Twee kopstukken in een
heerlijk festivalconcert
De betovering door Beasley
20 ZEELAND
Campagne rond de oogsttijd
Hou je aandacht bij de weg en
niet bij je mobieltje, pas je snelheid
aan de situatie aan. Dat is het motto
van slikcampagne 2016.
Als je als organisator het
Requiem van Mozart
programmeert, kun je
rekenen op een zo
goed als uitverkocht concert. Dit
werk spreekt tot de verbeelding
en velen hebben ook nog eens de
beelden van de film Amadeus
voor ogen. Mozart schreef deze
opdracht in moeilijke omstandig
heden en nam de opdracht nood
gedwongen aan. Het werk bleef
onvoltooid, maar is vakkundig
door Süssmayer voltooid.
Dit requiem combineren met
een ander werk is niet gemakke
lijk. Conrad van Alphen koos
voor het eerste pianoconcert van
Beethoven. Hiermee prijkten
twee kopstukken van de Klassie
ke stijlperiode op het program
ma. Toen Beethoven dit werk
schreef was Mozart al gestorven.
Toch is de invloed van Haydn en
Mozart in dit concert hoorbaar.
De compositie is knap. De indivi
duele, eigen stijl van Beethoven
met meer melodielijn, meer varia
ties en een meer stevige vorm, is
al duidelijk. De stenen kerkruim
te is akoestisch niet optimaal en
forte passages klinken regelmatig
te hard. Sinfonia Rotterdam res
pecteerde echter de sterkte en
temponuances en begeleidde pia
nist Alvaro Siveiro goed. De solist
blonk uit in zijn solo's en een ver
bluffend dynamisch vertolkte ca
dens. Beethoven was de eerste
componist die de cadensen uit
schreef. De cadens is voor de so
list dé gelegenheid om zijn virtu
ositeit te tonen. Dat deed Siveiro
met een persoonlijke invulling.
Indrukwekkende
compositie met
soms huivering
wekkende teksten
Het Largo werd erg langzaam,
bijna romantisch, gebracht en
het Rondo in een aantrekkelijk
tempo met interessante tempo
wisselingen. De onnodige toegift
van de pianist, een operetteach
tig kunststukje, etaleerde zijn ge
weldige techniek.
Het Requiem van Mozart is
een indrukwekkende compositie
met soms huiveringwekkende
teksten. Na de plechtige orkestra
le inleiding, inclusief een mooie
fagotsolo, straalde het Laurens
Collegium Rotterdam. De balans
van dit dertig leden tellende koor
is goed, de fugatische delen wer
den secuur en sprankelend gezon
gen en alle tonen, zowel de helde
re als de donker gekleurde, kwa
men vol en mooi over. Het punt
gaaf gezongen Hosanna, de knap
geschudde nootjes in de Commu-
nio, en de, daar waar nodig, een
dynamische invulling in het Dies
Irae, maakten indruk.
De vier solisten zijn nog jong.
Ik miste de nodige balans in het
kwartet. Sopraan Bernadetta
Astari klonk ietwat metalliek en
soms krampachtig, wel zong zij
zuiver en beheerste haar tech
niek. Bas Milan Siljanov klonk so
noor en tenor Seil Kim zong hel
der en met stijlgevoel. De meeste
indruk maakte de mezzo Florieke
Beelen. Zij zong het meest in de
stijl van Mozart en kleurde tel
kens prachtig in.
Het orkest begeleidde goed en
Conrad van Alphen leidde alles
naar een overdonderend slot. Een
heerlijk festivalconcert.
De sfeer van een kerk
ruimte, vooraan één
man, in zwarte kle
ding, een karakteristie
ke verschijning. Naast hem twee
musici die een luit, aartsluit en
barokgitaar bespelen. Het drietal
straalt muziek uit. Als Beasley
zijn mond opent en begint met
het lied Tarantella del Passariello
voel je meteen dat hij een groot
vocalist is, maar vooral een groot
musicus.
Wat is er dan zo bijzonder aan
Marco Beasley? Zijn timbre, die
hoge tenorstem die moeiteloos
hoge tonen produceert, zijn tech
niek of zijn vibratoloze vertolkin
gen van onbekende Italiaanse lief
desliederen waarbij zijn sotto vo
ce strelend overkomt en zijn
open bloeiende tonen aandoen
als puur genot? Alles wat hij
zingt is geladen en vaak ontroe
rend mooi. Bij Beasley wordt er
nooit iets geforceerd. Hij interpre
teert alles op een perfecte adem
steun. Hij betrekt zijn toehoor
ders in zijn theatrale voorstelling
en overtuigt door zijn perfecte
techniek en de aandacht voor nu
ances en details.
Moet ik nog zeggen dat een con
cert van Beasley een totaalbele
ving is? Het niveau is hoog en
het is altijd genieten geblazen. Be
asley is puur. Hij doet geen con
cessies. Hij dwingt met zijn nooit
volumineuze klanken de aan
dacht van de toehoorders af. Hij
dwingt tot luisteren en betovert
zijn publiek. Hij is klein van ge
stalte, maar mede door zijn sug
gestieve kleine gebaren en af en
toe een vleug humor, hoor en zie
je dat er een groot vertolker aan
het woord is.
In de Italiaanse teksten uit de vijf-
tiende-eeuwse composities
wordt er veel geleden, verdriet en
hartstocht zijn de twee belang
rijkste componenten van deze mi
niatuurvertellingen, de melodieu
ze frottola's die eenvoudig lijken
en innig van karakter zijn.
