I
O
A
ÏULTUUR 25
Gedrieën vormen ze
Nederlands meest
adembenemende
kleinkunstenaars.
De Ashton Brothers zijn
met het theaterspektakel
Enfants Terribles terug op
het podium.
nfants Terribles heet
het nieuwste pro
gramma waarmee de
Ashton Brothers de
komende maanden
langs de Nederlandse
theaters reizen.
Een titel die op het lijf van Pim Mu-
da, Friso van Vemde en Joost Spijkers
is geschreven. Want het zijn - vrij
naar Dik Trom - bijzondere kinderen
en dat zijn ze.
„In deze show zijn we meer dan
ooit de belhamels uit onze jeugd",
zegt Pim Muda. „Keet trappen, chaos
op het podium en in de zaal, verwar
ring zaaien... Dan zijn we op ons
best."
Enfants Terribles is de eerste voorstel
ling van de Ashton Brothers zonder
Pepijn Gunneweg. Hij verliet eind
2014 het gezelschap om meer tijd te
hebben voor zijn andere (tv-)activitei-
ten en zijn gezin. Omdat de rol van de
vier Brothers op het podium altijd vol
strekt gelijkwaardig was, brak er voor
de drie overgeblevenen een periode
van bezinning aan.
„We beschouwden de Ashton
Brothers als een hecht huwelijk en je
gaat er stilletjes van uit dat die band
voor eeuwig is. Maar zo zit het leven
niet in elkaar. We waren er overigens
snel uit: we wilden door als trio. Geen
vierde man - daar was 'Pep' te uniek
voor."
Toch doemde er voor de afgeslankte
Aston Brothers een moeilijkheid op.
Het ensemble met zijn unieke ver
vlechting van clownerie, variété, acro
batiek, kleinkunst, slapstick en mu
ziek moest nu de klus klaren met een
man minder. En dat tijdens een tour
nee van ten minste 120 voorstellingen
op het niveau van topsport.
Pim Muda: „Natuurlijk is dat een
extra belasting. Maar als eind derti
gers hadden we al maatregelen geno
men. Je krijgt vaker last van pijntjes,
bent stijf als je 's ochtends opstaat. On
ze shows vergen nu eenmaal grote li
chamelijke inspanning. Inmiddels heb
ben we alle drie een personal trainer
en we voelen ons fitter dan ooit. Bo
vendien letten we op ons eten. De
snelle schnitzel met frites in het eetca
fé voor elke voorstelling hebben we af
gezworen. En met een spinaziesmoot-
hie is niks mis, hoor."
Enfants Terribles is weer zo'n echt
theaterspektakel waar de Ashton
Brothers patent op hebben en waarbij
de toeschouwer ogen en oren tekort
komt. 'Fantastico, magnifico, fabel
haft', klinkt het als de bezoekers bin
nendruppelen op zoek naar hun stoel.
Er vliegen schoenen door de zaal,
sommige bezoekers moeten zich door
een tentdoek worstelen. Het is voor
aanvang reeds circus in de stad, ge
combineerd met de nostalgische sfeer
van suikerspin en schiettent op de
ouderwetse kermis. Om, luttele minu
ten later, de verbaasde bezoekers plots
welkom te heten in een broeierige
nachtclub vol variété.
Maar de Ashton Brothers gaan met
hun tijd mee. In de nieuwe show
doen ook scootmobiels, hét vervoer
middel van de senior die niets wil mis
sen, hun intrede.
„We struinen altijd Marktplaats af',
vertelt Pim Muda. „Daar kwamen we
de scootmobiels tegen. We hebben er
veel te grote wielen onder laten mon
teren. Nou, dat gaat als de brandweer.
We repeteren altijd in een loods, waar
we urenlang rondjes tegen elkaar heb
ben geracet. Heerlijk, we konden niet
meer stoppen."
Traditiegetrouw struinen de Ashton
Brothers ook bouwmarkten af op zoek
naar materiaal voor nieuwe acts. „We
wilden in deze voorstelling een reus
achtig blaasorgel. Dan verlaat je de
Karwei met een aantal pvc-pijpen van
een meter of drieënhalf."
„Friso zocht een goede tuintrap.
Niet voor huis-, tuin- en keukenklus
jes, maar om er ongenadig hard van af
te vallen. Dan oefent hij ter plekke of
het de juiste afmeting is. Moet je de
klanten en verkopers eens zien sta
ren."
Als altijd worstelen de personages
in Enfants Terribles - of ze nu als pri
ma ballerina in tutu op spitzen ten to
nele verschijnen, met een rolstoel ver
ticale objecten bestijgen of flamenco
dansen - met zichzelf en hun omge
ving. Het leven is één grote hindernis-
baan, de mens een nietig schepsel dat
op zijn levenspad voortdurend obsta
kels tegenkomt. Dolend in een wereld
vol moedwil en misverstand, willen
ze maar zeggen.
Ze worstelen en soms, heel soms, ko
men ze boven. Zoals de gruizige bal
lonkunstenaar die in zijn vale regen
jas kinderfeestjes afstroopt om aan de
lopende band hondjes en giraffes voor
kleuters te maken, maar ineens boven
zichzelf uitstijgt met kunstig hand
werk.
Pim Muda: „Wij knipogen altijd na
drukkelijk naar het variété van vroe
ger. Toen we in Stadskanaal speelden,
kwam na afloop een man naar me toe
die echt ballonartiest bleek te zijn. Ik
heb het me eigengemaakt door een
cursus op internet te volgen en heel
straf te oefenen.
„Een paar weken later ontving ik
een pakket met daarin een supersoni
sche ballonpomp. Cadeautje omdat
hij zo had genoten. Prachtig toch, als
illusie op het toneel en werkelijkheid
zo bij elkaar komen?"
donderdag 20 oktober 2016
Arno Gelder
Speellijst: www.ashtonbrothers.nl
