u
Doorbreken van barrières
tijdens Hulster tattoobeurs
N 19
Vogels spotten is spel van ogen en oren
M
Op meerdere
plaatsen telden
vogelaars
zaterdag het
aantal
trekvogels.
Goed kijken en
vooral de oren
gebruiken
Die vliegen echt
altijd dezelfde
route. Echt
gewoontedieren
eigenlijk
Huub Bun kan even niet op
de vraag antwoord geven.
Hij kijkt afwezig omhoog,
terwijl de hand in zijn jaszak rit
misch beweegt. Hij moet zich con
centreren op de teller in zijn zak.
Van alle kanten worden hem con
tinu cijfers doorgegeven. „Vijf of
zes lepelaars. Zijn het jonge vo
gels?" „Vijftien graspiepers. Heb je
die Huub?"
Huub Bun uit Hulst staat zater
dagochtend al vroeg op de zeedijk
bij het Campen Gemaal bij Osse
nisse. Een groep van een stuk of
tien vogelliefhebbers doet mee
aan de nationale trekvogeltelling.
Ook bij De Griete en bij Breskens
staan vogelaars te tellen. Met grote
kijkers kijken ze richting 't Helle
gat; naar het noorden want de
trekvogels zoeken nu het warme
zuiden op. Als Bun een momentje
heeft kan hij uitleggen hoe de
groep niet alle vogels dubbel telt.
„Ze vliegen allemaal dezelfde rich
ting. Ze vliegen niet weer terug
naar het noorden." Hij wijst naar
de dijken in de verte. „Ganzen bij
voorbeeld. Die kijken naar lijnen
in het landschap. Die vliegen echt
altijd dezelfde route. Echt gewoon
tedieren eigenlijk."
De groep werkt als een geheel.
Iedere spotter houdt een eigen
richting in de gaten en geeft op
wat gedempte toon door wat hij
of zij over ziet vliegen. Maar wan
neer een visarend overvliegt, is
het even gedaan met de rust. Een
stuk of zes kijkers gaan simultaan
naar hetzelfde stukje hemel, maar
de vogel is al weer snel gevlogen.
Voor de leek is moeilijk te begrij
pen hoe de liefhebbers te werk
gaan. Kleine stipjes in de verte
worden al snel herkend. Rob Rem-
merts uit Axel legt uit dat ook het
geluid van belang is. Op zijn tele
foon heeft hij een groot aantal vo-
gelgeluiden verzameld. Trekvogels
tellen heeft meer nut dan alleen
in kaart brengen hoeveel vogels
overvliegen. Het zegt soms iets
over het klimaat. Dat die dag een
aantal ijsvogels gezien wordt is te
danken aan de laatste flauwe win-
ters.Grauwe ganzen ziet Rem-
merts niet vaak meer bij Ossenis
se. „De ganzen kwamen altijd van
uit de Oostzee naar Saeftinge en
vlogen van daar verder naar Span
je. Maar de Oostzee vriest de laat
ste tijd niet meer dicht in de win
ter. Veel vogels blijven daar omdat
er nog genoeg voedsel te vinden
is." Huub Bun houdt intussen de
score bij. Een baardman, spreeu
wen, brandganzen en honderden
graspiepers. Een slechtvalk grijpt
een duif en een groenpootruiter
wordt herkend door het tjutju-ge-
luid. Huub Bun zelf is de enige
die die ene gele kwikstaart zag.
„Een gele kwik? Hoe zag je dat?",
vraagt een collega aan Bun. „Ja,
dat hoor ik. Ik heb iets met de gele
kwik." Op zijn teller in zijn zak
loopt het aantal snel op. Om 09.37
uur is het totaal aantal gespotte vo
gels al opgelopen tot 971.
Aan het eind van de middag
zijn 3.773 vogels geteld bij 't Helle
gat bij Ossenisse. Bun en zijn colle
ga's zagen 35 soorten waarvan de
graspieper veruit het meest voor
kwam.
Tijd om de laatste barrières te
doorbreken, vonden de organisato
ren van de Tattoo, Retro Vinyl-
beurs in Hulst dit weekend.
Den Dullaert lijkt meer een
Amerikaanse samenkomst van ta-
toeëerders, vinylliefhebbers en an
dere geïnteresseerden. De rockabil
ly komt je tegemoet en valt als
een warme jas over je heen. De
muziekliefhebber kan er talloze
bakken met platen afstruinen.
Ook hebben 92 tatoeëerders uit de
Het imago van
tatoeages is gelukkig
verbeterd, maar we
zijn er nog niet
hele wereld hun naalden en inkt
meegenomen.
Een paar decennia geleden te
rug waren tatoeages het domein
van zeelieden, bikers en bajesklan
ten. Tegenwoordig wordt de ta
toeage omarmd. Door de gestegen
belangstelling groeide het aantal
erkende tattooshops van 465 in
2009 naar bijna 1.200 nu.
Deze beurs is voor medeorgani
sator Sven Groenwals een logisch
vervolg op deze ontwikkeling.
„Het imago van tatoeages is geluk
kig verbeterd, maar we zijn er nog
niet. We zouden graag willen dat
deze beurs een vrijplaats en brug
wordt tussen de tattoo-neutrale
persoon en de liefhebber." Liefheb
bers lopen er zeker en de naalden
maken overuren in de hal. En hoe
druk ze ook zijn: iedereen staat
open voor een praatje. Ook de Ter-
neuzense tatoeëerder Gillis Ver-
herbrugge die onder de naam Ro
ze Barbaar een tatoeage zet bij een
klant. Gevraagd naar zijn opvallen
de naam: „Ik houd van bloemen
en enge dingen, toen was deze te
genstrijdige naam gauw bepaald."
Je hoeft, platgezegd, niet meer Tat
too Bob te heten als studio. De eer
ste editie was volgens Groenwals
een test om 'verder te werken aan
het concept'.
maandag 3 oktober 2016
'Ik heb iets met de gele kwik'
Guido van der Heijden
Ossenisse
Huub Bun, vogelteller
Info: Voor meer resultaten kijk
op www.trektellen.nl
De wereld van de tatoeages is
een tweeledige. We zien ze op
de armen van voetballers, maar
tegelijk zorgt een zichtbare ta
toeage voor een drempel tijdens
het solliciteren.
Jessy de Cooker
Hulst
Sven Groenwals, tattoobeurs
Het Engelse tattoomodel Lauren de Broek wordt geschoren door
Hulster barbier Kjeld Van Riemsdijk, fotocamileschelstraete
Huub Bun (rechts) kijkt naar het noorden, waar de trekvogels vandaan komen, fotocamileschelstraete
