3d
22
LUISTERT RADIO
Een carrière die ruim vijftig jaar beslaat en nog
altijd bloeit. Boudewijn de Groot wordt geëerd met
een heruitgave van zijn gehele oeuvre.
Vincent
Het was heet, heel heet, wat heet, kokend
heet. Nog nooit was het zo laat in het
jaar zo heet. Het dampte en stoomde
uit de radio. Slam! zond de Hete too uit, Sky Ra
dio, de dj-loze muziektraditie in de ether, stel
de de computer zo in dat we nog één keer de
tropische Sky Summer Playlist konden aanho
ren. Hij klonk precies hetzelfde als de vorige
keer, eind augustus, toen het ook zo heet was,
zo laat in het jaar. Het kwam me opeens mijn
strot uit, al die grijsgedraaide niksigheid. Wat
een debiliserende audiodiarree. Ik werd er ge
woon onpasselijk van. Het kan hier ook nooit
gewoon mooi weer zijn, zelfs de hitte moet
worden gehypet.
Nieuwe
cd De
Leeuw
ijdens zijn recente con
certtournee Achter
glas ontmoette Boude
wijn de Groot (72) na
afloop van een optre
den drie jonge fans.
„Wat zullen ze zijn ge
weest? 7, 8 jaar? Ontzettend aparte, au
thentieke jongetjes die mijn werk via
de platenkast van hun ouders kenden.
Of juist de elpees die hun ouders niet
meer draaiden, afstoften en ontdekten.
„Een van hen wilde zelfs later 'Boude
wijn de Groot' worden, had hij tegen
zijn moeder gezegd. Op zo'n moment
voel ik dat mijn repertoire meerwaarde
krijgt. Het was echt onroerend."
Wat de zanger, tekstschrijver en com
ponist maar wil zeggen: zijn muziek,
die een tijdspanne van ruim vijftig jaar
omvat, blijkt ook anno 2016 generatie-
overstijgend. De cd-box Boudewijn de
Groot Collected 1964-2016, die vandaag
verschijnt, is een eerbetoon aan de pio
nier van de Nederlandstalige popmu
ziek. De complete verzameling van
twaalf studioalbums (De Groot: 'Een
mooi apostolisch getal') toont de ont
wikkeling van de jonge chansonnier
met zijn licht geaffecteerde Haarlems/
Heemsteedse dictie, via de hippie met
het vlassnorretje tot de protestzanger te
gen wil en dank.
Zijn samenwerking met tekstdichter
Lennaert Nijgh resulteerde in de mooi
ste liedjes uit de vaderlandse muziekge
schiedenis. Toen daar een einde aan
kwam, bleef Boudewijn de Groot 1 on
verminderd populair en werd hij ont
dekt door een compleet nieuwe genera
tie. „Ik had ooit een hiphopper in de
zaal. Die vond het 'yo helemaal te gek'.
Ja, daar sta ik soms versteld van.
De rode draad in zijn werk? De
Groot, peinzend: „Ik geloof dat ik muzi
kaal altijd herkenbaar ben gebleven, al
kun je die eigenheid zelf moeilijk be
noemen. Maar ik heb me nooit, zoals
bijvoorbeeld David Bowie, personages
aangemeten. Muzikale metamorfoses
onderging ik wel, maar mijn persoon
en stem zijn een constante gebleven."
Eigenzinnig was hij altijd, tot op de
dag van vandaag. Vorig jaar liet hij we
ten klassiekers als Testament, Strand en
Meisje van Zestien van zijn concertreper
toire te halen. Als een nuffige museum
directeur, zo scheen het, die meent dat
een overzichtstentoonstelling van Vin
cent van Gogh het gerust zonder Zonne
bloemen en De Aardappeleters kan stel
len. De Groot: „Die vergelijking gaat
mank. Die conservator heeft de stuk
ken niet geschilderd. Je maakt een schil
derij, schrijft een boek en je hoeft er
verder niets mee te doen. Maar een mu
zikant, zeker in de popmuziek, komt er
niet mee weg om alleen maar zijn plaat
jes op het podium te verkopen.
„Op een bepaald moment had ik er
genoeg van om Het land van Maas en
Waal te zingen, voelde me ontzettend
ongemakkelijk om voor de zoveelste
keer Verdronken vlinder te spelen. Na
tuurlijk komen er mensen ook voor Tes
tament naar mijn concerten, maar, an
ders dan een buitenlandse ster die eens
in de zoveel jaar in Nederland optreedt,
kon iedereen mij de afgelopen halve
eeuw bezoeken."
Die halve eeuw begon in 1964, het
jaar waarin de Beatles in de veilinghal
len te Blokker hun enige concert in Ne
derland gaven. Boudewijn de Groot, 19
jaar, vertolkte Franse chansons en caba
reteske liedjes van Jaap Fischer op be
scheiden kleinkunstpodia voor een
meest intellectueel gehoor.
