Expo's en
boek
ZEELAND 21
WIM HOFMAN 75 JAAR A
Schrijver, dichter
en kunstenaar
Wim Hofman (2
februari '41) viert
zijn 75e verjaardag,
ook deze herfst!
De 75ste verjaardag van
Wim Hofman leverde
dit jaar al een brieven
boek op: Golfslag, de
neerslag van de penvriendschap
met dichter Ed Leeflang
(1929-2008). Ook was er een expo
sitie in Middelburg en schilderde
Hofman honderden vissen voor
de Kinderkunstweek.
Ter afsluiting van zijn jubileum
jaar staat nog een aantal activitei
ten gepland. Naast de bundeling
van zijn krantencolumns en een
expositie in Vlissingen springt
daarbij het pop-upmuseum voor
basisschoolleerlingen in het oog.
Voor die reizende tentoonstelling
selecteerde Hofman vondsten en
overblijfselen van een kunstzin
nig leven.
Op deze pagina toont de Vlis-
singse schrijver-kunstenaar een
aantal vondsten, die hem inspi
reerden en inspireren.
De Vondst is een reizende ex
positie voor basisschoolleer
lingen, die morgen wordt geo
pend in kindercentrum Gro
te Pien en Kleine Pien in Kou-
dekerke. Wim Hofman selec
teerde bijzondere vondsten:
stenen, schelpen, sleutels,
stokken, scherven en nog
veel meer. Bo de Jong maakte
het lesboek 'De Vondst' bij
de tentoonstelling. In de pe
riode oktober 2016-juni 2017
is de pop-up tentoonstelling
te zien: Grote Pien en Kleine
Pien Koudekerke, gemeente
huis Tholen, MuZEEum Vlis
singen, Wandelkerk Middel
burg en op locaties in
Zeeuws-Vlaanderen.
MuZEEum Vlissingen: vanaf
22 oktober expositie 'Het Vlis
singen van Wim Hofman',
over zijn jeugdjaren.
Eind november verschijnt
een geïllustreerde bundel
met 75 columns, die in de
PZC zijn verschenen.
De Stoorworm en figuren uit
het gelijknamige boek wor
den deze maand geschilderd
op de gevels van de Ichthus-
en Naereboutschool in Vlis
singen.
maandag 10 oktober 2016
Het leven is een vondst
Jan van Damme
■4 Steen uit Nieuw Zeeland
„Af en toe kom ik aan de andere kant van de
wereld, omdat daar familie woont. Een paar
jaar geleden gingen we samen naar het Zui
dereiland van Nieuw-Zeeland en kwamen we
aan het strand van de Tasmaanse Zee. Het
stormde en regende hard. In de zee hoge gol
ven, geen horizon te zien. Op het strand lag
veel hout, hele bomen soms. Toen zag ik een
gave, witte steen. Hij lag goed in de hand."
Landbouwwerktuig
Scherf van aardewerk
„Lange tijd werd het strandje bij de molen
door de bevolking van Vlissingen als vuilnis
belt gebruikt. Men kieperde alles wat men
kwijt wilde over de vestingmuur. Op het
strandje stonden ook de galgen met daar
aan de tot de strop veroordeelden. Op het
strand ligt vooral veel puin, afgesleten bak
stenen, tegels maar ook scherven en oren
van aardewerkpotten en stukken porselein."
A Puzemuze
„Op sigarenkistjeshout kun je goed schilderen.
Onder op zo'n kistje schilderde ik Puzemuze, de
naam van een figuurtje dat in een paar van mijn
kinderboeken voorkomt en doorgaans een posi
tieve en muzische rol speelt. De naam heb ik min
of meer gehaald uit een klankgedicht van de kun
stenaar Kurt Schwitters, die woorden gebruikte
als: kraff, püsch, püsümüsoff, püsemüsüür,
püsemüsaisch, püzemüse enz. Puzemuze is bin
nenkort ook te zien in Meerbusch-Ostenrath, in
Duitsland, waar in galerie Konrad Monter de origi
nele platen van het prentenboek Puzemuze of op
weg naar Rothko worden tentoongesteld."
„Op het strand vind je soms raadselachtige dingen.
Vaak hebben ze veel doorgemaakt. Ze zijn ooit ach
teloos overboord gegooid, ze zijn door de golven
heen en weer gesmeten en door het zoute water
aangetast. De vorm doet je ergens aan denken en
ze lijken soms een diepere betekenis te hebben.
Poëzie uit de zee."
„Toen we eens weggingen uit het Arabische land
Oman, waar we onze dochter die daar onderwij
zeres was hadden bezocht, werd een ijzeren
voorwerp uit mijn koffer gehaald. De beambte
hield het omhoog en maakte andere douaniers
opmerkzaam op haar vondst. Men moest lachen
toen men het oude, roestig ijzeren voorwerp zag.
Men herkende natuurlijk het afgedankte werk
tuig meteen: een soort spade, min of meer ge
schikt om in een stenige akker te graven. De be
ambte, een vriendelijke jonge vrouw, stopte het
glimlachend weer terug in mijn koffer."
Stukje bril uit 1947
„In die tijd droeg ik een brilletje dat
snel krom ging en nog vlugger stuk.
Toen het eenmaal kapot was was
het afgelopen met het brildragen
tot ik vijftien werd en ik vaststelde
dat ik niet goed meer op het bord
kon kijken en als goalkeeper nogal
wat ballen doorliet. Ik kreeg toen
een nieuwe bril. Ik kon wel op het
bord kijken, maar liet toch nog veel
ballen door."
Boekenkastje
„Van een eikenhouten bed van zijn groot
moeder maakte mijn vader een boeken
kastje. Van het hout bleef een stukje
over dat ik altijd bewaard heb. Ik schilder
de er ooit een zeegezichtje op. Een
spleetje in het hout diende als horizon."
A Stukje prikkeldraad van het Nollestrand
„In de jaren vijftig van de vorige eeuw lag er een
lange tijd op het Nollestrand in Vlissingen een
grote bos prikkeldraad die je bij laag water kon
zien en vooral als de avondzon erop scheen een
mooie kleur aannam. De bos deed me wel aan
wortelsla denken. Bij hoog water kwam je er lie
ver niet in de buurt."
