7
Omdat hij het nog veel te mooi
vindt, fluit oud-topscheidsrechter
Roelof Luinge nog elke week. Van
amateurclub naar amateurclub,
kriskras door het land. Een reportage.
Het scheelde wei
nig of Roeloef
Luinge fluit de
ze middag hele
maal niet op
sportpark Jaap
Riedijk, aan de
rand van Spijkenisse. Een dag
voor de wedstrijd in de hoofdklas
se tussen Spijkenisse en Slie-
drecht hangt rapper Yes-R aan de
lijn. Of Luinge zin heeft in een
potje fluiten bij het RTL Sterren
team. Zin wel. Zin altijd. Maar tijd
dus niet. „Ik kom uit Drenthe hè,
daar is een woord een woord. En
op de site van Spijkenisse was
mijn komst al aangekondigd. Dan
ga ik niet afbellen. Ik ben eerlijk
en duidelijk. Dat was ik ook als
scheidsrechter in de eredivisie.
Men waardeerde dat, denk ik."
Roelof Luinge mag dan wel 6i
zijn, hij ligt blijkbaar nog prima in
de scheidsrechtersmarkt. Een wed
strijdje van Lucky Ajax? Een potje
van de oud-internationals? Of het
RTL-sterrenteam dus? Roelof
komt met alle liefde fluiten. Grote
amateurclubs als Spakenburg en
IJsselmeervogels bellen ook wei
eens voor een oefenwedstrijdje.
Luinge zegt eigenlijk altijd 'ja'.
„Voor een flesje wijn of een bosje
paling. Meer niet."
Maar nu dus 'gewoon' een ama
teurpotje in de hoofdklasse. Zoals
hij er voor zijn lange carrière in de
eredivisie en inmiddels ook daar
na honderden floot. Toch stapt
Luinge zijn kleedkamer uit met
het enthousiasme van een debu
tant. In een walm van tijgerbal
sem strekt hij zijn spieren met
hulp van het reclamebord. Van de
KNVB heeft hij toevallig deze
week een nieuw tenue opge
stuurd gekregen, de 'nieuwe lijn'.
„Paars", roept hij krachtig. „Maar
mijn vrouw zegt dat het me goed
staat." Een lach. En hup. Weg
is-ie. Warming-up.
Dikke duim
De komst van Luinge naar een
amateurclub is eigenlijk elke week
een soort attractie. Je ziet mensen
elkaar aantikken. Zo van: kijk nou,
dat is die Luinge joh. Of deze cate
gorie: het zesde elftal dat met een
biertje langs de kant staat. Ze roe
pen naar hem. Vaker liefkozend
dan beledigend. Maar eigenlijk al
tijd is de reactie hetzelfde. Luinge
lacht, een dikke duim de lucht in.
Twee pubers met een tosti in de
hand een beetje plagerig: „Kom
op hè, Roelofïe. Wel een beetje je
best doen." Luinge: „Eet smakelijk
jongens!"
Spijkenisse-Sliedrecht is een
makkie voor hem. Vier gele kaar
ten, weinig discussie. Strafschop
voor de thuisploeg, nog minder
discussie. Eén keer overruled zijn
jonge grensrechter hem bij een in-
worp. De volle tribune joelt. Di
rect reageert Luinge door zijn han
den wijd te spreiden, weer zo'n
brede grijns onder die markante,
grijze kop.
Hij is niet meer te provoceren.
845 wedstrijden in het betaald
voetbal floot Luinge. Een record.
Dat noordelijke accent. Een charac
ter werd hij in de voetbalwereld.
Ook door die ene keer in 2010
toen hij ontstemd inheide tijdens
een live uitzending van Voetbal In
ternational. Zijn toenmalige baas
Henk Kesler vertelde er leugens
over Luinges slechte beoordelin
gen, vond Luinge. „Ik liep te ijsbe
ren door de woonkamer toen ik
dat hoorde. En dacht: ik bel ge
woon. Mijn vrouw Corry is altijd
heel rustig. Normaal zegt ze: Roe
lof, even tot tien tellen. Maar nu
zei ze: doen! Eerlijkheid, daar gaat
het mij om."
Met Kesler kwam het goed, ze
belden een dag na de uitzending.
