'Een beetje een snob is-ie
wel. Een culi-snob'
#MIJNCRUISE
DIE VAN MIJ
'Ik schaamde me
voor de
macaronischotel,
altijd dezelfde,
die ik hem had
voorgezet'
Volgende week
magazine 63
Na het artikel over cruisefans vorige week
in het magazine, deelden onze lezers hun
favoriete bootfoto met ons.
Uw foto op deze pagina? Voor de komende weken vragen we om uw
beelden van #pompoen en #ontbijt. Zet uw foto op onze Facebookpa-
gina, tag op Instagram of mail naar fotomagazine@persgroep.nl.
Tekst: Pam van der Veen
Sanne (50): „Toen ik Peter Leerde kennen, wist ik amper hoe je een
tosti moest bakken. Hij heeft mij leren koken én eten. De eerste
keer dat ik bij hem thuis kwam, had hij een prachtige salade met
eetbare bloemen voor me klaargemaakt. Ik wist niet wat ik zag.
Fantastisch vond ik het, maar ik schaamde me ook een beetje
voor de macaronischotel die ik hém had voorgezet; met spekjes en
courgette, altijd dezelfde, het enige dat ik kon verzinnen.
Nu, vijftien jaar verder, is mijn repertoire fors uitgebreid. Onder
Peters bezielende leiding ben ik van een culinaire nitwit uitgegroeid
tot een enthousiaste kookliefhebber. Donna Hay en Ottolenghi, ik
volg ze op de voet, en ook taarten bak ik tegenwoordig voor de lol.
Al blijf ik nog ver achter bij Peter, die zijn hand niet omdraait voor
ingewikkeLde technieken als glaceren, sous-vide en fermenteren.
Waar ik in de keuken toch altijd het liefst in mijn comfortzone blijf,
stort hij zich graag op het experiment. Omdat het zijn hobby is,
natuurlijk, maar óók om gasten te imponeren. Want een beetje een
snob is-ie wel, Peter. Een culi-snob. Alleen voor ons gezin kookt hij
al de sterren van de hemel,
maar als er mensen komen
eten, trekt hij echt alles uit de
kast. Verse kazen van de groot
handel, enorme vissen van de
visjuwelier, exotische groenten
van dat ene winkeltje aan de
andere kant van de stad, een
lamsschouder van de ambach
telijke bio-boerderij - alleen
het beste is goed genoeg, Best
vermoeiend, vind ik soms.
'Kunnen we niet gewoon een kippetje roosteren?' zeg ik dan. Maar
nee, dan moet het weer een of ander scharrellandhoen van de
groene slager zijn, gevuld met salie, pancetta en citroen, die gepe
keld en wel op de Big Green Egg gaat, de Rolls-Royce onder de
barbecues. Dus de hele stad weer af op zoek naar de beste spullen,
een klein fortuin uitgeven aan speciale ham van met eikels
gevoerde varkens en stress als er geen haricots verts, maar alleen
sperziebonen te koop zijn. Gedoe. Maar het resultaat is altijd de
moeite waard, dat moet ik toegeven. Als Peter kookt, proef je liefde,
aandacht en een hoop plezier.
En dat is dus ook precies wat hij verwacht als hij zijn tweede hobby
uitoefent: uit eten gaan. Terecht, daar niet van, maar de zoektocht
naar het perfecte restaurant kan daardoor groteske vormen aan
nemen. Waar we ook zijn, altijd is hij op jacht naar het hipste dan
wel authentiekste. Gewoon even ergens binnenlopen om een vorkje
te prikken? Ondenkbaar. Zelfs op het Franse platteland krijgt hij het
nog voor elkaar om op internet eerst alle eettentjes in een straal
van twintig kilometer te bekijken. Terwijl de kinderen en ik lang
zaam maar zeker verhongeren voor de tent, raadpleegt hij food-
bloggers en de online Michelingids tot hij overtuigd is. Met als
gevolg dat we óók in de middle of fucking nowhere altijd lekker
zitten te eten. En ik Peter toch maar weer eens uitbundig prijs om
zijn gastronomische vasthoudendheid."
Ook over die van jou vertellen?
magazine@persgroep.nl
@GERARDVANPUTTEN
©ELLYVANDERBLIEK
lch»Cgm.mTTTT7«T|T;«
«awagfjuUTt jiji
adventure
@PIETVANKAAM
@LENTY
@DICKYKLIJNSMIT
@HANSJANSEN
@PETERTJEVR
WG
