Vö mien nog hin ondersteuning!
ftl
ZEELAND 13
Middelburger Mare Odijk vindt gat in de markt met 'vintage guitarstraps'
Blof, Jett Rebel, Van Velzen, Danny
Vera of Navarone, allen bezitten de
handgemaakte gitaardraagbanden
van Mare Odijks merk Holy Cow.
vond ze erg cool." Met een rijtje be
kende ambassadeurs als Blof, Jett
Rebel, Van Velzen, Danny Vera en
Navarone heeft Odijk amper marke
ting nodig. Honderden heeft hij er
al verkocht, ook aan gitaristen in
het buitenland. En gitaarbanden
zijn net als schoenen, je wilt steeds
nieuwe. De gitaardraagbanden van
Holy Cow zijn inmiddels in acht gi
taarboetieks in de Benelux te koop.
Binnenkort komt de webshop van
Holy Cow online.
Zo blijkt een goed idee een gou
den zet. „Ik kan ervan leven, ten
minste, als ik ook gitaarles blijf ge
ven. Geweldig toch!"
As ik een dagje he fletse dan
bin ik nooit een arde vlieger.
Op 't gemakje rie ik aoltied
en rondkieke nè aoles wat groeit en
bloeit is m'n vornaemste bezigheid.
Wè ebb'ik het gevoel da'k dat zö lang
mogelijk op eihen kracht wil doe. 'k
Ebbe d'r a meer over geschreve, mè
nae m'n eêste echte 'fietstocht mee
ondersteuning' bin'k alleên nog mè
gesterkt in die gedachte.
Me aode éên dag zö'n gemakfiets
gehuurd, omda me in Tirol toch
hraog een keer wouwe fletse, mè me
toch te hróte oogteverschillen zaehe
vö een eihen-kracht-fiets. Het over-
vriendelijke vrouwtje haf ons d'r ie
der éên mee vö 25 euro per dag. Me
zouwe wè tachtig kilometer mee de
gloednieuwe accu kunne rieë. Neê,
beklimmingen en vals plat waere hin
belemmeringen!
Mensen, wat hieng dat goed! Me
ruuste net zö ard as de beek wi me
langs fietste. Wandelaers keke ver
stoord op toen me ulder lachend pas
seerde. Jae, Ollanders bin gebore op
een fiets. Me keke nie op een hellink-
je meer of minder.
Ons gebrek an kennis over een elek
trische fiets wier ons toch fataal! On-
derwiele da mien accu nog hin spoor
van verlies anhaf, raekte m'n vrouwe
aolmè meer 'streepjes' kwiet. Te laete
besefte me, da ze naebie 'zonder
stroom' kwam te zitten. Me wiste,
dao je bie bepaelde plekken de accu
kon wissele en di was ook een berg
restaurant bie, wi me nè toe hien-
geDe Lab-alm moeste me kunne
aele en di zouwe me nieuwe energie
kriehe. Een kleine kilometer vö de
top, het bergrestaurant, was m'n vrou
we ineêns op eihen kracht angeweze.
Manmoedig boöd ik m'n diensten an,
mè 't leste stik was machtig steil en
ik leerde noe oe of't was om op zö'n
fiets zonder ondersteuning nè boven
te moeten. Die leste zesonderd meter
wiere een waere martelgang, wan 't
Streektaal
was een stik wi eigenlijk alleên ech
te 'berggeiten' van pad konde. Wan
delaers liepe ons lachend vöbie...!
Accu's omwissele...? Dat deeë ze
dit jaer nie mi! Oplaoie, da wouwe
ze nog wè doe! Of dat lang duur
de...? Hin flauw idee! Di was ge
noeg eten en drinken om de tied
deu te kommen en di viele alleên af
en toe wat regendruppels.
