VOORWOORD
De balans tussen
goed nabuurschap
en privacy
3
Een krant
vooreen
gezellige
straat
ANALYSE Klagen kunnen we als
geen ander, maar over onze eigen
buurt zijn we best tevreden. Buren
halen vaak het beste in ons naar
boven. Jeroen de Vreede
„Ik besefte het pas bij het invullen van het Buurtonder
zoek: wat is er eigenlijk altijd een goed, vriendelijk,
warm contact geweest met de buurt! Daar zijn wij heel
dankbaar voor." - Ton Daalderop
Iet is misschien wel de mooiste reac
tie van alle ruim 90.000 deelnemers
I aan het omvangrijke Buurtonder-
I zoek van deze krant. De vijf minu
ten die het invullen van de enquête
duurde, deed mensen zoals Daalde
rop nadenken over hun buurt en de
buren. Velen beseften hoe goed ze het getroffen
hebben in hun buurt, met hun buren en met hun
woonomgeving.
Vele respondenten gaven spontaan complimen
ten aan hun buren of stuurden de redactie tips.
„Ga eens kijken in de Heesakkerstraat in Sint-Mi
chielsgestel. Ze hebben een plaatje van een voor
tuin. Het is of ik elke dag in een tuinmagazine
Mijn ouders 'zijn goed' met hun buren. Ze hou
den graag een beetje afstand. Dat is geheel we
derzijds. Maar ik merk niets van die reserves. Ik
ben overal kind aan huis. Later belanden we tus
sen de boerenfamilies op de Utrechtse heuvel
rug aan, een paradijs voor een jochie van 8. Ook
daar vinden mijn ouders moeiteloos de balans
tussen goed nabuurschap en privacy. Minzaam
langs elkaar heen leven, maar er zijn als de nood
aan de man is. Dat leren ze mij.
woon al jaren op een vaste plek. Niet ik, maar de
buren gaan en komen. De gepommadeerde
oude mevrouw die met snoepjes het vertrou
wen van mijn kinderen wint. De bejaarde ver
zetsheld die in de hele buurt sla uitdeelt en die
verwacht dat we zijn huis schilderen als tegen
prestatie. De jonge politieman die zich pas thuis
voelt als er in de straat is geschoten. De buren
die in de tuin een besnijdenisceremonie hou
den.
soms, min of meer uit het niets, praten we bij.
Dat kan in het voorbijgaan, maar ook met alle
tijd en met een goed
glas. Het komt zoals
het komt. Verder is
de buurt de buurt.
Meestal geen factor
van betekenis. Een
enkele keer nuttig.
Soms vertrouwd.
Soms hinderlijk,
maar dan gaat het
gelukkig altijd om
kleine kwesties. De
kunst is ze klein te
houden. Leven en
laten leven.
Zo maken de
meeste Nederlanders er het beste van. Ook in de
wijken die in het Buurtonderzoek van de PZC
wat minder goed scoren, wonen veel mensen
die er niet weg willen. Zij dragen de buurt met
acties of juist met stille kracht. Zij verdienen
een duwtje in de rug.
II HET IS DE
KUNST OM
EVENTUELE
KWESTIES
KLEINTE
HOUDEN
zaterdag 8 oktober 2016
Donna in 't Anker
is een journaliste in
spe.
FOTO LEX DE MEESTER
Donna in 't Anker (11)
uit Koudekerke
maakte een buurt-
krantje voor een deel
van haar straat.
De Evertsenstraat in
Koudekerke is een
'heel gezellige straat',
vindt Donna in 't
Anker, die er haar
hele 11-jarige leven al
woont. Met het buurt
feest in het vooruit
zicht leek het haar af
gelopen zomer wel
leuk om een buurt
krant te maken voor
het achterste eind van
de straat, de bewo
ners van huizen die
aan de buurtbarbecue
kunnen meedoen.
Donna schreef na
tuurlijk zelf een stukje,
maar vroeg ook bij
dragen aan andere
straatbewoners. Zo
schreef buurjongen
Mik (met hulp van te
kenende vader Ge
rard) een stripje over
'een leuke krant op de
wc'; De PleeZetZee.
Donna wil haar buurt-
krantje 'drie of vier
keer' per jaar rond
brengen. Het tweede
nummer staat voor
Kerstmis op de rol.
Als jongetje heb ik de ideale buren. We wo
nen in een dijkhuis in Zuid-Holland. Tussen
de timmerfabriek met dat leuke buurmeisje
en de smederij van de vader van mijn beste
vriend.
Nieuw in de buurt ben ik al lang niet meer. Ik
Ik kan mijn buren weken niet spreken. En
Arie Leen Kroon
Hoofdredacteur PZC
We zijn
(meestal)
heel blij
met de
buurtjes
