BUITEN
Bewoners
van de linde
ZEELAND 11
Geschiedenis, kunst en natuur: tijdens een
korte wandeling langs het Polderhuis, de
zeedijk en de Westkapelse Kreek komen
de verschillende onderwerpen voorbij.
Westkapelle heeft het allemaal.
Westkapelle, 10.00
uur: het Polderhuis
gaat open. Het is
nu nog rustig bij
het museum. Dat zal ongetwij
feld in de loop van de dag anders
worden. Ook deze herfstvakantie
zullen er weer genoeg toeristen
zijn die het Polderhuis weten te
vinden. En terecht, want het is
zo'n léuk museum. Al is 'leuk'
misschien niet het juiste woord
voor een museum over dijkwerk
en oorlog. In deze tijd van het
jaar, 72 jaar geleden, was het ver
re van rustig in het dorp. De geal
lieerden bombardeerden op 3 ok
tober 1944 de zeedijk bij Westka
pelle waardoor het dorp en een
groot deel van de rest van Wal
cheren onder water liepen. Zo
moesten de Duitsers worden ver
dreven. Meer dan 150 Westkappel-
aars kwamen om bij het bombar
dement, velen door verdrinking.
Een ramp voor het dorp.
Aan de achterkant van het mu
seum is een trap de zeedijk op.
Vanaf hier zie je goed hoe laag
In de loop der jaren
leer je de vogels
kennen. Dan maakte
ik foto's en ging ik
thuis opzoeken hoe
ze heten
De wandeling
Westkapelle eigenlijk ligt; je kijkt
vanaf de dijk over het dorp met
de rode pannendaken heen. Op
de dijk staat het kunstwerk ter
ere van Charley Toorop te glan
zen in de zon. De schilderes
bracht in de periode 1924-1955
vaak de zomers door in het dorp
en heeft in die tijd veel Westkap-
pelaars geschilderd. Kunstenaar
Gijs Assmann maakte deze 'Ode
aan Charley Toorop'.
Na een klein stukje over de
dijk is er een trap naar beneden,
linksaf richting de Westkapelse
Kreek. Dit is, net als andere kre
ken op Walcheren, een overblijf
sel van de inundatie in 1944.
Vlak langs het water loopt een
pad. Aan de oever van de kreek
zijn veel plekjes waar honden
makkelijk het water in kunnen.
Dit is waarschijnlijk een ideaal
rondje met een hondje. Op het
water dobberen eenden en meer
koeten. Ook meeuwen komen
hier kennelijk uitrusten van de
harde wind op zee.
Aan de oever staat Tineke Wet
selaar uit Westkapelle door haar
camera te turen. Haar ruwhaar
teckeltje Ginger zit braaf achter
haar te wachten. Wetselaar ver
telt dat ze het rondje rond de
Westkapelse Kreek bijna dage
lijks loopt. „De natuur is hier ge
weldig! Er zitten allerlei soorten
vogels: futen, dodaars... In de loop
der jaren leer je die kennen. Dan
maakte ik foto's van vogels en
ging ik thuis opzoeken hoe ze he
ten. Ik heb net een ijsvogeltje op
de foto gezet. Er zitten hier al het
hele jaar verschillende ijsvogels."
Het rondje rond de kreek ein
digt via Zuiderhoofdweg, Jacob
Brasserstraat, D'Arke en Achter
straat weer bij het Polderhuis. In
middels is het al flink drukker bij
het museum. Op het terras aan
de achterkant zitten de eerste gas
ten van vandaag aan de koffie in
de herfstzon. Op de tank op de
zeedijk staan stoer drie jongetjes,
te kijken naar de zee.
NATUURJOURNAAL
Op de dijk waar wij wonen
staat een eeuwenoude lin
deboom. Een grenslinde
zo zeggen historisch geïnteresseer
de mensen. In de Zak van Zuid-
Beveland vind je veel van die
grenslinden. Eeuwen geleden zijn
ze geplant op de grenzen van de
oude ambachtsheerlijkheden of
op andere markante punten in het
landschap. Vaak fungeerden ze
ook als gedenkteken. Als na een
dijkdoorbraak het gat weer was ge
dicht plantte men als gedachtenis
een lindeboom en op boerenerven
werd soms een linde geplant bij
de geboorte van een stamhouder.
Naarmate hij ouder wordt,
wordt zo'n lindeboom steeds inte
ressanter. En dat geldt niet alleen
in historisch opzicht; ook de na
tuurwaarde wordt steeds groter.
Bij het ouder worden ontstaan ga
ten en holten in de boom, vooral
daar waar takken afgezaagd of afge
broken zijn. Die holten vormen
een prima broedplaats voor aller
lei vogels. In ons keurig onderhou
den landje met zijn vaak plant
soenachtige natuur heerst onder
vogels die in boomholten broeden
(zogenoemde holenbroeders) een
bijna permanente woningnood.
Onze grenslinde is een eldorado
voor holenbroeders. In de kleine
holten broeden ringmussen en
pimpelmezen. Ook spreeuwen
zijn met meerdere paren aanwe
zig, maar die kijken niet al te
nauw hoe groot de opening van
een holte is. Soms bewonen ze
holten met een nogal ruim beme
ten 'voordeur'. De grote holten
worden vooral ingenomen door
kauwen. Die zijn zo talrijk aanwe
zig dat je zou denken dat er voor
andere vogels helemaal geen ruim
te overblijft.
Niets is minder waar. Tot onze
grote verrassing merkten we al ja
ren geleden dat een kerkuil zijn in
trek in een holte ergens halverwe
ge de stam had genomen. Maar
die is na een paar jaar verkast naar
een boerenschuur in de buurt.
Een paar jaar werd de holte van de
kerkuilen bewoond door holendui-
ven, maar voortdurend rekenden
we erop dat ook deze plek door
kauwtjes veroverd zou worden.
Dat is gelukkig nog niet gebeurd.
itkapelle
Polderhuis
woensdag 26 oktober 2016
Geweldig, al die vogels
Carla van de Merbel
—Tineke Wetselaar
Een wekelijkse wandeling
door Zeeland. Vandaag:
een rondje Westkapelse
Kreek.
Een tweewekelijkse rubriek
over natuur in Zeeland.
Chiel Jacobusse
Linde.
Tineke Wetselaar
