ZEELAND 17
We leren niks van
de geschiedenis.
We maken toch
steeds weer
dezelfde fouten
Dat is toch
het aardige
van een archief,
dat je oude
documenten
mag vasthouden
PASPOORT
Dat was dan ook de opdracht die
hij in 1974 kreeg bij zijn aanstel
ling in Middelburg. „Ik moest een
soort opbouwwerk verrichten. In
ventariseren en bij elkaar brengen
wat er nog wel was."
Platenhandelaar
In de avonduren ging hij stude
ren. Eerst haalde hij zijn MO-ak-
tes, om eventueel alsnog in het on
derwijs te kunnen werken. Daar
na naar vaderlandse geschiedenis
en kunstgeschiedenis aan de Uni
versiteit van Leiden. „Universitair
docent had ik wel leuk gevonden
als beroep. Of onderwijzer op een
lagere school. Liever niet op een
middelbare school met vaak on
geïnteresseerde pubers, niks voor
mij. Antiquair had weer wel ge
kund, of platenhandelaar. Het is
er allemaal niet van gekomen."
Niet als beroep, wel als hobby.
Hij grijnst. „Ik doe het er allemaal
wel naast, dat klopt. Een calvinis
tisch arbeidsethos. Alleen een
film met de vermelding 'naar een
verhaal van.heb ik nooit ge
had." Hij schreef alles zelf. Boeken
en artikelen voor kranten en tijd
schriften over de geschiedenis van
Middelburg. Maakte er zelfs radio-
en tv-programma's over. Hij publi
ceerde tal van boeken en artikelen
over popmuziek. Over het Hol
land Pop Festival in Kralingen in
1970, over de Haagse band The Mo
tions, over de Zeeuwse band Dra
gonfly. „Ik ben erg van de anekdo
tiek. Dingen die voor anderen ver
borgen blijven, wil ik toegankelijk
maken voor een breder publiek."
Aan inkt en inspiratie geen ge
brek. Aan interesse evenmin. In
zijn huis verzamelt hij van alles.
Moderne kunst, Afrikaanse beeld
jes, i8de-eeuwse portretten, mu
ziek. Heel veel muziek. „Dwang
matig? Een beetje wel." Duizen
den platen en cd's zijn het. Verza
melen, uitzoeken en - natuurlijk -
ordenen. „Dat zit blijkbaar in mij.
Ik doe het niet bewust."
Muziek is een uitlaatklep, die
hem ook jong houdt. Hij voelt
zich eerder 15 dan 65. „Ik ben al
tijd met het verleden bezig ge
weest, maar leef ook in het heden.
Ik verzamel de muziek van toen
én van nu." Klassieke muziek zou
meer passen bij het traditionele
beeld van de archivaris, maar geef
hem maar punk uit de jaren zeven
tig. „En ik kóóp het hé. Ik ben niet
van het streamen en de mp3-tjes.
Ik zoek liever in platenbakken dan
in Spotify."
The Beatles
Drie dagen later, op de muziekaf
deling van De Drukkerij in Mid
delburg. Hij heeft twee verza-
mel-cd's in zijn hand. Op de ene
staan drie nummers van The Beat
les dat hij nog niet heeft, op de an
dere een instrumentaal nummer
van de voorloper van The Mo
tions: Ritchie Clark the Rico
chets dat ook nog ontbreekt in
zijn verzameling. „Het is wel
duur, twee hele cd's voor een paar
losse nummers. Tja, zoals ik zei, ik
heb een completeringsdrang."
En o ja, hij wil ook nog terugko
men op een andere uitspraak, na
melijk dat de geschiedenis ons
niks leert. „Wat ik eigenlijk be
doel, is dat wij niks van de geschie
denis leren. We doen er niks mee.
We maken toch steeds weer de
zelfde fouten." Neem nou zijn ge
boortestad Vlissingen en zijn gro
te liefde Middelburg. „Ze zijn zo
anders maar hebben elkaar ook zo
nodig. In de jaren vijftig was al
sprake van een dubbelstadidee.
En toch blijven het rivalen. Jam
mer, want ze vullen elkaar zo
goed aan. Die ene gemeente Wal
cheren, die zal er echt wel komen.
Maar wanneer? Wie de geschiede
nis kent, kan nog niet de toe
komst voorspellen."
Als hij net weg is, loopt zijn
vrouw Hetty voorbij, die bij De
Drukkerij werkt. „Hij zal hier
straks wel vaak bij de cd's te vin
den zijn", vermoedt ze. Dan fluis
tert ze nog een anekdote in.
„Weet je wat ze hem bij de Straat
namencommissie hebben gegeven
toen hij daar vorige week afscheid
nam? Zijn eigen straatnaambord
je: Peter Sijnkeweg."
zaterdag 8 oktober 2016
Peter Sijnke (3 mei 1951,
Vlissingen) neemt donder
dag 13 oktober afscheid als
stadsarchivaris van Middel
burg. Hij begon zijn carrière
in 1972 als stagiair en mede
werker bij het Rijksarchief
in Groningen. In 1974 werd
hij archiefambtenaar en
daarna gemeentearchivaris
van Middelburg. Nadat het
Gemeentearchief opging in
het Zeeuws Archief, werd
hij daar plaatsvervangend
directeur en afdelingshoofd
Communicatie en Behou
den. De laatste negen jaar
was hij stadsarchivaris (con
servator stedelijke collec
ties en accountmanager
Middelburg). In het kader
van die laatste functie zat
hij in de gemeentelijke
straatnamencommissie en
in de gemeentelijke monu
mentencommissie. Hij blijft
nog bestuurslid van de
Stichting Historisch Onder
zoek Zeeland en de Provin
ciale Commissie van de
Bond Heemschut.
Als archivaris maakte Peter Sijnke zich sterk voor de digitalisering van archieven, maar: „Digitale documenten moet je ook echt goed be
waren. Anders worden we de nieuwe duistere middeleeuwen waarvan geen archieven meer zijn." foto mechteld jansen