Muzikale metamorfoses
onderging ik wel, maar
mijn persoon en stem
zijn een constante
gebleven
Met Meisje van Zestien als voorzichtige
wegbereider, brak De Groot in 1966
door met Meneer de President - een aan
klacht tegen de oorlog in Vietnam, in
het bijzonder de Amerikaanse presi
dent Lyndon B. Johnson. Het zou een
iconisch protestlied in polderland wor
den, maar - typisch Boudewijn de
Groot - de zanger weigerde zich door
de publieke opinie te laten gijzelen als
de archetypische rebel die voor een he
le generatie sprak. „Ik vond het begrip
'protestzanger' veel te beperkt. In 1966
was heel de wereld vol van anti-oorlog,
van demonstraties. Lennaert en ik von
den dat we daar iets over moesten zeg
gen. Maar ik zag mezelf niet als wereld
verbeteraar. Ik liep wel mee in betogin
gen, maar nooit voorop met een span
doek. Ik was meer het type dat op de
barricaden stond als de laatste steen
was geworpen."
Met Henny Vrienten (ex-Doe Maar)
en George Kooymans (Golden Earring)
begint hij 23 september aan een theater
tournee onder de titel Vreemde Kost
gangers. Hij is de nestor van het drietal,
maar de tijd heeft, zijn zilvergrijze haar
ten spijt, nimmer vat weten te krijgen
op Boudewijn de Groot. Het trio ver
tolkt speciaal gecomponeerd nieuw
werk, maar staat ook stil bij het rijke
muzikale verleden van de drie afzonder
lijk. Ook De Groot. „Ik zing Annabel en
De vondeling van Ameland. En tja.Hen
ny en George vinden dat ik er niet on
deruit kan: ook het oudje Als de rook om
je hoofd is verdwenen."
Op Radio 2 was het gisteren Hete Donder
dag. Want, om met Gijs Staverman te spreken:
„We moeten wel goed beseffen dat het de laat
ste hete donderdag is." Nou Gijs, dat weet ik
nog zo net niet. Dat zei je eind augustus ook.
Straks zitten we met smeltende chocoladelet
ters Sinterklaas te vieren.
Gijs wordt 'ingesopt met zonnebrandolie' in
de tuin van de studio, de dj's hebben de appara
tuur naar buiten gesleept. Hij heeft een me
vrouw van KWF Kankerbestrijding te gast. Wij
Nederlanders, we zijn zuinig. We smeren altijd
te dun, zegt ze. En er zijn altijd plekjes die we
vergeten. „Oohoowoo, ja, welke plekjes zijn dat
dan?" Gijs en wij, luisteraars, we denken na
tuurlijk allemaal meteen aan bepaalde plekjes,
het is niet voor niets Hete Donderdag.
Gijs: „Jaa, dus mocht je in de tuin zitten,
smeer je goed in, en het wordt zometeen giiiiie-
ren, want Gordon is hier!"
O, god, ook dat nog. Het wordt inderdaad gie
ren. Gijs en Goor rollebollen ingesopt bijkans
dwars door de KWF-mevrouw door de Radio
2-tuin. Hahahahaha. Ik trek het niet langer.
Mag er nu, 0 Heer, een wolkbreuk boven Hilver
sum losbarsten?
Of nee, wacht, er zit een knop op mijn radio
die mij kan verlossen.
Het wordt me allemaal te veel, de luchtige en
lichte zomermix met voor elk wat wils, van Ka-
ty Perry tot de Ray Conniff Singers. Geen hete
platen meer, geen Gieren Met Goor. Ik loop de
tuin in en zit een uur on-ingesopt in de zon en
ik verbrand niet!
Quote van de dag
Grace is
grootste
talent VS
'Halverwege.
De haartjes
aan de achter
kant zijn eruit.
Nu lunch!'
vrijdag 16 september 2016
Heet
MUZIEK
Het nieuwe al
bum van Paul de
Leeuw heet
Land van mij en
verschijnt op
31 oktober. Het
album bevat der
tien nieuwe num
mers en zes live
bonustracks.
Een van de lied
jes is een duet
met Freek Bar-
tels.
Arno Gelder
De complete
Boudewijn
Reageren: vincent@persgroep.nl
MUZIEK
De pas 12-jarige
zangeres Grace
Vanderwaal
heeft America's
Got Talent
gewonnen.
Het meisje met
Nederlandse
roots kreeg de
meeste stem
men van de
kijkers. Ze wint
1 miljoen dollar
en mag eind ok
tober drie avon
den optreden in
Las Vegas.
Nieuwslezer Jan de
Hoop vertelt op
Twitter hoe zijn
haartrans-
plantatie
vordert.
