Kansen pakken Unieke ervaring Op eigen benen
ZEELAND 17
ONDER MBO-ERS
maandag 3 oktober 2016
Kevin Vahlenkamp uit Goes (19) wil na zijn studie
ook graag naar het buitenland, foto marcelle davidse
Ik miste het wel dat ik
niet even wat met
vrienden kon gaan
drinken. Maar door
mijn stage in
Aguila weet ik zeker
dat ik verder wil in de
baggerwereld", zegt
Kevin Vahlenkamp (19)
uit Goes.
De nu derdejaarsstu
dent Infrastructuur
deed zijn stage bij het
internationale Bagger
bedrijf De Boer.
Hij woonde en werkte
van half november
2015 tot begin februari
2016 in Zuid-Amerika.
„Mijn vader kent de ka
pitein van het bedrijf,
zo kwam ik aan mijn sta
ge. Het liefst ga ik na
mijn studie ook in het
buitenland werken, ik
wil meer van de wereld
zien. Al kon ik tijdens
mijn stage niet echt de
toerist uithangen: ik
was vooral aan het
werk. Maar daar kwam
ik tenslotte ook voor."
Vahlenkamp hielp met
een project om een ha
ven uit te baggeren, in
stalleerde meetappara
tuur en liep mee met de
uitvoerder. Kosten
maakte hij niet: zijn sta-
gebedrijf betaalde al
les. „Maar ook als ik
mijn reis zelf had moe
ten betalen, was ik ge
gaan. Het was ongeloof
lijk leuk en leerzaam. Ik
raad het iedereen dan
ook aan om een stage
in het buitenland te
doen. Als je die kans
krijgt, moet je hem ab
soluut pakken."
Shannon de Booij
(22) uit Rilland
reed vorig jaar
drie maanden
lang iedere werkdag
op en neer naar België.
„Ik liep stage in het
ZNA Jan Palfijn, een
ziekenhuis in Merksem.
Die plek werd me toe
gewezen vanuit school,
ik had aangegeven dat
het me niet uitmaakte
of ik mijn stage in Ne
derland of in het buiten
land zou doen." Achter
af is ze blij dat ze in het
Vlaamse ziekenhuis te
recht kwam. „Iedere
dag stond ik om vijf uur
op, maar dat maakte
me niets uit. Ik heb nu
ervaring die ik niet zou
hebben gehad als ik
stage had gelopen in
een Nederlands zieken
huis. Sommige hande
lingen, zoals bloed
transfusies, mag je in
Nederland als stagiaire
namelijk niet doen. In
België wel." Hoewel
Shannon het erg naar
haar zin had, viel het
haar op dat de cultuur
geslotener is dan in Ne
derland. „Je moet daar
als stagiaire sterk in je
schoenen staan. Zelf
op mensen afstappen
en vragen wat je moet
doen. Als je gaat zitten
afwachten tot iemand
het je vertelt, gebeurt
er niets. Maar na een
tijdje was ik echt onder
deel van het team. Ze
vroegen of ik terug wil
de komen, dus mijn vol
gende stage doe ik
ook in België."
Door een buiten-
landstage leer je
echt op eigen be
nen te staan,"
zegt Yvette Ysebaert
(20) uit Terneuzen.
De studente Verpleeg
kunde liep vorig jaar
bijna vier maanden sta
ge in het Sint Elisabeth
Hospitaal op Curagao.
„Er komt heel veel re
gelwerk bij kijken en je
ouders kunnen niet
even langskomen als er
iets is. Maar ik zat in
een studentenhuis met
twintig andere Neder
landse studenten. Dat
was heel gezellig. En je
zit allemaal in hetzelfde
schuitje, we hielpen el
kaar als iemand even
een dipje had." Yvette
kreeg geen subsidie,
die is alleen bestemd
voor stages binnen Eu
ropa. Haar stage kost
te Yvette zeker dui
zend euro.
„Ik heb flink gespaard,
mijn ouders hebben
ook wat bijgelegd. Het
was het helemaal
waard, ik heb veel ge
leerd. Het verschil tus
sen de gezondheids
zorg in Nederland en
op Curagao is groot.
Hier steek je een stek
ker in de muur om het
zuurstof aan te sluiten,
daar liep ik met een gro
te tank op een kar door
de gangen.Laatst
had ze een reünie met
de mensen waarmee
ze het studentenhuis
deelde. „Dat was super,
want je bouwt echt een
band op met elkaar."
Shannon de Booij (22) uit Rilland stond iedere morgen
om vijf uur op om naar België te gaan. foto marcelle davidse
Yvette Ysebaert (20) uit Terneuzen zat met twintig
andere stagiairs op Curagao. foto peter nicolai
