1
4
Gezond blijven, opvoeden: we zijn er elke dag mee
bezig. Welke lessen leerde u in het leven en zou u aan
anderen willen overdragen? Vandaag: Erwin en Ilse
van Dam en hun kinderen Vivian, Maurice, Annabel
en Madelief uit Burgh-Haamstede.
Hoe klein ook, betrek
de kinderen overal bij
Ilse: „Zelfben ik de oudste van drie,
ik heb nog een zus en een broer. Ik
wilde graag kinderen, een groot ge
zin leek me leuk."
Erwin: „Ik heb alleen een zus. Maar
toen we elkaar leerden kennen, wa
ren we op een leeftijd dat kinderen al
snel aan de orde kwamen. Toen Ilse
vroeg of ik kinderen wilde, riep ik
enthousiast dat ik er wel vijf wilde."
Madelief: „Ik vind het heel leuk om
met vier kinderen te zijn, je leert om
samen te werken."
Vivian: „We hebben geleerd rekening
met elkaar te houden, ik merk daar
veel verschil in met kinderen die enig
kind zijn."
Maurice: Ja, die zitten vaak alleen
thuis en spelen veel op hun tablet.
Wij helpen thuis met allerlei dingen;
met houthakken bijvoorbeeld."
Erwin: „Wij hebben de kinderen al
tijd overal bij betrokken, ook toen ze
kleiner waren. Waarom niet? Ze kun
nen best mee boodschappen doen en
helpen met klussen."
Ilse: Ze mogen kiezen, het hoeft
niet."
Vivian: „Ik hoor vaak dat kinderen
thuis niet hoeven te helpen. Maar dat
is toch juist leuk, anders kun je later
niks."
Ilse: „Het enige nadeel is dat Erwin
en ik bijna nooit iets met zijn tweeën
doen. Ja, we gaan wel samen met de
honden naar het strand. We zijn een
keer samen uit eten geweest, dat was
uniek."
Maurice: „Toen kwam er een oppas
en hebben we Madelief op een heel
moeilijke plek verstopt."
Over alles mag je
praten
Ik hoor vaak dat
kinderen niet thuis
hoeven te helpen, maar
dat is toch juist leuk?
hou van je' tegen elkaar, maar als we
ruzie hebben en we maken het weer
goed, dan geven we een kus en een
knuffel en is het klaar."
Vivian: „We uiten dat anders, dat we
van elkaar houden. Annabel geeft in
derdaad wel vrij makkelijk een knuf
fel."
Erwin: „Alles is hier bespreekbaar. Er
zit natuurlijk wel een heel leeftijds
verschil tussen de oudste en de jong
ste, maar als we het over iets met de
oudsten hebben dat minder geschikt
is voor kleine oren, dan heeft ze het
soms al niet eens in de gaten."
Madelief: Het is fijn dat er hier al
tijd wel iemand thuis is om mee te
praten."
Vivian: „Je kan altijd je verhaal kwijt,
even vertellen hoe je dag was."
Ilse: „Al zijn ze nu wat groter, ik vind
het heel moeilijk om ze alleen te la
ten. Ik vind dat er iemand thuis moet
zijn. Dat was bij ons vroeger ook zo.
De kinderen hebben veel vrienden.
Dat loopt hier in en uit. Ik word daar
heel gelukkig van."
Als de rest druk is, ga
je niet lekker zitten
Erwin: „Ik ben opgevoed met dat prin
cipe: je gaat niet op je kont zitten als
de rest nog niet zit. Er is altijd wat te
doen. Wij zitten niet veel stil. Na het
eten doen we vaak een spelletje en in
de winter maken we regelmatig een
grote legpuzzel van duizend stukjes."
Maurice: „Ik vind het soms lekker
om tv te kijken of op mijn kamer met
de tablet te zitten."
Ilse: Ze hebben allemaal een bij
baantje: afwassen, ijs verkopen, wer
ken bij de groenteboer en een kran
tenwijk. Ze vinden het leuk om geld
te verdienen en te sparen."
Erwin: „We leren de kinderen dat je
niets cadeau krijgt. Soms krijgt de
een wat en dan de ander."
Vivian: „Daardoor gunnen we elkaar
dingen en zijn we niet vaak jaloers."
Madelief: „Ik was één keer jaloers,
maar waarom weet ik eigenlijk niet
meer."
dinsdag 11 oktober 2016
'Er is altijd wel
iemand thuis
om mee te
praten'
Mariska den Hartog
Annabel: „We zeggen niet echt 'ik
—Vivian van Dam
Sinds
gluten
allergie
werd
vastge
steld bij
drie ge
zinsle
den, eten
de Van
Dams in
twee
groepen.
FOTO'S
DIRK-JAN
GJELTEMA
Erwin van Dam, 48, A Ilse van Dam, 45, A Vivian, 18, A Maurice, 15, A Annabel, 14, A Madelief, 10,
onderwijzer wijkverpleegkundige vwo 5 mavo 3 havo 3 groep 7