13 Als hoogleraar Stedelijke Vernieuwing aan de TU Delft bekijkt Maarten van Ham de uitkomsten van het Buurtonderzoek met extra interesse. Hij is blij verrast: Nederland is best tevreden over de woonomgeving. En dat is goed nieuws. „Het zal een hele opgave zijn om dat zo te houden." De overlast van hangjongeren en de problemen in achterstandswijken komen vaak in het nieuws, maar in de gemiddelde woonbuurt in Ne derland is het eigenlijk prima toe ven, concludeert Maarten van Ham, hoogleraar Stedelijke Vernieuwing aan de TU Delft. „Ik zie in het Buurtonderzoek het beeld van een heel tevreden land. De cijfers voor veiligheid zijn opvallend hoog en ook het contact met de buren wordt hoger gewaardeerd dan ik had verwacht. Ik kan niet anders dan concluderen dat het eigenlijk ongelofelijk goed gaat." „Zeker, maar daar staat tegenover dat 90 procent van de mensen zich veilig voelt in de buurt. Zwerf vuil, hondenpoep, onkruid... Buurtbewoners erge ren zich eraan, maar ze veroorzaken het zelf. We klagen erover, maar zijn het echte problemen? We kunnen het ons kennelijk veroorloven daarover te klagen. In vergelijking met het buitenland is het woongenot hier enorm. Lagere werkloosheid, be ter openbaar vervoer, veel betere voorzieningen. Het streven van de politiek zou moeten zijn om dit alles te behouden. Dat zal volgens mij al een hele opgave zijn." „Dat is wel een gevaar. Juist in wijken waar het al goed gaat, zijn veel bewoners actief als vrijwilli gers. De buurten waar actief burgerschap achter blijft, dat zijn juist de wijken die meer actieve be woners nodig hebben. De politiek zou daar wél moeten investeren. Daar moet de overheid de bi bliotheken open houden en bewonersinitiatieven steunen. Dus niet in de duurdere wijken met mondiger inwoners." „Een stad met allemaal dezelfde woonbuurten lijkt me helemaal niet fijn. Mensen willen wonen in een omgeving met mensen die zijn zoals zij. Dat blijkt uit ieder onderzoek. Daarom is het goed dat er verschillen zijn: een wijk met studenten, een hippiewijk, een wijk met voornamelijk jonge ge zinnen. Het heeft geen zin om bevolkingsgroepen doelbewust te mengen. Als mensen te veel afwij ken van hun buren, trekken ze toch vaak weg. We moeten daarom leren van het verleden. Sommige woningcorporaties doen dat al: die proberen niet langer kunstmatig diversiteit in buurten aan te brengen, maar accepteren de verschillen. Arme wijken zijn niet per se probleemwijken." „De echte keuze is eerst: wil je de wijk opknappen of de bewoners helpen? Met grootschalige sloop en nieuwbouw knap je een wijk zeker op, maar daar hebben de oorspronkelijke bewoners vaak weinig aan. Zij moeten verhuizen omdat de nieuwe wo ningen te duur zijn. Politici kiezen graag voor nieuwbouw, want het staat goed bij de volgende verkiezingen. Maar je helpt de wijkbewoners er niet mee." „Door te investeren in scholing en opleidingen. En help mensen om actief te worden in de wijk. Het is een lastige keuze, want het effect zie je pas na tien, twintig jaar. Uit onderzoek blijkt: kinderen in ach terstandswijken blijven daar vaak wonen, ook als ze volwassen zijn. Pas als ze een goede opleiding hebben, weten ze de armoede te ontgroeien en verhuizen ze naar betere wijken." „Soms moet je ingrijpen in oudere wijken, maar grootschalige sloop is in Nederland vaak niet no dig. We zijn een rijk land, maar zouden zelf iets meer verantwoordelijkheid kunnen nemen. We moeten samen zorgen voor een betere samenle ving. Koester de zonderlinge man in de wijk die zwerfvuil opruimt. Rijd zelf niet te hard in een woonstraat en doe af en toe mee aan een buurt- activiteit. Het gaat er niet om hoe een wijk eruit ziet, maar hoe bewoners er leven. Het gaat fantas tisch, laten we proberen dat zo te houden." zaterdag 8 oktober 2016 PZ Wat is het geheim? Jeroen de Vreede Toch hebben mensen ook ergernissen: honden poep, zwerfvuil en te hard rijdende auto's wor den vaak genoemd. Nederlanders zou den actiever moeten streven naar een be tere samenleving, meent Maarten van Ham. FOTO MARCO DE SWART Toch trekt de overheid zich steeds meer terug, want burgers moeten actiever worden. Gaat dat overal lukken? Hoe ziet de ideale woonwijk eruit? In het verleden werden problemen in achter standswijken vaak opgelost door grootschalige sloop en nieuwbouw. Is dat de oplossing? Hoe help je de bewoners dan wel? Investeren in mensen, is dat het middel om de buurt leefbaar te houden?

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2016 | | pagina 84