
dig houden van de nieuwe
niet-fiscale subsidieregeling. Ik
weet dat eigenaren voor de fisca
le aftrekbaarheid kiezen, als daar
mee voorkomen kan worden dat
er subsidies of leningen, met de
daarbij behorende rompslomp,
aangevraagd moeten worden. De
minister stelt dat de beëindiging
van de aftrek tot een betere afwe
ging van het onderhoud zal lei
den. Uit de praktijk blijkt het te
gendeel.
vrijdag 28 oktober 2016
De wereld van Wim Hofman, schrijver/illustrator
Treinen in Zeeland
F. Wolfert
Jan van Galenstraat 29
Terneuzen
Dolf van Dijk
De Monumentenmakelaar
Nieuwe Haven 27
Middelburg
De reistijd per trein zou veel korter kunnen met bijvoorbeeld vier stations (Vlissingen, Middel
burg, Goes en Kapelle) oppert F. Wolfert. archieffoto anp
