D Muziek
0 Roman
3
[0. Muziek
Randy Newman
Mooi debuut
Klassiek is niet eng
The Baseballs
Hoe leefde Huub Stapel zich in?
Boek
hebben wij dat graag: de onwaar
schijnlijk goede afloop en de tegen
draadse weg daarheen.
De film was fantastisch. Zó kan
het op toneel nooit worden. Toch is
er nu de toneelbewerking. In we
reldpremière in Nederland, met
Huub Stapel in de hoofdrol en de
'jonge hond' Cyriel Guds, recht van
de toneelschool, als zijn tegenspeler.
Iets minder actie (op het toneel geen
wilde achtervolgingen of hoog en
breed cirkelende parapentes) en dat
wil dus zeggen: iets meer woorden.
We leren Philippe beter kennen dan
in de film en er kan ook meer van de
problematiek arm-rijk in het verhaal
worden gestoken. Maar het blijft wel
een héél mooi verhaal. Met Huub
Stapel perfect als 'pratend hoofd',
met bijzondere mimiek waarmee hij
heel veel gevoelens kan uitdrukken.
Natuurlijk zitten ongeluk en on
rechtvaardigheid als onderlaag in
zowel film als toneelstuk, maar wat
overheerst, is een lofzang op het le
ven, op de vriendschap, op volhou
den en op liefhebben. Op relative
ren en op er voor gaan. Want dat
hoeft elkaar niet tegen te spreken.
Het verhaal laat ons zien hoe je het
noodlot gewoon naast je neer kunt
leggen. Dat is op zich niet zo heel
geloofwaardig, maar in een waarge
beurde setting kan je plots heel an
ders, heel veel positiever tegen
zoiets aan gaan kijken. Geen won
der dat zoveel
mensen de film wilden zien. En ook
het toneelstuk is al aan zijn tweede
seizoen begonnen. Dit is pure 'feel
good'.
VOORBEREIDING
donderdag 29 september 2016
.PZ
De Amerikaanse singer-
songwriter Randy
Newman is zowat zijn
hele oeuvre opnieuw
aan het opnemen. Solo,
zonder fratsen, met lou
ter zijn stem, piano en fenomenale teksten.
Vorige week verscheen deel 3 van het
Randy Newman Songbook met daarop zijn
enige hit Short People, het van Toy Story
bekende You've Got A Friend In Me en de
schrijnende klassieker Davy The Fat Boy.
Verschenen bij Nonesuch Records
Wanneer de gelovige Sara
naar Kampen vertrekt om
aan de kunstacademie te
studeren, komt ze terecht
in een wereld van drank-
overgoten feestjes, discus
sies en waterballongevech-
ten. Langzaamaan raakt ze vervreemd van
haar oude leven. Debutante Suzanne Brink
laat de lezer in Grootser dan ik zo meeleven
met Sara, dat het moeilijk is om haar aan
het einde van het boek los te laten.
Verschenen bij Ambo/Anthos
Muziekjournalist Merlijn
Kerkhof (1986) is tijdens
klassieke concerten
vaak de jongste in de
zaal. Tijd voor wat ont
wikkelingswerk, dacht
Kerkhof, en hij schreef
het boek Alles begint bij
Bach, waarin hij pakkend en humorvol uit
legt wat de kracht van klassieke muziek is
en waarom het niet eng en exotisch is.
Mét spotifylijsten!
Verschenen bij Thomas Rap
Duitsers en humor: het
blijft een moeizame
combinatie. Toch kun je
als luisteraar moeilijk
een glimlach onderdruk
ken als je hoort hoe de
Duitse rockabillygroep The Baseballs op
het album Flit Me Baby rock-'n-rollversies
maakt van jarennegentighits van Britney
Spears, Take That, Backstreet Boys en
Westlife. Prijsnummer: de jolige ADHD-
versie van Wannabe van The Spice Girls.
Verschenen bij Warner
▲Huub
Stapel en
Cyriel
Guds
brengen
Philippe
en Driss
tot leven
op het
toneel.
FOTO JORIS
VAN
BENNEK0M
Intouchables, toneel, Schelde-
theater, Terneuzen, dinsdag
4 oktober, aanvang 20.00 uur
Je inleven in 'een spre
kend hoofd', dat is niet
simpel. Hoe deed Huub
Stapel dat? Om te be
ginnen las hij het autobi
ografische boek Le Se
cond Souffle van Phi
lippe Pozzo di Borgo, de
'echte Philippe'. Maar hij
is hem ook gaan opzoe
ken, in Marokko, waar
Philippe tegenwoordig
woont. Dat was een me
morabel moment.
„Het was fantastisch,
wat een bijzondere man
is dat zeg! Ik ben bij hem
thuis geweest, waar hij
me hartelijk ontving. Tij
dens een uitgebreid
diner vertelde hij me dat
hij zichzelf als een
enorme bofkont be
schouwt omdat hij in
feite twee levens voor
de prijs van één heeft
geleid. Voor het ongeluk
rende hij zichzelf altijd
voorbij. Na het ongeluk,
waarbij hij verlamd
raakte, kwam een grote
rust over hem heen en
leerde hij zichzelf en de
wereld pas echt ken
nen."
Volgens Stapel is zijn rol
als Philippe door de ont
moeting zeker rijker ge
worden. „Je gaat anders
met een tekst om als je
weet hoe iemand die on
geveer zou zeggen. Het
blijft natuurlijk specula
tief, maar minder dan
wanneer je iemand hele
maal niet ontmoet zou
hebben. Deze man heeft
bijvoorbeeld voortdu
rend spasmen en helse
pijnen. Dat ga ik niet di
rect zo spelen, maar
omdat ik het nu weet,
kan ik het wel meene
men in mijn rol."
