KA1 NIEUWS 7 Tientallen slachtoffers door chloorgasaanval op woonwijk Weer is chloorgas gebruikt bij een aanval op een rebellenwijk van Aleppo. Chemische wapens wekken woede op, terwijl andersoortige wapens meer slachtoffers maken. Tot veroordeling van regime in Syrië komt het niet Een brandend gevoel in het hoofd, gloeiende naalden in je longen Militairen kunnen zich relatief eenvoudig tegen gas beschermen, burgers niet demhalingspro- blemen, pijn in de ogen, brand wonden op de huid. In de so cial media ge- k deelde video's van Syrische burgermilities en art sencollectieven tonen weer die schokkende beelden van huilende kinderen met zuurstofmaskers die naar adem liggen te happen. Hun ingewanden worden gespoeld met water om zo het gif uit hun systeem te krijgen. Volgens getuigen werden chlori- debommen van grote hoogte uit helikopters op de wijk al-Sukkari in Aleppo gedumpt. Er zijn tiental len gewonden. Een verslaggever van de Arabische nieuwszender Al Jazeera beschrijft taferelen die identiek zijn aan eerdere gasaan vallen. Wat volgt is helaas ook be kend: de Syrische regering ont kent betrokkenheid, de internatio nale gemeenschap spreekt haar af schuw uit. De verantwoordelijken zullen - zo mag je hopen - ooit op hun oorlogsmisdaden worden aan gesproken door het Internationaal Strafhof in Den Haag. Woede Aanvallen met chemische wapens wekken meer woede op dan aan vallen met 'gewone' wapens. Chloorgas is iets onzichtbaars dat evengoed gewapende militieman nen als kinderen en grijsaards de adem afsnijdt. „Het is een middel dat hoe verschrikkelijk ook one venredig veel verontwaardiging heeft opgeleverd. Helemaal als het tegen burgers wordt gebruikt", zegt Herman Roozenbeek, mili tair historicus van het Nederlands Instituut voor Militaire Historie (NIMH). In de Eerste Wereldoorlog zorg den conventionele wapens voor een veelvoud aan doden, maar vooral gasaanvallen wekten uni versele afschuw. Een Canadese sol daat die een gasaanval bij leper overleefde beschreef de pijn als volgt: 'Een brandend gevoel in het hoofd, gloeiende naalden die in je longen worden gestoken en je keel in de klem van een wurger.' Samen met collega Jeoffrey van Woensel schreef Roozenbeek een boek over chemische wapens bin nen de Nederlandse krijgsmacht. Er is ook bij ons mee geëxperi menteerd maar nooit zijn chemi sche wapens ingezet op het slag veld en al helemaal niet tegen bur gers. „Zoals het in Syrië wordt ge bruikt lijkt het vooral een terreur- middel. Als je het alleen wilt ge bruiken om mensen te doden zijn er wel effectievere methoden, hoe cru dat ook klinkt. Chloorgas is on der veel omstandigheden niet met een fataal maar je kunt er bij be paalde hoeveelheden aan dood gaan. Sommige wonden die ver- oorzaakt worden door artilleriegra naten zijn misschien wel vreselij ker dan de verwondingen door een chemisch wapen als chloor gas. Toch zullen de meeste men sen gebruik van het laatste eerder veroordelen. Het heeft iets bedrei gends, een soort sluipmoorde naar." Kalasjnikov Medisch historicus Leo van Ber gen schreef een boek over de Eer ste Wereldoorlog. Het gebruik van gifgas werd ervaren als de ultieme horror. „Zelfs Hitier liet het Duit se leger in de Tweede Wereldoor log niet vechten met chemische wapens. Mogelijk omdat hij zelf de gevolgen van gifgas had onder gaan in de Eerste Wereldoorlog." Waarom zou je dit soort alom veroordeelde wapens nog steeds gebruiken? Het lijkt Van Bergen 'uitermate dom'. „Want je hebt meteen de hele wereld tegen je." Je kunt je overigens afvragen of dat terecht is, voegt hij er aan toe. „De kalasjnikov, hét massavernieti gingswapen van na de Tweede Wereldoorlog, heeft voor meer do den gezorgd dan gas. Het is ook moeilijk de militaire effectiviteit van die gassen onomstotelijk aan te tonen en toch zie je dat ze steeds maar weer gebruikt wor den. Militairen kunnen zich er re latief eenvoudig tegen bescher men, burgers niet." ^XNi CHEMISCHE WAPENS donderdag 8 september 2016 Happen naar adem in Aleppo Bob van Huët Rotterdam/Aleppo —Canadese soldaat Leo van Bergen, historicus Slachtoffers van de chloorgasaanval op een wijk in de Syrische stad Aleppo krijgen in een zieken huis zuurstof toegediend, foto reuters De productie, het bezit en het gebruik van che mische wapens zijn sinds 1997 bij internatio naal verdrag verboden. Nederland speelde een voortrekkersrol bij de tot standkoming en huisvest mede daarom in Den Haag de internationale Organisatie voor het Ver bod op Chemische Wa pens (OPCW) die op de naleving ervan toeziet. Twee weken geleden presenteerden OPCW en de VN een zeer uitge breide studie naar ne gen gifgasmeldingen uit Syrië waarbij doden en gewonden vielen. In drie gevallen werd bewezen dat giftig chloorgas bo ven woonwijken was ge dropt door helikopters van de Syrische lucht macht van Assad: bij Tal- menes (in 2014) en Sar imin (vorig jaar). IS-strij- ders hebben volgens het zelfde rapport ten min ste eenmaal mosterdgas ingezet in het Noord-Sy- rische Marea. Tot een veroordeling van het Syri sche regime kwam het niet. Rusland en China hebben zich in de Veilig heidsraad steeds verzet tegen sancties tegen de Syrische regering en ook tegen resoluties waarin het beleid van As sad wordt veroordeeld.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2016 | | pagina 7