Songs uit het hart
van Ray Cooper
5
Ronald Goedemondt
Snoepwinkel gesloten
naar een tijd dat Domburg niet alleen
naam maakte als mondaine badplaats
naam, maar ook als kolonie voor
beeldend kunstenaars. Schilders als
Jan Toorop en Piet Mondriaan vestig
den zich in de badplaats vanwege het
bijzondere, Zeeuwse licht.
Al vanaf het begin is het 'Great
American Songbook' een belangrijke
bron voor de programmeurs van Jazz
by the Sea: jazz zoals die z ich tot on
geveer 1950 had ontwikkeld. Die jazz
bepaalt nog vooral de sfeer en het
programma van het festival. Maar er
is meer. Swing, bebop, boogie woogie
en hier en daar pure blues en coun
tryfolk sijpelen inmiddels ook door
in de muziek op het jazzfestival.
Domburg is het epicentrum van
Jazz by the Sea, maar ook op andere
plekken langs de worden concerten
gegeven. In Zoutelande werd het fes
tival gisteren afgetrapt. En dit jaar
heeft naast Domburg ook Oostka-
pelle een eigen 'streetparade'.
Jazz blijft het terrein van de muzi
kant die heel graag een eigen weg
gaat. Ook al komen bekende tunes
en songs meerdere keren per dag
langs, steeds is het wel de eigenzin
nigheid van de muzikant of de groep
die er een andere draai aan geeft.
Jazzmuzikanten beheersen de kunst
om de herhaling spannend te hou
den.
Singer-songwriter
Cabaret
Theater
Ray Cooper - niet te verwarren
met zijn bekende naamgenoot en
percussionist - was jarenlang een
van de geluidsbepalende muzikan
ten van de Britse folkrockformatie
The Oysterband. Vooral de warme
klanken van zijn cello droegen bij
aan de herkenbare sound van de
band. Cooper was ook hofleveran
ciervan nieuwe, indrukwekkende
songs. Een paar jaar geleden pro-
Ik heb meer contact
met mensen, maak
nieuwe vrienden en
drink veel minder
duceerde hij een eerste solo-cd, Ta-
les of love, war and death by hanging.
De reacties waren zo positief dat
de Brit besloot de zekerheid van
een formatie te verruilen voor de
onzekerheid als solo-artiest.
Sociaal
„Mijn vrijheid en onafhankelijk
heid zijn veel groter en daarmee
ook de creativiteit. Componeren
voor mezelf betekent minder gren
zen en biedt me de kans nieuwe
dingen uit te proberen", vertelt
Cooper. „Veel mensen denken dat
solo-muzikant een eenzaam be
staan is, maar het is juist heel soci
aal. Ik heb juist veel meer contact
met mensen, maak nieuwe vrien
den en drink een stuk minder!"
Die artistieke vrijheid leidde tot
een lichte verschuiving in de aan
pak van zijn songs. Cooper: „Mijn
eerste album was folky en donker.
Het tweede, Palaces of tears is opti
mistischer." Coopers nieuwe cd
komt er binnenkort aan en daarop
staan meer 'topical songs', num
mers die een politieke of maat
schappelijke gebeurtenis behande
len. Zoals een lied over eilandje
Lampedusa, het Italiaanse toe
vluchtsoord voor immigranten,
en over Amal al-Atrash.
Het lied over deze controversiële
Druzische zangeres (1912-1944),
met artiestennaam Asmahan, had
net zo goed een hedendaagse ver
haal over ontvreemde Syriërs kun
nen zijn.
Lichtvoetig
Het karakteriseert de Brit: hij
schrijft nummers waarin de men
selijke kant van het verhaal cen
traal staat. Songs waarbij betrok
kenheid en diepgang gepaard gaan
met lichtvoetigheid. Bijvoorbeeld
My Compass Points To North, geba
seerd op de ervaringen van de solo
Noordpoolreiziger Sir Ranulph
Fiennes. Of Palace of tears, over
metrostation Friedrichsstrasse, de
enige plek in Berlijn waar geschei
den verwanten uit Oost- en West-
Berlijn tijdens de Koude Oorlog af
scheid van elkaar konden nemen.
„Ik schrijf over wat me be- en
ontroert. Dat kan iets historisch
zijn, uit het hier en nu of iets wat
mezelf is overkomen. Ik kan alleen
schrijven over dingen die emotie
bij me oproepen."
Die liederen begeleidt Cooper
als muit-instrumentalist op di
verse instrumenten. Uiteraard de
cello, maar ook gitaar, piano, har
monium, mandoline en mondhar
monica. „Elk instrument heeft zijn
eigen kleur en karakter. Dat ge
bruik ik bij het schrijven van liede
ren. Het begint altijd bij één speci
fiek instrument. Een aantal jaar
geleden begon ik als muzikant die
erbij zong. Langzamerhand is dat
aan het verschuiven naar een zan
ger die ook instrumenten bespeelt.
De zang is ongetwijfeld het be
langrijkste. Het gaat tenslotte om
woorden en verhalen."
donderdag 15 september 2016
PZ
Het volledige programma is te
vinden op jazzbythesea.nl.
Ze stonden drie weken geleden op
het Zeeland Nazomerfestival. Toen
beperkten ze zich tot liedjes. Woens
dag combineren Yentl en de Boer in Ril
land hun liedjes met absurdistische
sketches. Ze hervatten de tour van de
theatershow De snoepwinkel is geslo
ten. De show is volgens de jury van de
theaterprijs Neerlands Hoop 'een
mooie staal
kaart van wat
ze allemaal in
huis hebben.'
Woensdag,
Luctor et
Emergo in Ril
land, aanvang
20.00 uur.
'Ronald Goede
mondt laat het pu
bliek onbedaarlijk
hard en lang lachen
in Geen sprake van.
Dat speelt geen an
dere Nederlandse
komiek op dit mo
ment klaar'. Dat
schreef de
Volkskrant over de
show van de Bra
bantse cabaretier.
Goedemondt wordt
alom geprezen om
zijn aanstekelijke ab
surdisme en frisse
logica. Hij staat vrij
dag in Goes in
het theatermet
een reprise van
Geen sprake van.
Vrijdag, theater De
Mythe in Goes, aan
vang 20.00 uur.
Met een concert van de Britse
singer-songwriter Ray Cooper
opent theater de Wegwijzer in
Nieuw-en St Joosland morgen
het nieuwe seizoen. Cooper is
gevormd in de Zweedse traditie,
maar ontwikkelde als multi-in-
strumentalist een eigen geluid.
Zijn teksten getuigen van grote
betrokkenheid: „Ik kan alleen
schrijven over dingen die emotie
bij me oproepen."
Marius Roeting
Ray Cooper
Ray Cooper speelt morgen
om 20.30 uur in Theater de
Wegwijzer in Nieuw- en St Joos
land.
Ray Cooper is bekend om zijn cellogeluid, maar bespeelt meer in
strumenten, zoals gitaar, piano en mondharmonica, fotocarstenjensen
