k
3
'Als klusvrouw maak je veel mee'
A
I
is ernstig ziek geweest, waardoor wij
nogal eens in het ziekenhuis kwa
men. De sfeer in de keuken van een
Michelinrestaurant doet denken aan
de sfeer op een kinder-intensive-
care. Zo geconcentreerd en professio
neel gaat het eraan toe. Er wordt se
cuur gewerkt volgens protocollen. En
die spanning: de Olympische Spelen
op gastronomisch gebied."
„Mijn vrouw schrijft kookboeken.
Binnenkort verschijnt een nieuw
boek van haar, Wereldbroodjes, over
broodjes uit verschillende landen.
Mijn zoon Broos werkt bij restaurant
Madeleine in Utrecht. Mijn dochter
Tip maakt recepten voor nagerech
ten. Dat culinaire is er ingeramd."
„Zoals je ziet hebben we een enorme
open keuken met alles erop en eraan.
Ik denk dat de keuken na de slaapka
mer de belangrijkste plek in huis is.
Als ik schrijf over eten, zet ik mijn
laptop op het keukenblok. Dan kan ik
dingen uitproberen. Ik ben een man
van de hardware. Ik ben dol op mijn
rookoventje, mijn ijsmachine, mijn
worstmachine, mijn gasbrander. Van
Mascha mag ik niets meer kopen.
Laatst zag ik een deegklopper, maar
ik mocht 'm niet kopen. Ze heeft ge
lijk. Ik gebruik zo'n ding vier keer,
waarna hij jaren staat te verstoffen."
„Ik ben graag en veel te vinden in de
keuken, maar de eerlijkheid gebiedt
me te zeggen dat Mascha vaker kookt.
Ik ben meer een proever dan een be-
reider, meer een eter dan een kok. Ik
kook bij gelegenheden. Mascha kookt
ook beter. Ze kan beter improviseren.
Ik kan er misschien weer beter over
lullen en schrijven."
„Veel schrijvers schrijven over eten.
Abdelkader Benali heeft een eigen
kookboek en Atte Jongstra schreef
een roman over worst. Eten, vechten
en seks: dat zijn de driften waarmee
veel schrijvers uit de voeten kunnen.
Ik kan daarbij aantekenen dat je als
culinair schrijver een beperkt speel
veld hebt. Je kunt het hebben over in
grediënten, bereidingswijzes, de her
komst van gerechten; dat is het. Je
moet je dus onderscheiden op het ge
bied van kennis en bevlogenheid. In
de beperking zit het meesterschap."
„Ik heb bewondering voor koks die
passie in hun gerechten leggen en
veel tijd besteden aan het zoeken
naar nieuwe combinaties. Maar je
kunt doorslaan. Zo'n kok die met een
pincet twintig bouwwerkjes op je
bord legt die de ober met zijn pink
moet aanwijzen: dat vind ik getrut op
de vierkante centimeter. Van die res
taurants waar je negen amuses krijgt:
rot op! Ik heb sympathie voor de hui
dige trend nouvelle bistro: terug naar
puur eten, stoofpotten, grotere por
ties. Ik hou van koks die de pincetten
aan de kant leggen en een einde ma
ken aan de liflafjescultuur."
„Natuurlijk staan de supermarkten
nog steeds vol met blikjes en zakjes,
maar vergeleken met tien jaar gele
den is het aanbod aan verse, eerlijke
producten flink gestegen. Ik las laatst
een onderzoek dat een gemiddeld
Nederlands gezin varieert met zeven
gerechten. Zonde toch? Je hebt maar
één leven, waarom zou je niet alles
proberen en proeven? Ik zie dat wel
veranderen. Ook de foodtruckrage
helpt daarbij. Zoals ook het uit eten
gaan de laatste decennia is veranderd.
Dat is al lang geen stijve toestand
meer. De eetcultuur is veranderd,
mede dankzij het shared dining - ta-
pas en mezze. Het is losser, toeganke
lijker, minder in zichzelf gekeerd."
„Wat ik wel jammer vind is dat ieder
een zich iets kan voorstellen bij de
Peruaanse keuken, de Libanese keu
ken, de Noord-Italiaanse en de Scan
dinavische keuken, maar dat de Ne
derlandse keuken nog geen duidelijk
signatuur heeft. Jammer ook dat de
supermarkten in Nederland qua aan
bod niet kunnen tippen aan die in
Frankrijk en Spanje. Maar hé: laten
we er geen negatief verhaal van ma
ken. We doen het in Nederland best
goed op gastronomisch en culinair
gebied. En het gaat steeds beter."
OOK NIEUW: TAMARA
vrijdag 26 augustus 2016
PZ
Welke rol speelt eten in je gezin?
De keuken is dus een belangrijke
plek in je huis?
Is de keuken jouw domein?
Hoe logisch is de combinatie eten
en schrijven?
Als je de stromingen binnen de gas
tronomie met elkaar vergelijkt:
waar sta jij ongeveer?
Maar blijft de liefde voor verfijnd
eten niet iets van een minderheid?
Van zijn vrouw mag
Ronald Giphart geen
keukenattributen
meer kopen, fotosshody
CAREMAN
Is er dan niets te klagen?
P7 Gipharts Kookeiland
Nog een nieuw gezicht: klus
vrouw Tamara Vrielink. Elke
week geeft ze (on)geoefende
klussers tips tricks.
In Amsterdam en omstreken is
Tamara een beroemdheid. „Als
ik rondrijd in mijn busje met Ta
mara De Klusvrouw' erop, gaan
de duimen omhoog. Mensen
vinden het leuk om een profes
sionele klusvrouw te zien. Zo
veel zijn er niet; in Nederland
een stuk of tien."
In een vorig leven was Vrielink
secretaresse. Tijdens de laat
ste crisis werd ze ontslagen.
„'Jij bent zo handig', zei een
vriendin. „'Doe daar iets mee'. Ik
begon een klusbedrijf. Klussen
vond ik altijd al leuk. Als kind
hielp ik mijn moeders vriend al
met het verven van zijn boot en
ging met hem naar de bouw
markt." Maar het begon
echt toen ze 20 was.
„Nadat mijn moeder
overleed, bleef ik in
haar huis wonen.
Ik schilderde, ver
bouwde en bete
gelde alles zelf."
De Amsterdamse
kan en doet bijna
alles. „Nou ja, alles. Ik
kan veel. Met cv-ketels be
moei ik me niet." Ze maakte net
nog een muurtje in een badka
mer. Ook bouwde ze de afgelo
pen tijd acht boekenkasten
voor een klant. Wat ze de leuk
ste klus vindt? „Geen. De varia
tie vind ik het allerleukste van
het vak. Een keuken zetten vind
ik geweldig, maar ik zou
het niet elke dag wil
len doen."
En wat haar on
derscheidt van
een klusman? „Ik
UP denk iets verder
dan mannen.
Vrouwen werken
nu eenmaal schoner
en met een andere
blik op details." In De Klus
vrouw geeft Tamara elke week
tips én geeft een inkijkje in haar
leven als klusvrouw. „Want ik
maak een hoop mee. Ik heb er
zin in!"P6
