schoot na 56 iaar v(
56 jaar voor
de tweede maal raak
4 NI
Leni (85) en Rob
(84) verbraken in
1959 hun verloving.
Maar de liefde
bleek hardnekkig:
vrijdag trouwen ze in
het Dordtse stadhuis.
„Ik moet in
mijn wang knijpen.
Droom ik niet?"
Hij vindt haar de allerlief
ste en allermooiste. En
zij is razendtrots op
hem.
„Ik moet soms in mijn
wang knijpen; droom ik
niet?"
Oude liefde roest écht niet, kunnen de
twee tortelduifjes van 8o-plus volmondig
bevestigen. Want sloeg de vlam in de jaren
vijftig al in de pan, vorig jaar bleek de aan
trekkingskracht bij een nieuwe ontmoeting
nog niets aan glans te hebben verloren.
„Deze trouwerij is voor ons gesneden
koek", zegt Rob Bezold die vrijdag dan toch
dé ring om Leni Imminks vinger schuift.
De twee werden in de jaren vijftig ver
liefd. Hij genoot van haar werk als pianiste
en samen zwierden ze tijdens de tango
over de vloer. „Hij is dol op muziek en dans
te heel mooi. We konden goed praten en la
chen. We waren gek met elkaar."
Het noodlot sloeg kort na de verloving in
1959 toe. Omdat haar ouders zich vanwege
het oorlogsverleden van Robs vader tegen
het voorgenomen huwelijk keerden. De
spanningen werden te groot.
„Er kwam een kink in de kabel", zeggen
de twee, die niet teveel woorden vuil wil
len maken aan die verdrietige tijd.
Beiden sloegen na het verbreken van de
verloving een andere weg in en verloren el
kaar uit het oog. Rob bouwde een welva
rerend bedrijf op en vond nieuw geluk bij
een andere vrouw.
En ook Leni trouwde, maar die nieuwe re
latie pakte minder gelukkig uit. Als muzi-
kante beleefde ze wel mooie tijden. Want
ze werd een succesvolle pianiste en schreef
ook het nummer Ik wist niet dat liefde zo
mooi kon zijn voor Willeke Alberti. „Ik ben
trots op Leni", zegt Rob. „En ik op hem",
zegt de aanstaande bruid.
Beiden kwamen er afgelopen jaren door
het overlijden van hun partners alleen voor
te staan. Leni schreef samen met haar buur
vrouw Karianne Verdonk haar levensver
haal, dat niet altijd over rozen ging.
Het boek Liefdeslied werd uitgegeven door
Hans de Beukelaer van uitgeverij Fagus en
ook de liefdesgeschiedenis met Rob werd
in geuren en kleuren beschreven. Inclusief
de brief die Leni nooit verzond: 'Hier schei
den onze wegen. Ik wil je nogmaals zeggen
hoeveel spijt ik heb van mijn gedrag. Dat
heb je niet verdiend. Je stond altijd voor me
klaar. Je was een gouden vriend voor mij."
Rob (destijds 83) las het boek en trok de
stoute schoenen aan. Hij stuurde een mail-
tje naar de uitgever dat hij met Leni in con
tact wilde komen. „Ik wilde weten hoe het
met Leni was omdat ik altijd een goed ge
voel bij haar had gehouden."
Na een nieuwe date, vorig jaar, werd de
draad opgepakt. 'Oh, Rob, je bent niets ver
anderd', zei Leni toen ze haar oude liefde
weer zag.
„Het klikte opnieuw. Het was helemaal
vertrouwd. Harmonieus. Je kent eikaars ka
rakter al door en door."
Vrijdag is het na 56 jaar dan zover. Om
11.00 uur wordt in het Dordtse stadhuis het
ja-woord gegeven. „Dit geluk kan ik nog
niet bevroeden", zeggen beiden over de
wonderlijke wegen van cupido. „We kun
nen samen nog vreselijk lachen en ook se
rieus praten met elkaar. Rob is zo gemakke
lijk en iedereen is gek met hem."
Uitgever Hans de Beukelaer door wiens
boek de twee samenkwamen vindt het een
prachtige geschiedenis. „Geweldig", zegt
hij. „Wat mooi dat je dit op deze leeftijd
nog gewoon doet. Ze zitten in mijn hart. Ik
gun het hen van harte."
donderdag 20 oktober 2016
Links: Leni en Rob in de jaren vijftig toen ze verloofd waren. Hierna verloren ze elkaar noodlottig uit het oog. Rechts: Leni en Rob 56 jaar later, foto rechts marco de swart
Cupido
Ingrid de Groot
Dordrecht
