carrière menrprs 27 vandaag wel goud pakken in de tijdrit Nog een tijdrit en een wegrit. Dan gaat Tom Dumoulin snel naar huis. Op vakantie. Weg uit die sfeerloze bende. Direct persoonlijke hulp bij het vinden van een baan De hitte. De absurditeit van deze WK-locatie. Hij wil er 40 vlakke kilometers lang niet over naden ken. „Normaal is dit een van de grootste koersen van het jaar. Dat gevoel heb ik nu helemaal niet." Wat hem, al zijn bedenkingen ten spijt, toch in het Midden-Oos ten houdt? Zijn respect voor die magische regenboogtrui met de klok erop is te groot. In 2014 werd hij derde. Vorig jaar vijfde. En vandaag kan hij winnen, gelooft hij. Maar twijfel is er ook. Want wat hij in zijn hoofd heeft, wordt de laatste we ken niet altijd meer met de accu ratesse van een atoomklok uitge voerd door zijn benen. Zoals in de Eneco Tour, waar hij slechts veertiende werd in de tijdrit in Breda, maar vijf dagen later wél schitterde op weg naar Geraards- bergen. „En in Lombardije was het daarna weer stukken min der", aldus Dumoulin. „Het is al lemaal te wisselvallig. Teveel ups en downs." Slopend Niet zo gek ook, na een slopend seizoen, dat na zijn val in de Tour uitmondde in een stress- erende race tegen de klok naar olympisch Rio. Verdeeld over 75 koersdagen reed Dumoulin dit kalenderjaar al 11.901 kilometer en 560 meter. Dat is van Maas tricht op de fiets naar Doha. En terug. En dan telden de reken meester van ProCyclingStats zijn trainingsritten niet eens mee. Na een ritzege en het roze in de Giro, twee ritzeges in de Tour en zilver op de Spelen hoopt hij nog 'een laatste verrassing' uit zijn benen te persen. „Al wordt het wel moeilijk als Rohan Den nis hier zijn vorm weet vast te houden, want die stak er de laat ste weken wel écht bovenuit." Zijn ambitie? Een medaille, en dan het boek 2016 sluiten. Zon dag nog even de wegrace en daar na meteen de vlieger in, want het is tijd voor vakantie. En nee, niet naar Qatar. Om haar nek hangt een zilveren medaille. Een medaille met daarin een fietswiel gegraveerd. Een me daille die bewijst dat ze de tweede snelste vrouw van de wereld is op de fiets. „En ja, daar mag je me wel mee feliciteren", zegt Ellen van Dijk, ongemakkelijk lachend. Maar haar blik, die steeds afglijdt naar de veel te wijde trui van de rimpelige Amerikaanse die drie meter verderop boven het geluid van bulderende airco's de pers te woord probeert te staan, verraadt dat ze andere verwachtingen van deze 29 kilometer tegen de klok had. Een jaar lang mag niet Eleono- ra van Dijk (29) in de regen boogtrui tijdrijden, maar de twaalf jaar oudere Amber Neben. De 41-jarige specialiste van het bouwjaar 1975, die acht jaar terug in Varese ook al eens won. Na het olympisch goud in Rio de Janeiro van de 43-jarige Kristin Armstrong is zij nu al de tweede Ameri kaanse 'fietsoma' die dit jaar een hoofd prijs scoort. Ongeloof „Als ik 41 jaar ben, dan fiets ik echt niet meer", zegt Van Dijk met een mengeling van bewondering en ongeloof. Het res pect is groot voor de Californische, maar tegelijker tijd begrijpt ze nog geen peper noot van deze uitslag. „Eerlijk ge zegd had ik haar helemaal niet bij de favorieten staan. Ik rekende me zelf tot topfavoriet." Deze omloop vol rotondes in het zinderend hete Qatar (39 gra den) leek ook gemaakt voor de we reldkampioene van 2013 en rege rend Europees kampioene. Ge maakt ook om revanche te nemen na de olympische tijdrit in Rio, waar een knullige stuurfout haar een plak kostte. Neben heeft niets goed te maken. Die door velen ver foeide omloop door Doha vormt voor haar al maanden hét hoofd doel, omdat niet zij maar concur rente Armstrong naar de Spelen mocht namens Amerika. Contrast Groots is dan ook het contrast tus sen de dolblije Amerikaanse en de sippende Nederlandse, die na haar wereldtitel van Florence toch echt tekent voor de tweede beste indi viduele prestatie van haar loop baan. „Maar wat is zilver waard als je al eens we reldkampioen bent ge worden?", vraagt ze zich hardop af, om daarna zelf ant woord te geven. „Ik denk dat die plak snel in een hoekje in de kast verdwijnt." MENTORS woensdag 12 oktober 2016 Niet echt Tom Zilver telt niet voor Van Dijk Met drie Nederlandse topvrou wen aan de start van het WK tijdrijden waren de verwachtin gen extreem hoog, maar net als in Rio ging er een 'bejaarde' Amerikaanse met de titel van door. Voor Ellen van Dijk restte 'slechts' zilver. Arjan Schouten Doha Ellen van Dijk kwam net tekort voor goud. FOTO EPA

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2016 | | pagina 24