16 ZEELAND
Ze herinnert het zich nog goed: het moment dat ze in het kommetje met zeewater keek
en besefte dat ze die twee glibberige, weke dieren zou moeten opeten.
'Mali' Cornelis
MIREILLE MALI CHINA GEEK A
Hoefde jij als vrouw niet minder
te drinken?
„Nee. Je bent als eregast niet alleen ver
plicht eindeloos mee te toasten aan je eigen
tafel, maar je wordt soms ook nog meege
troond naar aangrenzende kamertjes waar
zakendelegaties zitten. Met mijn lengte,
mijn blonde haar en blauwe ogen was ik een
bezienswaardigheid. Bovendien: een wester
se vrouw die Chinees spreekt, dat wordt bij
zonder op prijs gesteld. In iedere zaal waar
ik aan weer een groep zakenlieden werd
voorgesteld, werd getoast met Chinese ko
renwijn: kleine glaasjes, maar wel heel erg
sterk. Vooral in de binnenlanden van China
is het hardcore drinken bij zakendiners.
Meer verwesterde mensen of overheidsin
stanties hebben er begrip voor dat wij dat
niet gewend zijn. Maar normaal gesproken:
meedrinken en in één keer achteroverslaan.
Je ziet dat ze dronken worden, dat hun ge
zicht rood wordt, maar nooit heb ik als
vrouw een vervelende ervaring gehad. Ik
ben jong, ik ben blond, ik ben vrouw - ze
zouden me wel eens minder serieus kunnen
nemen. Maar ik ben altijd met respect behan
deld. Of het nou op straat was, of tijdens die
zakendiners. Ik heb me altijd veilig gevoeld."
Je heet Mireille, maar op je Chi
nese visitekaartje staat 'Mali'.
Waarom die naam?
„Ik heet Mireille Anna Maria. Mali is de
Chinese variant van Maria. Maar belangrij
ker dan de letterlijke vertaling is voor een
Chinees dat de naam bij je persoonlijkheid
past. Welk sterrenbeeld heb je? Uit welk jaar
Het exclusieve voorgerecht
werd geserveerd tijdens
een zakendiner in Qing-
dao (China). Aan tafel:
vooraanstaande managers
van Chinese bedrijven en
Mireille Mali (toen 20 jaar
oud) uit Cadzand. Of de zeedieren die voor
haar in het kommetje zweefden nog leefden
of niet, was onduidelijk. Maar weigeren om
ze op te eten, was niet aan de orde. Dat zou
in de ogen van Mireille Cornelis' Chinese za
kenpartners een grove belediging zijn. „En
dus moest ik ze naar binnen zien te krij
gen", vertelt de Zeeuws-Vlaamse ('Mali'
voor haar Chinese vrienden). „De zeedieren
hadden een leerachtige, stekelige huid. Ik
keek er nog eens naar, sloot mijn ogen en
slikte ze door. In één keer."
Met een hand voor haar mond om te ver
hullen dat ze bijna kokhalst als ze de dier
tjes door haar keel naar beneden voelt glij
den, worstelt ze zich door de lijdensweg
heen. Niet veel later verontschuldigt 'Mali'
zich bij haar gastheer: ze moet dringend
even naar het toilet. „Daar heb ik alles uitge
spuugd", bekent de Cadzandse, die Chinese
taal en cultuur studeerde in Maastricht. Wat
niet echt meehielp, waren de wijntjes die Mi
reille in de loop van het diner had moeten
drinken. Want als één ding belangrijk is om
te weten voor Westerlingen die zaken wil
len doen met China: samen dronken wor
den is een bewijs van vertrouwen. Zonder al
cohol, geen
kom je? De juiste naam kiezen is heel belang
rijk."
Je groeide op in Cadzand, op de
boerderij van je ouders. Hoe
kwam je op het idee Chinees te
gaan studeren?
„De boerderij staat niet eens in het dorp
zelf, maar in de polder tussen Nieuwvliet en
Cadzand. De Knockaertpolder; vandaar de
naam van de boerderij en de camping: de
Knockaerthof. Ik ben echt een meisje uit de
polder. Een boerendochter. Wij aten uit de
moestuin. Mijn ouders hebben een akker
bouwbedrijf met camping. Opa fokte dikbil-
koeien. Maar mijn vader heeft daarnaast een
baan als muziekdocent bij het Zwincollege.
Mijn moeder is lerares op een basisschool."
„Ik zei als kind al: ik trouw nooit met een
koeienboer. Dat boerenleven is niets voor
mij. Na mijn zestiende heb ik veel gereisd
met mijn ouders. Dat zette de toon. Op een
van die reizen, in Thailand, leerde een Chi
nees vriendinnetje me tot tien tellen in het
Chinees. Toen was ik verkocht. Mijn oom
heeft Russisch gestudeerd en werkt met be
drijven die zakendoen met de Balkanlanden.
Dat leek ook wel wat. Na de havo, op mijn
zeventiende, ben ik begonnen aan de vierja
rige opleiding Chinese taal en cultuur met
als specialisatie: zakelijk."
Is dat moeilijk, Chinees?
„Chinees is een tonale taal. Woorden heb
ben meerdere betekenissen, afhankelijk van
de toonhoogte waarop je het uitspreekt. Ik
ben gelukkig muzikaal aangelegd en kan het
Mireille Cornelis werd op 7 april
1991 geboren in het ziekenhuis in
Oostburg, onder het sterrenbeeld
Ram. Ze woont op de boerderij van
haar ouders in de Knockaertpolder
bij Cadzand. Na de havo (Zwincolle
ge in Oostburg) volgde ze een bache
lor oriëntaalse talen en communica
tie aan de Hogeschool Zuid in Maas
tricht. In die periode verbleef'Mali'
(de naam die de Chinezen haar ga
ven) een halfjaar in Beijing om aan
de universiteit Chinese taal en cul
tuur te studeren. In Hong Kong liep
ze stage bij Argos Oil, waarvoor Cor
nelis de Chinese markt onderzocht
op kansen voor biobrandstof.
Na haar afstuderen vond de Cad
zandse werk bij Van de Bilt Zaden
en Vlas als contactpersoon voor de
Chinese markt. Volg haar wereldreis
op www.mireillemali.com
zaterdag 27 augustus 2016
Ik zei altij d al: ik trouw
niet met een koeienboer
Ondine van der Vleuten
