Minister Asscher uit stevige taal tegen T urkse organisaties 15 Anniek van den Brand Relatie op werk ontstaat met regelmaat van de klok Y~ De vriendin aan wie ik me tijdens de klim moreel zou op trekken, reed een lekke band nog voordat we begonnen aan het ge meenste stukje. De mensen met wie ik verder fietste, waren snel ler dan ik en dus al gauw uit zicht. Voor mijn gevoel trapte ik geheel alleen over de befaamde, door bomen omzoomde kas- seienweg. Ik wilde de top halen zonder afstappen. Het ging niet om win nen, het ging om overwinnen. Ik wilde er iets uit fietsen, voor goed achter me laten, mijn kracht voelen, verder gaan dan waar ik tot dan toe had gedacht dat de grens lag. Om te ervaren of het er was: iets onder de stre pen die ik zelf had gezet. De Muur van Geraardsbergen is niet minder dan een monu ment uit de Vlaamse wielerge- schiedenis - een naam waarvoor ik ontzag heb sinds mijn vroeg ste jeugd, alleen al door de ma nier waarop mijn vader hem uit sprak. Op het puntje van de bank, met de ellebogen op zijn knieën, keek hij elk jaar gespan nen naar de renners in de Ronde van Vlaanderen. De Muur, be greep ik al jong, scheidde de mannen van de jongens. De Muur was het toneel van beslis sende momenten. En daar fietste ik dan, voor de tweede keer in mijn leven. Het gebrek aan bergtraining in acht genomen, lukte het vrij aardig. Tot de laatste bocht. Ineens le ken de horizontaal gelegde kas seien zich tegen me te keren. Niet afstappen, niet afstappen, niet afstappen, zei ik tegen me zelf. Ondertussen hoorde ik mijn zware ademhaling - in door mijn neus, uit door mijn mond. Onwillekeurig dacht ik Ik wilde de top halen zonder afstappen. Het ging niet om winnen, het ging om overwinnen aan bevallingen en aan sterven. Ineens voelde ik een hand op mijn onderrug. Iemand duwde me tegen de zwaartekracht in omhoog. Welke renner had er op dit stuk van de Muur zoveel ener gie over? Ik keek opzij. „Rustig", zei de man op de fiets. „Rustig. Je komt er wel. Ge loof me maar." Ik zei niets, ik knikte. Ja, dacht ik, ja. En weg was hij, op weg naar de top. Amper twintig meter later stond ik stil. Rustig, zonder een gevoel van falen, op een prettige manier gedachteloos, nam ik mijn fiets aan de hand en liep naar boven, blij verwonderd over die onverwachte vlaag van warme medemenselijkheid. Op het terras van taverne 't He- melrijck, boven op de Muur, trof ik tientallen mensen uit mijn fietsploeg aan omeletten en bor den spaghetti. „Heb jij mij naar boven geduwd?", vroeg ik aan ze ker zes, zeven mannen. Nee, zij waren het niet. Bij de krappe wastafel van de wc's trof ik een oudere heer met een rugzakje. Hij was bedevaart ganger, vertelde hij, en wees naar de Onze-Lieve-Vrouwenka- pel op de top van de heuvel. Hij keek me aan. „U ziet eruit alsof u zojuist een wondertje is overko men", zei hij met Vlaamse tong val. Ik droogde mijn handen af en knikte. Leon van Noort is geen wethouder van Barendrecht meer. Door een romance met een ambtenaar moest hij aftreden. „Je kan mensen toch niet verbieden om verliefd te worden op de werkvloer?" Toen Leon van Noort een roman ce begon met een ambtenaar had hij nooit gedacht dat dit zijn baan zou kosten. En dat is precies wat er is gebeurd. „Je kan mensen toch niet verbie den om verliefd te worden op de werkvloer?" zegt hij verontwaar digd. „Dat gebeurt zo vaak! Het was onze intentie om het goed en professioneel te regelen. Maar de ze wending hadden we absoluut niet verwacht..." Sinds gisteren is Leon van Noort (42) wethouder af. „Ik heb vanochtend gedaan wat ik altijd doe: mijn drie kinderen naar school brengen. Normaal ga ik naar het gemeentehuis. Maar nu ben ik weer naar huis gegaan." Barendrecht, onder de rook van Rotterdam, is al meer dan een week in de ban van het liefdesle- GEDRAGSCODE ven van de wethouder. Onlangs gescheiden en sinds een jaar bezig als wethouder Onderwijs, Jeugd, Vastgoed en Verkeer. De voorma lig WD-fractievoorzitter uit het naburige Lansingerland had er zin in en verhuisde in juli met zijn kinderen naar Barendrecht. Maar na een verhitte raads vergadering over de kwes tie kon Van Noort dins dagavond laat niets an ders dan opstappen. Hij hield het nauwelijks droog. „Ja, ik ben een mens met gevoelens - ik ben geen robot. Het was een grote stap voor mij en mijn kinderen om te