Niets te zien en
toch zó spooky
23
Valorie Curry in remake 'Blair Witch', foto chris helcermanas-benge/ap
In de zomer van 1999 maakten bio
scoopeigenaren wereldwijd mel
ding van gillende, vluchtende en
kotsende bezoekers. En van stamp
volle zalen. The Blair Witch Pro
ject- verzonnen of écht gebeurd?
- was een hit.
De mythevorming rond The
Blair Witch begon tijdens de nach
telijke première van de
film op het Sundance
Film Festival. Bezoekers
schrokken zich een
hoedje toen ze een on
verwacht ijzingwek
kende 'documentaire'
kregen voorgeschoteld,
met als basis 'gevonden
opnames' van drie zoge
naamd spoorloos ver
dwenen filmers.
Het verhaal was dat
dit trio in 1994 naar de
afgelegen bossen van
Burkittsville, Maryland,
was vertrokken om een
heksenlegende te onder
zoeken. De drie werden
nooit teruggevonden,
hun opnames een jaar later wel.
Deze video- en ïömm-beelden
vormden het 'bewijs' van hun
angstaanjagende speurtocht.
Horrorherinneringen
The Blair Witch Project, voor een
grijpstuiver gemaakt door debute
rende filmmakers Daniel Myrick
en Eduardo Sanchez, werd
prompt door een Hollywoodstu-
dio aangekocht om wereldwijd uit
te brengen. Iedereen die de film la
ter dat jaar in de bios zag, heeft zo
z'n eigen horrorherinneringen,
van slapeloze nachten tot hart
kloppingen. Maar steeds weer
kwam die ene vraag naar boven: is
dit écht?!
De filmstudio deed er natuur
lijk alles aan om het mysterie le
vend te houden en gebruikte daar
een relatief jong medium voor: in
ternet. In de tijd dat de virtuele
wereld nog het World Wide Web
heette en je tijdens het inbellen
met je modem een complete cur
sus gitaar kon volgen, plaatsten ze
een verraderlijk simpele, journalis
tiek ogende site online.
Hier stond een 'afscheidsvideo'
op, krantenberichten en allerhan
de teksten die de authenticiteit
van het gevonden materiaal moes
ten staven.
Doodsangst
Zonder Twitter, Facebook en
Whatsapp was mond-tot-mondre-
clame van groot belang om elkaar
doodsangst aan te praten. Lang
zaam veroverde het fenomeen de
wereld, mede dankzij de filmpjes
die fans op YouTube publiceerden.
De film, de online campagne,
de hysterische fans: al
les droeg bij aan de hy
pe. Hollywood zag dat
dit frisse genre met een
miniem budget een le
ger aan bezoekers kon
trekken.
Dus kregen we de af
gelopen vijftien jaar ve
le 'found footage'-grie-
zels voorgeschoteld.
Van de Paranormal Acti
vity-filmserie, en Clo-
verfield tot As Above, So
Below.
Dit jaar achtte de stu
dio die de rechten van
Blair Witch bezit, de
tijd rijp voor een rema
ke. Maar hoe evenaar je
een cultfilm die als standaard
geldt in horrorland? De geestelijk
vaders bedankten vriendelijk voor
de eer, maar gaven regisseur
Adam Wingard en scenarist Si
mon Barrett (beiden bekend van
You're Next en V/H/Swel hun ze
gen.
In de remake wordt vooral het
technische aspect van filmen en
slimme montage tot een kunst ver
heven. Ook kozen de makers er
voor net iets meer griezeligs te la
ten zien.
In het origineel kwam nauwe
lijks iets engs in beeld. De mythe
vorming, perfect getimede marke
ting, het originele gebruik van ca
mera's en de geloofwaardig ge
speelde angst waren voldoende
om alom nachtmerries te veroorza
ken. Maar dat was toen. Zal ie
mand ooit nog wegkomen met
het eindshot van een man die in
een donkere kamer met zijn ge
zicht naar de muur staat?
alles droeg
bij aan de
hype
Bioscoopbezoekers zaten in
1999 anderhalf uur lang met hun
handen voor hun ogen bij 'The
Blair Witch Project'. Deze week
gaat de remake in première. Hoe
kon de originele 'found footage'-
horror uitgroeien tot zo'n hype?
Marieke Nieuwdorp
De film,
de online
campagne,
hysterische
fans:
