'De dood was de trigger' 'Burn-out was het kantelpunt' magazine 19 GerritVeenendaal (58) uit Hoogland behaalde op zijn 48ste zijn motorrijbewijs. „Veel mannen rond hun 50ste denken: goh, het zou leuk zijn om eens motor te rijden. Misschien met een mooie blonde dame ach terop. Bij mij was het anders: de vonk sprong sprong veel eerder over. Ik was 8 en had een kame raadje, Peter. Zijn familie deed aan motorcrossen en mijn vader liet een brommertje voor mij kleiner maken - dat is een kwestie van de voor- en achtervork inkorten. Stoer dat we ons voeLden op dat ding! „Vanaf mijn 13de raakte ik nooit meer een gemotoriseerde twee- wieler aan en Peter en ik verloren elkaar uit het oog. Toen ik 48 was, kwam ik in de krant zijn naam tegen, met een zwarte rand eromheen. Ik dacht: het kan dus zo gebeurd zijn. Dat was de trig ger, ik dacht: nu of nooit. Ik ging op rijles en heb nu een Suzuki Intru der 1500. Geen jankerd, maar wel een relatief luie motor, ik grap weieens dat het een penispauze- cruiser is; voor mannen in een midlifecrisis. Gelukkig ben ik jong van geest. „De balans tussen de zwaarte kracht en het gewicht van mijn motor vind ik heerlijk. En het is mooi om zo'n stoere motor te hebben, Als ik aan kom ik aan rijden, in mijn zwarte leren jack, met glimmende motor, dan zie ik mensen bewonderend kijken en voel ik me trots. „Met vrienden maak ik tochten, vaak in Nederland, soms gaan we op mannenmotortrip naar België, Duitsland, Italië. De motor ver broedert: je rijdt samen, drinkt een biertje. En altijd als ik op die motor zit, denk ik even aan Peter." Peter Schweisshelm (60) uit Zaandam, ging motor rijden op doktersadvies. „Ik weet nog dat de dokter in het ziekenhuis aan mij vroeg: 'Hebt u eigenlijk een hobby, meneer Schweisshelm?' Ik heb een jaar thuis gezeten met een burn-out en hart klachten en heb mijn hele leven lang en vooral heel veel gewerkt. Dus ik kwam thuis en zei tegen mijn vrouw: 'Ik moet een hobby zoeken.' „Toen kwam die motor weer om de hoek kijken. Veertig jaar lang heeft-ie in mijn gedachten gezeten, en altijd hoopte ik dat ik die droom nog eens kon realiseren. Die burn- out was het kantelpunt. Ik dacht: ik ben nu boven de 50, het wordt tijd om ook eens andere dingen te doen. Als je 65 bent of tegen de 70 aanloopt, doe je dat niet meer zo snel. „Mijn rijbewijs had ik in 1974 al gehaald, dus de stap was vrij snel gemaakt. Ik ben geen racer, maar meer zo iemand die rustig over de mooie B-weggetjes tuft. Snelheid is niets voor mij. Ik zit bij een gezellige motorclub. „De motor hielp mij bij mijn herstel: het was afleiding, je komt lekker buiten. Ik heb ook al twee keer een tocht gemaakt door de Himalaya met een groep, „Het was de reis van mijn leven. Fantastisch. En dat ter wijl ik eigenlijk helemaal niet zo avontuurlijk ben. Die motor maakt dingen in mij los die ik nooit had verwacht." ->

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2016 | | pagina 82