Wandelen met Bert Haanstra in
Middelburg en Zeeuws-Vlaanderen
ZEELAND 13
Stichting brengt keur aan avontuurlijke, eigentijdse kunst samen
In 2011 was het Ik-
eiland in Oost- Sou
burg klaar. Sinds 2009
komen kunstenaars
uit de hele wereld
om er tijdelijk te wonen
en te werken.
Ik realiseer mij niet elke dag
hoe bijzonder Zeeland eigen
lijk is. Tegen de stroom in
zijn er mensen die kunste
naars een uniek platform bie
den om werk te maken dat ner
gens anders zo kan ontstaan. Plek
ken waar kunstenaars de ruimte
krijgen om een stap verder te
gaan dan in hun dagelijkse werk
praktijk. Waar zij in alle rust kun
nen reageren op de ruimtelijke, na
tuurlijke en architectonische kwa
liteiten van Zeeland en op de loca
ties waar werken en exposeren sa
men gaan. De Vleeshal, het CBK
Zomeratelier en Facade, de Bewae-
rschole en Stichting Ik bieden die
ruimte. Die laatste organisatie is
extra bijzonder omdat de uitgeno
digde kunstenaars er ook tijdelijk
wonen. Kunstenaar Jan van Mun
ster bouwde er bij de voormalige
Watertoren in Oost-Souburg een
paviljoen voor en vijfjaar geleden
werden daar de T- en de 'K'-pavil-
joens als expositie-, werk- en
woonruimte - aan toegevoegd.
Niet iedereen had de kans om
net zo als in de werkperiode in te
spelen op de plek of die naar zijn
hand te zetten. Het is dus geen
'normale' Ik-eiland tentoonstel
ling. Maar wel een die een keur
aan avontuurlijke, eigentijdse
kunst van museaal niveau samen
brengt. En dus alle belangstelling
verdient.
Eén van de rode draden door de
net als de wand vullende collage
van Annelies Planteijdt.
Niet elk werk laat zich in een
oogopslag lezen. Dat hoeft ook
niet. Dat is in het leven zelf im
mers ook niet zo. Soms vraagt een
ervaring kauwen en herkauwen
voor je hem een plaats kunt ge
ven. En kun je pas achteraf woor
den vinden voor wat er aan de
Het is dus geen
'normale' Ik-eiland
tentoonstelling
hand was. Los van de ruimte die
ik hier beschikbaar heb, is dat af
en toe ook op deze tentoonstel
ling het geval. Maar er is geen
werk dat mij niet intrigeert. Of
dat ook voor u geldt, kunt u de ko
mende vijf weekenden uitzoeken.
Met linten creëert Anna-Maria
Bogner een spannende ontmoe
ting van ruimte en illusie, Tanya
Long doet dat met een compositie
die deels op de wand is geschil
derd en deels geplakt. Alexandra
Roozen werkt dat thema uit in
twee schitterende tekeningen,
Julius Stahl en Claudia Robles-An
gel verbinden het inventief met
het fenomeen energie.
In de 'I' hangt onder andere een
enorme tekening van Femke Ge-
restein waarop een vibrerend lij
nenspel zich tot verdikt tot een lig
gende vrouwengestalte. Op één
van de wanden maakte Willem
Besselink 'Piss Wall II' een muur
schildering in kleurbanen die ont
leend zijn aan urine. Daarvoor ligt
een vloerbeeld van textiel en
kunsthars van Maartje Korstanje.
Drie werken die je elk op eigen
wijze stil laten staan bij de licha
melijke aspecten van ons bestaan.
Waaraan Assam Gruber met zijn
'First Kiss' - vervormde bowling
ballen in vier kleuren - een speel
se dimensie toevoegt.
Een derde lijn is die van reflec
tie op het proces van het maken
van kunst zelf. Dat krijgt vorm in
twee verrassende 'schilderijen'
van Piet Dieleman waarin hij on
der andere glas verwerkt en bij
voorbeeld in de assemblages met
stoelachtige constructies die Hans
Demeulenare toont. Je zou de op
het werk van Bas Jan Aders geïn
spireerde foto's en de film die Bo-
jan Fajfric in Westkapelle maakte
ook daaronder kunnen plaatsen,
expositie heeft met waarnemen
op zich te maken. Dat komt in het
hoekpaviljoen overtuigend samen
in een ensemble van werken die
ook onderling elkaar versterken.
niet. Haanstra wordt gezien als de
regisseur die de Nederlandse sa
menleving 'met een knipoog' por
tretteerde.
In het kader van de herdenking
van Haanstra's geboortejaar publi
ceerde Ronald van de Vate afgelo
pen april het boek In het voetspoor
van Bert Haanstra. Daarin heeft hij
negen wandelingen opgenomen
in regio's en steden, waar Haan
stra filmde. In het boek is Veere
één van de locaties. Haanstra nam
daar in 1961 in opdracht van de
Rijksvoorlichtingsdienst de docu
mentaire Delta Phase 1 op, over de
sluiting van het Veerse Gat.
Als aanvulling op het boek zijn
er sinds kort twee folders beschik
baar met wandelingen langs film
locaties in Middelburg en
Zeeuws-Vlaanderen. In opdracht
van het ministerie van Buitenland
se Zaken maakte Haanstra in 1983
de promotiefilm Nederland. Daar
voor filmde hij Middelburg vanuit
de lucht. In 1961 maakte hij opna
men van ringrijwedstrijden op
het Molenwater. Die bleken later
mislukt. In Biervliet filmde hij
voor Delta Phase 1 de gebrandschil
derde ramen in de Nederlandse
Hervormde kerk. De folkloris
tische dag van IJzendijke vond hij
geschikt voor zijn documentair
portret van Nederland in 1983.
Wandelen langs
Zeeuwse filmloca-
ties van Bert Haans
tra? Dat kan. Er zijn
nu twee wandelfolders beschik
baar, waarin filmlocaties van Bert
Haanstra (1916-1997) zijn opgeno
men in Middelburg, IJzendijke en
Biervliet.
De Nederlandse regisseur maak
te internationaal gelauwerde films
en documentaires. Voor Glas
kreeg hij in i960 een Oscar. Zijn
films Alleman (1963) en Bij de bees
ten af (1972) werden voor een Os
car genomineerd maar wonnen
zaterdag 3 september 2016
Het draait om waarneming en
reflectie in de IK-paviljoens
Overzicht deel 'K'- paviljoen met wandschildering Willem Besselink en vloerbeeld Maartje Korstanje.
'Vijfjaar IK' T/m 2/10. Vlissingse-
straat 239-A, Oost-Souburg. Za.
en zo. 12.00 -17.00 uur en op af
spraak. Opening zo. 12.00 uur. En
gelstalige publicatie over 'Art in
the residency'
Hans Demeulenaere speelt
ideeën over vorm en ruimte te
gen elkaar uit
In een pulserende sculptuur
verbeeldt Claudia Robles-Angel
hersenenergie.
Jan van Damme
Bert Haanstra (1916-1997) filmde in 1961 de sluiting van het Veerse
Gat. Langs zijn filmlocaties zijn nu wandelingen uitgezet, foto anp
