4 NI
RECONSTRUCTIE ALTERNATIEVE KLINIEK
Tientallen Nederlandse kankerpatiënten trokken
naar Bracht, in de hoop op genezing. Wie kwamen ze
tegen? Waarom zijn velen nog steeds enthousiast? Het
verhaal op basis van twintig getuigenissen.
Als ik hem
tegenkom,
weet ik
niet wat
ik doe
'l/IE« BS 483
„Geen kanker te ontdekken. Ben ik het
achtste wereldwonder, zoals m'n arts
zegt?"
Levensverwachting: nog vier maan
den. Dat is wat André Hartel in 2010
te horen krijgt. Hij heeft longkanker
met uitzaaiingen. Hartel geeft zich
niet zomaar gewonnen. Hij struint
internet af, op zoek naar alternatieve
behandelingen. Op zijn weblog
schrijft hij: „Kiezen voor het alterna
tieve circuit is een eenvoudige. Het
is de enige keuze die je hebt."
Hartel leest over dichloorazijn (dca),
een alternatief middel dat eerder
ook door de omstreden internist
Wim Huppes gebruikt werd. Hartel
waagt het erop en krijgt dca bij een
Duitse Heilpraktiker. Hartel slikt 51
pillen per dag.
Daarnaast komt hij onder behan
deling van de Duitse arts Bozena Ki-
larski. De resulaten mogen er zijn,
meldt Hartel op zijn blog. Op 14 no
vember 2012 gaat de vlag uit: op een
mri-scan is geen kanker meer te ont
dekken.
Ook anderen moeten van zijn ken
nis profiteren, vindt hij. De koffie
handelaar stapt in de kankerbehan
delingen. Eerst op een bovenetage in
Venlo en vanaf 2014 in het Duitse
Bracht. Gezondheidscirkel Ven-
lo-Bracht, heet de praktijk.
Hartel doet de behandelingen niet
zelf, daarvoor trekt hij zijn oud-be
handelaar Kilarski aan. Hij bemoeit
zich met alles. Volgens Kilarski zelfs
zo erg dat ze binnen het jaar ver
trekt.
„Ik had een intake met Klaus, een Heil
praktiker en een psychologe."
—Anonieme patiënt
In 2014 stapt ene Klaus Ross de kli
niek binnen. De Duitser, opgeleid in
de biomedische techniek, omge
schoold tot Heilpraktiker, is Kilars-
ki's opvolger. Ross - vriendelijke oog
opslag, grijs baardje - maakt indruk.
Hij belooft niemand genezing, maar
geeft ook niemand op. Tot de laatste
snik probeert hij patiënten te hel
pen.
Dat geldt ook voor de rest van het
'medische team', dat uitdijt. De toen
malige vriendin van Hartel wordt
'coach emotionele gezondheid'. Ook
treedt een verpleegster aan, die snel
vertrekt. „Zij was bezorgd of alles
wel was toegestaan", weet een pa
tiënt.
Hij vertelt dat behandelingen ook
door Lorenzo La Cognata worden
verricht, een Italiaanse Duitser. Zelf
ontkent La Cognata dat.
Ook de BIG-geregistreerde arts
Wim Steffens zegt dat hij niet in de
praktijk werkte. Drie getuigen verkla
ren tegenover deze krant onafhanke
lijk van elkaar dat ze de Limburger
daar zagen. Deze krant beschikt over
een recept dat Steffens op 10 juni
2015 uitschreef. Zijn registratienum
mer staat erop, evenals het adres van
de kliniek. „Ik ben daar een paar
keer gaan kijken", zegt Steffens.
Toen hij er was, schreef hij naar ei
gen zeggen medicijnen voor aan pa
tiënten die verslaafd waren aan pijn
stillers. Een nabestaande bestrijdt
dit: „Mijn dochter had pijn, ze was
niet verslaafd. Ze haatte medicatie!"
„Als er iemand overleden was, zaten we
samen te huilen."
Hoe gek ook in een kankerkliniek;
zaterdag 27 augustus 2016
Alles is te proberen, lijkt
de filosofie van Klaus Ross
Richard Clevers
Chris van Mersbergen
Bracht
André Hartel
—Joan Babona,
dochter slachtoffer
—Anonieme patiënt