WEER EVEN THUIS l 19 Suzie Zwier groeide in de jaren vijftig op in de Baarsjesstraat in Middelburg. Ze vertelt over haar thuis, over haar leven in een gezin met twee blinde ouders. Kijk, de voordeur is nog precies hetzelfde. Ruim. We hebben zelfs een kostganger in huis gehad. zaterdag 8 oktober 2016 Jan van Damme Anno 2016 zijn alle huizen in de straat wit. Hoe dat in haar jeugd was? Suzie Zwier twijfelt. Later blijkt haar twijfel terecht. Ze vindt een oude kleurenfoto waarop de gevel in rode baksteen oprijst. De witte verf is dus van later. We maken een reis terug in de tijd. Ze werd 64 jaar geleden geboren aan de Achtersingel in Middelburg. Die singel is verdwenen, gesloopt toen we dachten dat nieuw altijd mooier en beter was. Nu doen we er boodschappen bij de Albert Heijn. Ze was nog geen jaar oud toen ze met haar ouders naar de Baarsjes straat in de wijk Het Zand verhuis de. Daar staan we nu, voor nummer 8, de enige woning met een garage er naast. Die garage werd aan een schoenmaker verhuurd. Suzie Zwier stamt uit een bijzon der gezin. Haar beide ouders waren blind. Moeder Zwier werd blind ge- boren, haar moeder kreeg rode hond toen ze zwanger was. Vader Zwier werd blind op zijn veertiende als ge volg van een mislukte medische in greep. Ze kwamen elkaar tegen in het Blindeninstituut in Bussum. Dat ze zich in Middelburg vestigden had als belangrijkste reden - denkt doch ter Suzie - dat daar een blindenwerk- plaats was. Bovendien, vader Zwier kwam uit Retranchement, dus dat was met bus en boot bereikbaar. Voor moeder Zwier lag dat anders. Zij was afkomstig uit Urk. Daar ging het gezin hooguit een keer per jaar naar toe. In de werkplaats werkte vader Zwier samen met andere blinden en slechtzienden. Ze weefden theedoe ken, maakten borstels, er werden stoelen gemat. Mislukte exemplaren nam hij mee naar huis. Die probeer de Suzie dan samen met haar moe der in de buurt te verkopen. Ze zegt: „Als ik eraan terugdenk: het was arm, allemaal. Arm, maar wel bijzon der warm en hartelijk. Mijn ouders hadden alles voor mij en mijn zeven jaar jongere broer Sjak over. Als er maar één stukje vlees was, kregen wij het." Ze herinnert zich de straat en de buurt als een hechte gemeenschap. Er waren volop leeftijdsgenootjes. Ze speelden altijd buiten, vaak in de - brandgang achter de tuinen. Net over de Poelendaeleweg lagen de scholen, een christelijke en een open bare. Suzie ging naar de christelijke van meneer Boom. De hervormde kerk was in het Vogelstraatje. Daar ging ze met haar moeder naar toe. Vader en broer waren niet zo kerks. De winkels waren aan de Langeviele- weg te vinden: supermarkt Vader, bakker Melse, twee groentemannen, drogisterij De Vijzel, een coöperatie. De meeste middenstanders kwamen ook nog eens aan de deur. „Kijk, de voordeur is nog precies hetzelfde. Voor mijn gevoel was het een ruim huis. Met een voor- en een achterkamer, een keukentje, een kel der onder de trap, drie slaapkamers boven. We hebben zelfs nog wel een kostganger in huis gehad. Die bracht ook geld op. We hadden geen douche, we wasten ons in de teil in de keuken. Als ik hier zo in de straat sta, lijkt er weinig veranderd. De plantsoenen die je nu ziet waren er toen ook al." Broer Sjak Zwier is gitaarbouwer in Vlissingen. Suzie woont aan de Noordweg in Middelburg. Ze is kap ster en denkt erover volgend jaar te stoppen. Iedereen vraagt het: had je met twee blinde ouders niet een bij zondere jeugd? Suzie: „Ik heb heel lang gezegd dat het niets uitmaakte. De laatste tijd denk ik daar anders over. We fietsten nooit met onze ouders. We hadden geen auto. We kregen pas heel laat televisie. Ik heb mijn moeder altijd veel geholpen. Nee, het voelde niet als een verplich ting. Ik deed het gewoon. Maar het was anders dan bij de meeste andere kinderen." Suzie Zwier in de Baarsjesstraat in Middelburg, voor het huis waar ze opgroeide, foto lex de meester Op de arm van opa Zwier uit Retranchement. Als er maar één stukje vlees was, dan ging dat naar de kinderen. Heeft u herinneringen aan uw ouderlijke huis die u wilt delen en wilt u weer even terug? U kunt uw verhaal doen in 'Weer Even Thuis'. U kunt con tact opnemen met Ab van der Sluis: 08801-30203, chefnieuws@pzc.nl. Arm, maar bij zonder warm

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2016 | | pagina 190