Di zaete me bie onze trouwe uur-
fietsen, zonder accu! Uutgerekend
op dat moment kwam er een Neder-
lanse auto het steile pad op. Vier
mensen kwaeme d'r uut. Twi vrou
wen waere d'r behoorlijk opgewon-
de! 'En noe moete me oak nog nè
benee!', kloenk het eêl Zeêuws. Ons
schiene op zulke momenten aoltied
mensen uut Zeêland te zien! De
vrouwen waere het liefste boven ge-
bleve tot het doenker was. Dan zae
he ze niks! De chauffeur was de
rust zelve. Jae, ons waere ier op de
fiets gekomme, mè zonder accu
trap je j'n eihen 't aopezuur en moe
je he lope. Eên vrouwtje wou nog
wè trug mee achterop, liever dan in
die auto!
Twi uren ebbe me gewacht, tus
sen alpenblommen, koeien en re
gendruppels. Toen konde me wi
trug. De Zeêuwen waere wi a ver-
trokke. Ik ao niemand achterop! Me
aode noe genoeg stroom om in ie
der geval bie de plekke te kommen
wi me de fietsen aode gehuurd. Bo
vendien hienge me noe mee de
stroom mee en en voelde me ons
een soort 'tourrenners'. Alleên een
kudde koeien kon ons tot stoppen
brienge. Die keke ons vol minach
ting an!
Het begon noe echt te regenen.
En natuurlijk onderd verontschuldi
gingen bie 't inleveren van de fiet
sen. Ik ope nog lang en gelukkig op
een gewone fiets te rieën. Ier in
Zeêland bin gelukkig hin steile hel
lingen nè almen toe!
straps." Odijk kent het
wereldje als zijn
broekzak. Hij a*
is gitarist, gitaardocent en is (nog)
vertegenwoordiger in gitaren en bij
behorende apparatuur. Regelmatig
helpt hij gitaristen met hun geluid,
onder andere Paskal Jakobsen van
Blof.
„Ik zag een markt voor gitaar
draagbanden. Er is veel lelijks te
draagband. Nou ja, dat klinkt niet
erg rock 'n 'roll. Een beetje gitarist
spreekt van een 'guitarstrap'.
En daarmee raken we meteen het
bestaansrecht van Odijks jonge be
drijf Holy Cow. „Gitaristen zijn
doorgaans ijdeltuiten. Ze willen al
tijd iets unieks. En daar speel ik op
in met kleine series retro guitar-
Gitaristen zijn
doorgaans
ijdeltuiten. Ze willen
altijd iets unieks
koop. Ik wil iets moois leveren."
Dat fraais komt van originele stof
fen uit de jaren zestig en zeven
tig. Van meubels, kleding of
woondecoraties. Soms is het
lapje klein en kan hij er
slechts een handvol banden
uithalen. „Het voordeel is dat
zo'n kleine serie uniek is. Je
komt niet snel een gitarist met
dezelfde strap tegen", zegt Odijk.
„Voor de achterzijde van de draag
band heb je stevig materiaal nodig.
Ik koop daarvoor rollen geweven ka
toen en gerecycelde autogordel.
Aan de uiteinden komt nieuw
tuigleer. Dat snijd ik zelf en voorzie
ik van mijn logo: een koeienkop
met de letters HC. Mijn straps ko
men in twee breedtes: 5 en 6 centi
meter en twee soorten 'retro', zeg
maar standaard, en 'real vintage'."
De designs van Odijk, die voorlo
pig vooral via Facebook reclame
maakt, slaan bij gitaarspelend Ne
derland in als een bom. „Jelte van
Jett Rebel belde nota bene zelf. Hij
Flower power, schreeuwend seven
ties oranje, stemmige witte rozen
of opulent goudbestikt. Voor elke
kleur gitaar en voor ieders smaak
heeft Mare Odijk
uit Middel-
donderdag 22 september 2016
Oma's gordijnen wereld
over als gitaarbanden
In deze rubriek be
lichten we wekelijks
een Zeeuws dialect.
Deze keer een ver
haal van Frans van
der Heijde in het Wal-
chers. Beluister de
gesproken rubriek
op pzc.nl/streektaal.
Frank Balkenende
Mare Odijk, eigenaar Holy Cow
Marc Odijk
met een aan
tal van zijn
Holy Cow-gi-
taardraag-
banden.
FOTO'S
LEX DE MEESTER
Middelburg
