4 NI RECONSTRUCTIE ALTERNATIEVE KLINIEK Tientallen Nederlandse kankerpatiënten trokken naar Bracht, in de hoop op genezing. Wie kwamen ze tegen? Waarom zijn velen nog steeds enthousiast? Het verhaal op basis van twintig getuigenissen. Als ik hem tegenkom, weet ik niet wat ik doe 'l/IE« BS 483 „Geen kanker te ontdekken. Ben ik het achtste wereldwonder, zoals m'n arts zegt?" Levensverwachting: nog vier maan den. Dat is wat André Hartel in 2010 te horen krijgt. Hij heeft longkanker met uitzaaiingen. Hartel geeft zich niet zomaar gewonnen. Hij struint internet af, op zoek naar alternatieve behandelingen. Op zijn weblog schrijft hij: „Kiezen voor het alterna tieve circuit is een eenvoudige. Het is de enige keuze die je hebt." Hartel leest over dichloorazijn (dca), een alternatief middel dat eerder ook door de omstreden internist Wim Huppes gebruikt werd. Hartel waagt het erop en krijgt dca bij een Duitse Heilpraktiker. Hartel slikt 51 pillen per dag. Daarnaast komt hij onder behan deling van de Duitse arts Bozena Ki- larski. De resulaten mogen er zijn, meldt Hartel op zijn blog. Op 14 no vember 2012 gaat de vlag uit: op een mri-scan is geen kanker meer te ont dekken. Ook anderen moeten van zijn ken nis profiteren, vindt hij. De koffie handelaar stapt in de kankerbehan delingen. Eerst op een bovenetage in Venlo en vanaf 2014 in het Duitse Bracht. Gezondheidscirkel Ven- lo-Bracht, heet de praktijk. Hartel doet de behandelingen niet zelf, daarvoor trekt hij zijn oud-be handelaar Kilarski aan. Hij bemoeit zich met alles. Volgens Kilarski zelfs zo erg dat ze binnen het jaar ver trekt. „Ik had een intake met Klaus, een Heil praktiker en een psychologe." —Anonieme patiënt In 2014 stapt ene Klaus Ross de kli niek binnen. De Duitser, opgeleid in de biomedische techniek, omge schoold tot Heilpraktiker, is Kilars- ki's opvolger. Ross - vriendelijke oog opslag, grijs baardje - maakt indruk. Hij belooft niemand genezing, maar geeft ook niemand op. Tot de laatste snik probeert hij patiënten te hel pen. Dat geldt ook voor de rest van het 'medische team', dat uitdijt. De toen malige vriendin van Hartel wordt 'coach emotionele gezondheid'. Ook treedt een verpleegster aan, die snel vertrekt. „Zij was bezorgd of alles wel was toegestaan", weet een pa tiënt. Hij vertelt dat behandelingen ook door Lorenzo La Cognata worden verricht, een Italiaanse Duitser. Zelf ontkent La Cognata dat. Ook de BIG-geregistreerde arts Wim Steffens zegt dat hij niet in de praktijk werkte. Drie getuigen verkla ren tegenover deze krant onafhanke lijk van elkaar dat ze de Limburger daar zagen. Deze krant beschikt over een recept dat Steffens op 10 juni 2015 uitschreef. Zijn registratienum mer staat erop, evenals het adres van de kliniek. „Ik ben daar een paar keer gaan kijken", zegt Steffens. Toen hij er was, schreef hij naar ei gen zeggen medicijnen voor aan pa tiënten die verslaafd waren aan pijn stillers. Een nabestaande bestrijdt dit: „Mijn dochter had pijn, ze was niet verslaafd. Ze haatte medicatie!" „Als er iemand overleden was, zaten we samen te huilen." Hoe gek ook in een kankerkliniek; zaterdag 27 augustus 2016 Alles is te proberen, lijkt de filosofie van Klaus Ross Richard Clevers Chris van Mersbergen Bracht André Hartel —Joan Babona, dochter slachtoffer —Anonieme patiënt

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2016 | | pagina 4