1 4 Gezond blijven, opvoeden: we zijn er elke dag mee bezig. Welke lessen leerde u in het leven en zou u aan anderen willen overdragen? Vandaag: Erwin en Ilse van Dam en hun kinderen Vivian, Maurice, Annabel en Madelief uit Burgh-Haamstede. Hoe klein ook, betrek de kinderen overal bij Ilse: „Zelfben ik de oudste van drie, ik heb nog een zus en een broer. Ik wilde graag kinderen, een groot ge zin leek me leuk." Erwin: „Ik heb alleen een zus. Maar toen we elkaar leerden kennen, wa ren we op een leeftijd dat kinderen al snel aan de orde kwamen. Toen Ilse vroeg of ik kinderen wilde, riep ik enthousiast dat ik er wel vijf wilde." Madelief: „Ik vind het heel leuk om met vier kinderen te zijn, je leert om samen te werken." Vivian: „We hebben geleerd rekening met elkaar te houden, ik merk daar veel verschil in met kinderen die enig kind zijn." Maurice: Ja, die zitten vaak alleen thuis en spelen veel op hun tablet. Wij helpen thuis met allerlei dingen; met houthakken bijvoorbeeld." Erwin: „Wij hebben de kinderen al tijd overal bij betrokken, ook toen ze kleiner waren. Waarom niet? Ze kun nen best mee boodschappen doen en helpen met klussen." Ilse: Ze mogen kiezen, het hoeft niet." Vivian: „Ik hoor vaak dat kinderen thuis niet hoeven te helpen. Maar dat is toch juist leuk, anders kun je later niks." Ilse: „Het enige nadeel is dat Erwin en ik bijna nooit iets met zijn tweeën doen. Ja, we gaan wel samen met de honden naar het strand. We zijn een keer samen uit eten geweest, dat was uniek." Maurice: „Toen kwam er een oppas en hebben we Madelief op een heel moeilijke plek verstopt." Over alles mag je praten Ik hoor vaak dat kinderen niet thuis hoeven te helpen, maar dat is toch juist leuk? hou van je' tegen elkaar, maar als we ruzie hebben en we maken het weer goed, dan geven we een kus en een knuffel en is het klaar." Vivian: „We uiten dat anders, dat we van elkaar houden. Annabel geeft in derdaad wel vrij makkelijk een knuf fel." Erwin: „Alles is hier bespreekbaar. Er zit natuurlijk wel een heel leeftijds verschil tussen de oudste en de jong ste, maar als we het over iets met de oudsten hebben dat minder geschikt is voor kleine oren, dan heeft ze het soms al niet eens in de gaten." Madelief: Het is fijn dat er hier al tijd wel iemand thuis is om mee te praten." Vivian: „Je kan altijd je verhaal kwijt, even vertellen hoe je dag was." Ilse: „Al zijn ze nu wat groter, ik vind het heel moeilijk om ze alleen te la ten. Ik vind dat er iemand thuis moet zijn. Dat was bij ons vroeger ook zo. De kinderen hebben veel vrienden. Dat loopt hier in en uit. Ik word daar heel gelukkig van." Als de rest druk is, ga je niet lekker zitten Erwin: „Ik ben opgevoed met dat prin cipe: je gaat niet op je kont zitten als de rest nog niet zit. Er is altijd wat te doen. Wij zitten niet veel stil. Na het eten doen we vaak een spelletje en in de winter maken we regelmatig een grote legpuzzel van duizend stukjes." Maurice: „Ik vind het soms lekker om tv te kijken of op mijn kamer met de tablet te zitten." Ilse: Ze hebben allemaal een bij baantje: afwassen, ijs verkopen, wer ken bij de groenteboer en een kran tenwijk. Ze vinden het leuk om geld te verdienen en te sparen." Erwin: „We leren de kinderen dat je niets cadeau krijgt. Soms krijgt de een wat en dan de ander." Vivian: „Daardoor gunnen we elkaar dingen en zijn we niet vaak jaloers." Madelief: „Ik was één keer jaloers, maar waarom weet ik eigenlijk niet meer." dinsdag 11 oktober 2016 'Er is altijd wel iemand thuis om mee te praten' Mariska den Hartog Annabel: „We zeggen niet echt 'ik —Vivian van Dam Sinds gluten allergie werd vastge steld bij drie ge zinsle den, eten de Van Dams in twee groepen. FOTO'S DIRK-JAN GJELTEMA Erwin van Dam, 48, A Ilse van Dam, 45, A Vivian, 18, A Maurice, 15, A Annabel, 14, A Madelief, 10, onderwijzer wijkverpleegkundige vwo 5 mavo 3 havo 3 groep 7

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2016 | | pagina 46