verhuizen. Ik heb veel opgegeven voor deze mooie baan. Maar er gebeurde nóg iets moois: ik werd verliefd. Dit af treden komt hard aan." De verwijten waren niet mals, ook van collega-wethouders. Hij zou 'zeer laakbaar' hebben gehan- De werkvloer is een vruchtbare bodem voor relaties, stelt or ganisatieadviseur Willeke Bezemer. „Het zijn plekken waar mensen inten sief met elkaar om gaan. Waar moet je vandaag de dag an ders je partner vin den?" Pogingen van werkgevers om 'werkrelaties' te ver bieden zijn op niets uitgelopen. „Deze gedragscodes zijn door de rechter al tijd onderuitge haald. De wetgever stelt dat je alle vrij heid hebt om je part ner te kiezen." Een relatie op de werkvloer mag ech ter niet leiden tot 'belangenverstrenge ling', zegt Bezemer. „Zeker als een lei dinggevende in het spel is, die mensen moet beoordelen. Om het simpel te zeggen: als je met ie mand in bed ligt, ben je niet meer ob jectief. Ook bij een gemeente als Ba rendrecht gaat het om grote zaken: om beleid, om strategi sche keuzes." deld en de burgemeester niet tij dig hebben ingelicht over zijn af faire. Want een 'privérelatie is on mogelijk te verenigen met een za kelijke relatie', stelt de gemeente. De burgemeester kwam er in dit geval achter via het geruchten circuit. Hij vroeg de wethouder op de man af wat er speelde met de 32-jarige beleidsadvi- seur Sport en Jeugdza ken. „Ik heb toen met- - een open kaart ge- speeld", zegt Van Noort. „Maar ik vind het jammer dat mijn col lega-wethouders het niet eerst aan mij hebben gevraagd, maar meteen naar de burgemees ter zijn gestapt." Tja, wanneer hoort een wethou der zoiets te vertellen aan een bur gemeester? Daar zijn geen hand boeken voor. Van Noort houdt het erbij dat de relatie nog 'zeer pril' was. In de 'date-fase'. Ze stonden om het punt om er melding van te maken, zegt hij. Aan de andere kant; ze waren wel net een weekje op vakantie geweest. Hoe pril is pril? „We waren nog steeds aan het kijken of er een grond was voor een relatie", klinkt het. Volgens Van Noort was er geen sprake van een integriteitspro- bleem. Want zijn geliefde kreeg meteen een nieuwe functie. Toch brak er een 'vertrouwenscrisis' uit tussen hem en de overige wethou ders. In het raadsdebat wilde hij niet in detail treden. Ook was hij terughoudend in het maken van excuses. „Waarom moest dit open baar worden besproken? Dat is schadelijk voor de privacy van mij en mijn vriendin. Ik ben een pu bliek figuur, maar dat is zij niet." De relatie met zijn nieuwe lief de heeft stand gehouden, laat hij weten. „Gelukkig wel ja. Dat biedt troost." De bewindsman sprak gisteren met een groot aantal organisaties over de spanningen onder Turkse Nederlanders sinds de mislukte coup in Turkije. Hij liet er geen misverstand over bestaan dat het samenzijn pittig was. „Ik vond het een vrij stevig ge sprek. Je merkte dat er onderling veel pijn zit. Er zijn bittere verwij ten over en weer gemaakt. Maar partijen realiseren zich ook dat het totaal zinloos is om je bezig te houden met het conflict in Tur kije, terwijl de toekomst in Neder land ligt." Asscher vindt dat in ons land een aantal grenzen is overschre den. Hij doelt dan op de 175 aangif ten door Turkse Nederlanders van wege bedreiging sinds de coup en de 600 kinderen die van zoge noemde Gülenscholen zijn afge haald. „Er is te veel olie op het vuur gegooid, terwijl men de ver antwoordelijkheid had moeten ne men om het hoofd koel te hou den. Ik zal de organisaties daar op gaan aanspreken; dat ze hun ach terbannen in toom houden en zich uitspreken tegen bedreigin gen of intimidatie. Dat wordt de lakmoesproef." Een deel van de woordvoerders van de aanwezige organisaties wei gerde de media te woord te staan. Een woordvoerster van Milli Görüs zei het jammer te vinden steeds expliciet afstand te moeten nemen van de gebeurtenissen in Turkije en de gevolgen hier. As scher had eerder gedreigd niet met ze te praten als de clubs zich niet achter de rechtsstaat zouden scharen. donderdag 15 september 2016 Muu Verliefdheid kost wethouder zijn baan Antfi Liukku Barendrecht Turkse organisaties moeten nu laten zien dat ze hun achterban actief aanspreken op de onrust onder Turkse Nederlanders, vindt minister Asscher. Edwin van der Aa Den Haag

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2016 | | pagina 15