Tijdens de bekerfinale van 2010
tussen Ajax en Feyenoord krijgt
hij zijn afscheid. Een publiekswis-
sel zelfs, een initiatief van Roy Ma-
kaay en Demy de Zeeuw. „Sommi
gen dachten dat ik dat zelf had be
dacht. Ben je gek. Van mij hoefde
dat allemaal niet. Maar achteraf is
het wel mooi natuurlijk."
Om zijn middel zit een hartslag
meter, zoals elke week. Die gaat
hij thuis 'uitlezen'. Kijken hoe
snel je herstelt, de maximumhart
slag, dat werk. Want fit móet hij
wel zijn. Spijkenisse en Sliedrecht
horen tot de subtop van het Ne
derlandse amateurvoetbal. Aanpo
ten dus. Drie keer per week is
Luinge in de sportschool. Op de
loopband vanzelfsprekend. Maar
ook op de crosstrainer. Luinge
gaat staan en doet de bewegingen
na die horen bij zo'n apparaat.
Hiphopbeats
„Dan vliegen de calorietjes er af
hoor. Ik voel dat ik nog fit ben.
Dat moet ook. Het lijkt me echt
vreselijk als de mensen langs de
lijn ooit zeggen: jeetje, moet je die
Luinge nou eens zien joh. Ik stop
voordat ik voor lui sta. Echt."
Luinge begint iets harder te pra
ten. Uit de kleedkamer van Spijke
nisse, een paar meter verderop, ko
men hiphopbeats. Spijkenisse
wint vanmiddag met 3-2, vandaar.
Niet het muziekgenre dat je direct
associeert met de oer-Hollandse
Luinge. Weer die lach. „Nog een
voordeel van blijven fluiten. Je
blijft een beetje jong hè. Ik heb
vaak jonge assistenten en dan
vraag ik: heb jullie nog wat van jul
lie muziek meegenomen. Zet
maar op hoor."
Grote vedettes
Vandaag zijn de grensrechters 25
en 19 jaar. En nee, ze hebben geen
muziek opgezet. Ze zitten rechtop
in het krappe kleedkamertje en
luisteren naar Roelof. Die blijft
vertellen. Over kunstgras ('wat
een strop voor al die clubs') en
over de nieuwe generatie scheids
rechters ('Higler werd door Johan
Derksen belachelijk gemaakt,
maar staat straks wel gewoon op
de internationale lijst').
Dan slaat hij op de schouder
van zijn assistent. „Mooi toch?! Ne
gentien jaar man. Die jongens pro
beer ik een beetje op te leiden. Ik
zeg ze altijd: toen ik net begon
vonden ze mij een dramatische
scheids. Weet je waarom: omdat
ik de grote vedettes net zo behan
delde als alle andere spelers. Daar
moesten ze een beetje aan wen
nen, geloof ik. Maar ik heb het uit
eindelijk nog best een tijdje volge
houden, toch?"
Luinge stapt fris gedoucht nog
even de bestuurskamer in voordat
de terugreis naar Bussum wordt
aangevangen. Een biertje kan hij
sowieso drinken want Luinge
rijdt nooit zelf als hij moet flui
ten. Dat deed hij in de eredivisie
ook nooit. „Mijn maatje Peter uit
Amsterdam haalt en brengt me al
tijd. Hij vermaakt zich altijd wel
bij die wedstrijdjes hoor."
Altijd blijven ze hangen, kort of
lang. „Als je een blunder hebt ge
maakt moet je niet de Popie Jopie
gaan uithangen natuurlijk. Maar,
en dat moet ik afkloppen, het flui
ten gaat me nog wel aardig af."
Dus vaak lang in de kantine? „Als
er live-muziek is, blijf ik altijd wel
even..."
maandag 10 oktober 2016
'Ik stop
voordat ik
voor lui sta.
Maar dat is
nu nog niet'
Daniël Dwarswaard
Spijkenisse
Roelof Luinge leidt de wed
strijd Spijkenisse - Sliedrecht in
zijn typische, eigen stijl. „Ik ben
eerlijk en duidelijk. Dat waarde
ren mensen, denk ik."
T De 61-jarige Drent is nog altijd
een graag geziene gast op de
amateurvelden en in de bestuur-
kamers. Een bezoekje aan de
kantine slaat hij ook zelden
over. foto's marco de swart
