Lichtere werkstraf
Overvaller 30 maanden cel in
U
WALCHEREN 7
Leo van Rheenen stopt met zijn dorpsfilms over Biggekerke
Biggekerke in
beeld. Elf jaar
verfilmde Leo
van Rheenen zijn
dorp. Dit jaar voor
het laatst. Leo
stopt definitief.
ledereen wilde
natuurlijk ook wel
zien wie er dit
jaar in de film te
zien waren
Zijn laatste dorpsfilm
zag afgelopen weekein
de het licht. Leo van
Rheenen legde elf jaar
het wel en wee van
zijn dorp vast. Biggekerke in het
koren, een bewoonster die haar
stoepje schrobt, ploegen op de ak
ker; zijn lens registreerde alles. Al
tijd met 'de mens' in de hoofdrol.
Ziekte noopt hem de camera de
finitief neer te leggen. „Ik stop
vóór ik in mezelf teleurgesteld
raak, omdat ik het resultaat niet
goed vind. Ik ben een perfectio
nist. Het moet er altijd professio
neel uitzien. Mooie, strakke beel
den, goed gemonteerd. Passende
muziek. Altijd een beeldgrapje
ook. Ik hou niet van geklungel."
Leo en zijn geliefde gaan terug
naar de Randstad. „Dichter bij de
kinderen en kleinkinderen. Het
maakt me wel onrustig dat ik weg
ga. Het is een verstandige stap,
maar toch... Eigenlijk willen we
niet. Biggekerke blijft wel bij me,
het zit in me. Dat verandert niet."
Zo eindigt de serie dorpsfilms,
verschenen onder de titel Biggeker
ke, een dorp om van te houden.
Het dorp liep uit als de nieuwe
'Leo-film' werd gepresenteerd. „Ie
dereen wilde natuurlijk ook wel
zien wie er in zaten."
Hij herinnert zich z'n eerste
schreden op het filmpad nog
goed. „Ik had wel het gevoel dat
het dorp er aan moest wennen.
Die man die daar met zijn came
raatje loopt te koekeloeren, wat
doet 'ie allemaal?"
Wat begon als een korte film
over de solexrace, groeide snel uit
tot de jaarlijkse rolprent van bijna
anderhalf uur. Uniek beeldmate
riaal van een dorp in ontwikke
ling. Kinderen groeien op, bewo
ners gaan en komen, plannen ont
stonden. „Ik vind het zo jammer
dat ik de bouw van het multifunc
tioneel centrum hier niet mee
maak. Ik had al bedacht waar ik
m'n camera zou zetten voor de
sloop van school en dorpshuis,
voor de bouw. Zoiets maakt een
dorp maar één keer mee. Ik had
dat graag vastgelegd", zegt Leo
met enige weemoed.
Het stel kwam in 2004 op het
dorp wonen. In het pand van
Klaas en Mien Janse. Dat befaam
de Biggekerkse paar runde er pen
sion, winkel en frietkot. „Dat
maakte de kennismaking met het
dorp ook makkelijker want 'wie
gingen er in het kot van Klaas en
Mien wonen?"' In het voormalige
frietkot gaf Leo kleine filmvoor
stellingen. Daar staat ook zijn bak
fiets. „Daarmee heb ik mijn eerste
rijdende beelden gemaakt. Soms
met Gopro op. Ik wil het dorp la
ten zien zoals het is. De mens
staat voor mij centraal. Elkaar groe
tend, het stoepje vegend. En na
tuurlijk koningsdag, ringrijden, de
solexrace. De bewoners zijn het
dorp."
Muziek speelt ook een grote rol.
Niet vreemd voor een oud-docent
muziek. „Ik gebruik associatievrije
muziek, onbekend werk. Van klas
siek naar techno, soms zelf piano
spelend. Als je als kijker muziek
hoort die je kent, trekt je dat uit
de film."
Elf jaar dorpsfilm, Leo kreeg er
zaterdag niet alleen de waarde
ringsonderscheiding van de ge
meente Veere voor. Ook de
'Oeuvre film award 2016 Biggeker
ke' viel hem ten deel. Grinnikend
wijst hij op het beeldje van een
varken. Of beter gezegd; een big.
Hij geniet van de dorpse variant
van het Gouden Kalf. „Geweldig.
Mooi gemaakt ook trouwens."
Biggekerke, een dorp om van te
houden? „Ja, ik hou van het dorp.
Dat was voor mij absoluut niet
moeilijk. Wat ik zaterdag ervaren
heb, is dat het dorp ook van mij
houdt. En dat is prachtig. Daar
ben ik echt ontdaan van. Het was
niet zo van 'Nou bedankt Leo,
daag'. Els en ik hebben, sinds Big
gekerke weet dat ik stop en waar
om, een ongelooflijk warme
stroom aan reacties gekregen."
En zijn films? „Daar denk ik nog
over na. Dat is niet makkelijk voor
me. Misschien Zeeuws Archief?"
MIDDELBURG Tevreden verliet
maandag een 29-jarige inwoner
van de gemeente Middelburg de
rechtbank.
De zwakbegaafde man kreeg
namelijk een veel lichtere straf
dan twee weken terug tegen
hem was geëist.
De rechtbank besliste maan
dag dat hij een geheel voorwaar
delijke werkstraf van honderd
uur krijgt. Twee weken geleden
eiste het Openbaar Ministerie
een geheel voorwaardelijke werk
straf van tweehonderd uur tegen
hem.
Op de computers van de man
was kinderporno ontdekt. Dat ge
beurde na een tip vanuit België.
Volgens de man was die kinder
porno per ongeluk op zijn com
puter terechtgekomen tijdens
het chatten met iemand anders.
Hij vertelde destijd de rechters
dat hij heel erg geschrokken was
toen hij die foto's zag.
Een celstraf van dertig maanden
waarvan twaalf voorwaardelijk.
Die straf legde maandag de Mid
delburgse rechtbank op aan J. van
S. (29) uit Kamperland.
De man overviel begin dit jaar
een supermarkt in Vrouwenpol
der. Daarbij probeerde hij geld
buit te maken. De caissière weiger
de hem iets te geven toen hij haar
bedreigde met een (nep)vuurwa-
pen. Ze zei tegen hem 'lazer op'
en weigerde de kassa open te ma
ken.
Tijdens de rechtszaak ontkende
de man dat hij die dag in Vrou
wenpolder was. Volgens de recht
bank is er voldoende bewijs dat
hij de dader is. Ook vindt de recht
bank dat er voldoende bewijs te
gen hem is om hem te veroorde
len voor diefstal van een pakje si
garetten in een andere super
markt en het mishandelen van
twee agenten. Zij wilden hem 27
december 2015 aanhouden waarbij
hij zich zeer heftig verzette.
Een van de agenten vertelde dat
had nog nooit zoveel agressie mee
gemaakt als bij die aanhouding
van J. van S.
De verdachte gaf toe dat hij des
tijds onder invloed was van een
grote hoeveelheid drank.
Het vonnis is conform de eis
van het Openbaar Ministerie.
dinsdag 18 oktober 2016
De man die met z'n camera
liep te koekeloeren vertrekt
Annemarie Zevenbergen
Leo van Rheenen in zijn filmtheater. De bakfiets gebruikte hij om bewegende beelden te maken, foto dirk jan gjeltema
—Leo van Rheenen, dorpsfilmer
Emile Calon
Middelburg