Driemaal wordt de liederenreeks
onderbroken door een instrumen
taal intermezzo: anonieme
dansante werkjes zoals Pavane,
Galliarde en een wervelende Ta
rantella. Indrukwekkend was het
zonder begeleiding gezongen Tu
dormi waarbij Beasley met in
zijn hand een schriftje met ge
schreven teksten, door de ruimte
liep. In het laatste lied Sona Car-
magnola speelde Beasley ook gi
taar en zongen de luitisten, ver
rassend aantrekkelijk, mee.
Het wordt een nat weekje, volgens
de weersvoorspellingen. En dat be
tekent: slik op de weg, want de
bietencampagne is in volle gang.
Tot eind jaren negentig was het
elk jaar weer raak tijdens oogst
tijd. Landbouwmachines die af en
aan reden, van het land naar de
weg, namen aan hun dikke ban
den grond van het land mee en
verloren dat in dikke klodders op
de weg. Beetje regen eroverheen
en voila: slik op de weg. Spekglad,
levensgevaarlijk slijk.
Nog altijd vallen er elk jaar tien
tallen gewonden door slik op de
weg. Bovendien valt gemiddeld
eens per zes jaar een dodelijk on
geval te betreuren. Maar het aan
tal ongelukken nam tussen 1990 -
het eerste jaar van de campagne
'slik op de weg' - en 2009 wél af,
zegt Eric Heijdens van het Regio
naal Orgaan Verkeersveiligheid
Zeeland (ROVZ). Vermoedelijk
neemt het aantal nog steeds af,
maar dat kan niet meer uit de cij
fers herleid worden, legt Heijdens
uit, want de ongevallen worden
niet meer zo geregisteerd dat de
oorzaak 'slik op de weg' erbij
staat.
Het ROVZ was een kwart eeuw
geleden één van de partijen die de
SLIK-campagne bedacht, samen
met de Zeeuwse Land- en Tuin
bouworganisatie ZLTO, de Zeeuw
se wegbeheerders (waaronder het
waterschap) en Cumela Neder
land (brancheorganisatie voor on
dernemers in groen, grond en in
frastructuur).
De campagne is op twee poten
gestoeld: waarschuwingsborden
die de weggebruiker attenderen
op het mogelijke gevaar en be
wustwording onder de veroorza-
BRIEVEN
Het recente incident (1 okto
ber) bij het Groninger Studen
tencorps (Vindicat Atque Po-
lit) waarvan de naam 'hand
haaft en beschaaft' betekent
was geen op zichzelf staand ge
val.
Via internet vond ik een hele
rits van excessen tijdens ont
groeningsrituelen, waarbij de
roetkapaffaire in Utrecht
kers, de boeren en loonwerkers.
Zij zijn verplicht borden te zetten
en te zorgen dat het slik niet op
de weg komt of de weg alsnog
schoon te maken.
Waterschap
Maar wat als ze dat niet doen?
„Het waterschap deelt geen boetes
uit. Dat is een taak van de politie",
zegt woordvoerder Danielle Steijn-
Laing van Waterschap Scheldestro-
men. Gedurende de slik-campag-
ne houden de buitendienstmede
werkers van het waterschap de
oren en ogen open. „Ze controle
ren of landbouwers zich aan de
spelregels houden. Doen ze dat
niet, dan bepalen wij of er andere
verkeersmaatregelen nodig zijn.
Als het gevaarlijk is, kunnen we
Elk jaar vallen er
tientallen gewonden
door slik. Eens per
zes jaar is er een
dodelijk ongeval
bijvoorbeeld borden met een lage
re maximumsnelheid plaatsen of
zelfs de weg tijdelijk afsluiten."
Bijna alle boeren houden zich aan
de spelregels, zegt de woordvoer
der. „Maar het gebeurt wel eens
dat het waterschap zelf de modder
van de weg moet laten halen. De
rekening gaat dan altijd naar de
boer die de weg vervuild heeft. Af
gelopen seizoen hebben we acht
keer zelf de weg opgeruimd. We
hebben zeven keer de veroorzaker
kunnen achterhalen en een reke
ning kunnen zenden. Die zijn alle
maal betaald. Dat beeld is verge
lijkbaar met voorgaande jaren."
(1965) nog vers in het geheu
gen zat. Ik sta redelijk scep
tisch tegenover (massa-)hyste-
rische groepsgebeuren, zoals
ontgroeningen, bootcamps,
sensitivity trainingen, overle-
vingskampen en sommige vor
men van jobcoaching, vooral
die met een hoog Tsjakka-ge-
halte, waar mensen worden
opgezweept/gebrainstormd tot
overtreffing van hun gewone
zijn door middel van kunstma
tige 'teambuilding'.
Beïnvloedbare, asthene zielen
gaan zich verheven voelen, en
voelen zich super, geweldig en
geweldig positief. Een sfeer
van gevaarlijke subcultuurtjes.
maandag 17 oktober 2016
Jeanette Vergouwen
RECENSIE
Festival Zeeuwsch-Vlaande
ren: Werken van Mozart en Beet
hoven. Door Sinfonia Rotterdam,
Laurens Collegium, solisten o.l.v.
Conrad van Alphen.
Gehoord: vrijdag 14 oktober in de
RK Kerk in Sluis.
Jeanette Vergouwen
RECENSIE
A Marco Beasley. foto ruben oreel
Muziekpodium Zeeland: Itali
aanse liefdesliederen. Door Mar
co Beasley, Stefano Rocco en Fa-
bio Accurso. Gehoord: zondag in
de St. Jacobskerk in Vlissingen.
Slik op de
Ondine van der Vleuten
Middelburg
U kunt uw brief (max. 150
woorden) richten aan:
lezersredacteur@pzc.nl
of per post aan
Lezersredacteur PZC
Postbus 5046
4380 KA Vlissingen
08801-30210
Ontgroening
Monique Sturm
Turkeye 16, Waterlandkerkje
