ZEELAND 9 Bressiaander als adviseur naar Liberia Oud-visser Jaap Albregtse (67) uit Breskens bewondert zijn collega's in Liberia. „Ze verdienen meer." Opbeurend zijn de ver halen niet die Jaap Albregtse vertelt over de visserij in Li beria. In het land dat jarenlang verscheurd was door een burgeroorlog, is praktisch ge brek aan alles. „Niet aan alles", te kent Albregtse direct aan, „de vis sers zijn echte vaklui én er zit ge noeg vis." Albregtse was deze zomer in het West-Afrikaanse land op uit nodiging van de Liberiaanse orga nisatie van ambachtelijke vissers, Koeling is er niet. Het visverlies is groot, terwijl de visprijzen hoog zijn de LAFA. De Bressiaander ver kocht bijna vier jaar geleden zijn kotter, de Breskens 43. Visserij zit hem in het bloed. Hij stelt zijn kennis als vrijwilliger beschikbaar via de PUM, een Nederlandse orga nisatie die het midden- en klein bedrijf ondersteunt in ontwikke lingslanden. Vorig jaar was hij op het Indonesische Sumatra, dit jaar dus in Liberia. „Liberia is veel armer dan Indo nesië", schetst hij. „Alleen in de hoofdstad Monrovia is met horten en stoten elektriciteit, daarbuiten moeten mensen het met genera tors doen. Wegen zijn slecht. Vaak kun je alleen ergens komen met een motortaxi." Hoe armoedig ook, Albregtse heeft liefde opgevat voor zijn colle ga-vissers. Zij moeten letterlijk roeien met de beperkte riemen die ze hebben. Albregtse was in een viskwekerij in het binnenland en in vissersgemeenschappen in de stad Buchanan (300.000 inwo ners). De kwekerij bleek zwaar verwaarloosd. Het ontbrak aan goede leiding. „In Nederland heb ben we te veel managers, in Libe ria te weinig." Albregtses hart sprong open in Buchanan. Stranden liggen er vol kano's, waarmee vissers vaak al leen de zee opgaan. Gemiddeld vijf komen er om per jaar. „Ik heb geadviseerd werkzwemvesten te dragen, maar ja, of ze er geld voor hebben...." Ze zouden wel genoeg kunnen verdienen. De vangsten zijn niet slecht en zouden zeker hoger kunnen zijn, als ze bijvoor beeld meer op garnalen gingen vis sen. De prijzen zijn ook hoog. Al bregtse: „Veel vis gaat verloren. De vangst wordt door visvrouwen verkocht op het strand. Ijs of koe ling is er niet." De omstandigheden in Bucha nan roepen herinneringen op aan de Zeeuwse visserij begin vorige eeuw. Vissers waren overgeleverd aan individuele handelaren tot er vismijnen kwamen. Albregtse heeft voorgesteld zo'n centrale ver koopplaats te maken in Buchanan met koelfaciliteiten. „Export kan dan wellicht ook op gang komen, maar dat is nog ver weg. Anders blijft het kwakkelen." Albregtse heeft een uitvoerig ad vies geschreven. Hij houdt zijn contacten in Liberia warm. „Ik kan dit niet zomaar loslaten." dinsdag 20 september 2016 Roeien met beperkte riemen Harmen van der Werf —Jaap Albregtse, oud-visser Jaap Albregtse (boven) op het strand van Buchanan waar vrou wen onder meer cuta-vis verko pen en viskano's (in aanbouw) liggen, foto's jaap albregtse

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2016 | | pagina 37