BUITEN Fort Berchem ZEELAND 11 Sluiskil is een dorp met een korte, maar bewogen geschiedenis. Loek van Hecke zette een wandeling uit langs monumenten die hij zelf hielp oprichten. Boeiend. En iedereen die je passeert, groet! Het weerbericht voor spelt weinig goeds voor de dinsdag. Het wordt herfstach tig, eindelijk. Bij het startpunt, bij het Museum Sluis kil aan de Vogelschorstraat, is daar nog niks van te merken. Het is lekker fris wandelweer. De stappenteller werkt. De voettocht kan beginnen. Sluiskil is groot geworden dank zij het Kanaal Gent-Terneuzen en de industrie die zich er vestig de aan de oostkant. Veel verder dan 150 jaar gaat de geschiedenis niet terug. Veel ouds tref je er dus niet aan, maar, weet Loek van Hecke van Museum Sluiskil als geen ander, de dorpshistorie is boeiend genoeg. Niet ver van de Vogelschor straat, op het Groenoord, stuit je op het eerste monument: een ouderwetse locomotief. Aan het einde van de Tweede Wereldoor log strandde hier een Duitse trein. Sluiskillenaren sloegen aan het plunderen, zonder dat de Duitsers ingrepen. De locomotief herinnert aan wat in de volks mond de miljoenentrein is gaan heten. Op straat is het stil. In de Gilde- straat verstoren alleen eksters de rust. En zowaar, daar loopt ie mand met boodschappen. Hij groet vriendelijk terug. Het leuke van wandelen is dat de wereld veel langzamer aan je voorbij glijdt. In dit wat nieuwere deel van Sluiskil valt op, hoeveel ver schillende huizen er staan. De eerste Nederlandse astro- A De wandeling naut, de naar de Verenigde Staten geëmigreerde Lodewijk van den Berge, kwam uit Sluiskil. Hij wordt aan de Baljuwlaan geëerd met een fraai borstbeeld. Hij hoort ook bij de geschiedenis van Sluiskil. De wandeling gaat verder bui ten het dorp, via het Sluiskilpad richting een speciaal voor het om metje aangelegde trekschuit. Een Ongemerkt loop je over het dak van de Sluiskiltunnel, het is dat er een informa tiebord staat... man is onderweg haardhout aan het hakken, een nuttige vorm van ochtendgymnastiek. Om de trekschuit even later in beweging te krijgen, is ook aardig wat kracht nodig. Een informatiebord wijst je erop dat je over het dak van de Sluiskiltunnel loopt. De 'oude' brug bij Sluiskil gaat net open. De Arklow Freedom moet erdoor. Een pad langs het Kanaal Gent- Terneuzen brengt je terug in Sluiskil. De veerpont van Sluiskil vaart in de verte. Via het dorps park, de tuin van het gesloopte ziekenhuis, gaat het weer rich ting centrum. Twee mannen la ten hun hondjes uit. Eén hondje blijft staan om de vreemde voor bijganger te begroeten. „Tegen aardig volk is hij altijd aardig." Het tweede hondje denkt daar an ders over en begint bij het voor bijgaan direct te blaffen. Regenen doet het nog steeds niet. Van Hecke zit in 'zijn' mu seum, ook al is het alleen de eer ste en derde zaterdag van de maand open van half twee tot vijf uur 's middags. Een vrijwilli ger is nooit klaar. De stappentel ler wijst acht kilometer aan. Uit de Zeeuwse klei Het toch al zo interessante Retranchement heeft er sinds 2011 een 'attractie' bij: Fort Berchem, uit de Zeeuwse klei herrezen als knappe recon structie aan de hand van archeolo gisch onderzoek. Het fort dateert uit de laatste jaren van de Tachtig jarige Oorlog (1568-1648) en had dan ook een aantal voorgangers. De briljante Spaanse veldheer Alexander Farnese sloot bij de in name van Sluis in 1587 het Zwin ten noorden van de stad af met een schipbrug, die aan weerszij den beschermd werd door forten. Zo'n schipbrug had hem bij de ver overing van Antwerpen in 1585 ook al goede diensten bewezen. Het al in 1584 op de rechteroever gestichte Fort Terhofstede, Ber- chems 'eerste fase', spoelde bij een stormvloed in 1597 bijna helemaal weg. In 1604 bracht prins Maurits van Oranje Sluis en omgeving in Staatse handen; ongeveer op de plek van het weggespoelde fort kwam een vrij simpel wachthuis. De derde en laatste fase is die van het eigenlijke Fort Berchem: een bescheiden vierkante redoute met aarden wallen, omgeven door een gracht en voorzien van een wacht- gebouw en logementen. Het werd omstreeks 1643 gebouwd, vijfjaar vóór de Vrede van Munster. In 1666 werd het fort tijdens een laat ste grote pestepidemie in de Ne derlanden en elders ingericht als onderkomen voor zieke militairen uit het garnizoen in Retranche ment. Omstreeks 1674 werd Fort Berchem alweer gesloopt. Bij het archeologisch onderzoek voor de reconstructie in 2011 zijn twee grachten gevonden. De bui tenste omsloot een terrein van 67 bij 62 meter, de binnenste mat 54 bij 54 meter. Deze laatste had waarschijnlijk rond het eerdere wachthuis gelegen. Aan de zuid oostzijde van de oudste gracht zijn resten van een brug of be schoeiing aangetroffen. Midden op het binnenterrein bevonden zich restanten van een ronde bakste nen waterput, waarschijnlijk ook uit de periode van het wachthuis. Deze put is eveneens gerecon strueerd. V 11 t'j\A k—-i-v. Sluiskil SÏït sa? v-'-= VI252 woensdag 19 oktober 2016 Groeten uit Sluiskil Harmen van der Werf Een wekelijkse wandeling door Zeeland. Vandaag: Een ommetje langs de mo numenten van Sluiskil. Tweewekelijkse rubriek over archeologische vondsten in Zeeland door Stichting Cultu reel Erfgoed Zeeland (SCEZ). Jan J.B. Kuipers De gereconstrueerde put, wal len en brug van Fort Berchem. FOTO H.M.D. DEKKER Baljuwlaan Gildestraat Museum Sluiskil AFSTAND: 8 KILOMETER Sluiskiltunnel Sluiskilpad in; Kanaal Gent Terneuzen Westelijke Rijks waterleiding Pont Sluiskil over het Kanaal Gent-Terneuzen. Monument voor piloot Boudry in centrum Sluiskil. Miljoenentreintje op Groenoord.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2016 | | pagina 38