WIM HOFMAN
Kamer
ZEELAND 11
In de kamer stond haast niets. In de muur
zat een spijker, maar die kon wachten. Er
stond een bed, maar zonder matras. Mijn
ouders hadden nog wel een matras voor me en
omdat ik besloten had dat per trein te vervoe
ren had ik er een touw omheen gebonden, zo
dat het kleiner leek. Ik herinner me dat de reis
wel lastig was. Ik had ook nog een zware hand
koffer bij me. Koffers met wieltjes waren er
nog niet. Die kwamen pas nadat de laatste
kruier verdwenen was en zandpaden en hobbel
keien plaats gemaakt hadden voor asfalt.
Je kon in die tijd de deuren van de trein nog
zelf open doen en kon dus mijn spullen mooi
in het halletje plaatsen. Ik bleef bij mijn matras
(kapok, met noppen) in het halletje staan en
zorgde ervoor dat medereizigers er weinig last
van hadden. De busreis die erna volgde was
iets ingewikkelder, want telkens als iemand uit
wilde stappen, moest het matras de bus uit en
ik ook, waarna ik er eerst weer in moest, zodat
ik het zware matras aan het touw weer naar
binnen kon trekken. Meestal werd ik wel gehol
pen.
Later kon ik nog een tafeltje en een stoel op
de kop tikken, maar die heb ik wijselijk niet
per trein en bus vervoerd. Een expeditiebedrijf
zorgde voor het transport en voor een paar op
de meubelen geplakte etiketten met daarop in
zwarte letters: Van Gend en Loos.
Een nieuwe kamer betrekken is altijd even
wennen. Dat het bed in de hoek is geschoven is
logisch, zo groot is een studentenkamer nu
meestal ook weer niet. Dat het tafeltje bij het
raam moet is vanzelfsprekend. Dat de stoel er
bij staat is voor de hand liggend: er moet im
mers gestudeerd worden. Wat aan die spijker
in de muur te hangen? Dat is een mooie vraag
voor in een eerste nacht, in een nog vreemde
kamer, liggend op een noppenmatras.
BRIEVEN
Yuri
Stel dat Yuri van Gelder (to au
gustus) een medaille gewon
nen had. Dan had de koning
hem bij thuiskomst moeten fe
liciteren. Kan dit? Het gaat om
een ontslagen sergeant uit zijn
leger. Vermoedelijk moest bar
bertje Yuri tijdig hangen om
dit probleem te vermijden.
Elektrisch rijden
De mythe van het 'elektrisch
rijden' ontmaskerd? Staatssecre
taris Wiebes (to augustus) is
er achter gekomen dat het groe
ne imago van 'hybride auto's'
op leugens en halve waarheden
berust en dat de politiek die
nog eens beloont met waanzin
nig belastingvoordeel voor de
gebruiker (misbruiker). Onder
het voorwendsel van techni
sche vooruitgang, werkgelegen
heid en vooral economische
groei is met ons aller belasting
geld gesmeten.
Verzwegen werd dat dergelijke
monsterlijke vehikels veel
meer vervuilen en absoluut
niet bijdragen aan een schoner
milieu, integendeel. Hopelijk
durven meer politici het voor
beeld van Wiebes te volgen om
de mythes en zeepbellen van
de grijp- en graai-economie te
ontmaskeren.
Burgers kunnen best een hand
je helpen door ons niet te laten
verleiden door reclamesmoe-
zen en onze eigen hebzucht.
Laten we bewust worden van
onze rijkdommen en die beter
en eerlijker verdelen, zodat ie
dereen er in welzijn op vooruit
gaat, vooral onze kinderen.
Elektrisch rijden II
Het aandrijvingsrendement
van een auto (van de benzine
tot aan wielen) is 25 procent.
Zelfs voor een 100 procent
E-auto, van brandstof en
stroom uit een energiecentrale
via stopcontact thuis en accu
tot aan wielen is dit ook 25
procent
Uitlaatgassen en afvalwarmte
worden verplaatst van auto
naar de energiecentrale. Hier
miljarden subsidiegeld aan be
steden is niet erg zinvol. Om
dit te begrijpen is geen hogere
wiskunde nodig. Zelfs een
kerncentrale produceert meer
afvalwarmte als stroom en via
koeltorens vaak ook nog broei
kasgassen. Alleen bij 100 pro
cent stroom uit zon en wind le
vert een 100 procent E-auto
een nuttige bijdrage aan de mi
lieuverbetering, maar gaat er
nog steeds 30 procent aan
energie verloren.
Wieringa
'Parasieten' van de heer Wier-
inga (5 augustus) leest als een
trein. Inhoudelijk heb ik wat
opmerkingen. Er zijn helaas zo
wel in het reguliere als in het
alternatieve circuit misstanden
en fouten te betreuren, met ge
volgen. Ik heb zelf heel wat
mensen in mijn omgeving ver
loren ondanks en ik vrees ook
aan reguliere behandeling. Dit
is geheel legaal. Dan "is er alles
aan gedaan".Ook met alter
natieve behandelingen haalde
niet iedereen het. Gelukkig
zijn er velen wel gered kunnen
worden dankzij de reguliere ge
neeskunde en ook dankzij alter
natieve behandelingen en ook
dankzij een combinatie hier
van.
Mensen die door de heer Wier-
inga kwakzalver of parasiet ge
noemd worden, zijn niet alle
maal kwakzalver of parasiet,
maar veelal deskundig en wijs.
De mens totaal zien en vanuit
mensenliefde en integriteit de
handen ineen, dat is waar ik
voor pleit.
Koopkracht
De koopkracht van mensen die
werken (18 augustus) neemt
volgend jaar toe met 1,1 pro
cent en de koopkracht van ge
pensioneerden daalt met 0,7
procent. Dit verschil van 1,8
procent is slechts het verschil
in één jaar. Maar koopkracht
verlies van ouderen doet zich
al vele jaren voor. De pensioe
nen volgen immers al sinds
2004 niet meer de index van
de lonen en zijn al jaren gelijk
gebleven of zelfs gedaald.
Volgens het artikel wordt als
compensatie gedacht aan een
lager eigen risico voor de zorg.
Volgens prof. Schut zou dan ie
dereen meer zorgpremie moe
ten betalen. En dat zou neerko
men op "belastingverhoging
waardoor arbeid en producten
duurder worden en dat kan ne
gatieve gevolgen hebben voor
de werkgelegenheid". Dat is
echter een verkeerde voorstel
ling van zaken. Een hogere
zorgpremie wordt niet betaald
door de werkgever, maar uit
het netto inkomen van zowel
werknemers als gepensioneer
den.
Asielzoekers
Er is een duidelijk tekort aan
huizen voor asielzoekers met
een verblijfsvergunning (9 au
gustus). Vlissingen heeft ruim
te in het al jaren braakliggende
Scheldekwartier waar serieuze
huizenbouw nog steeds niet
lukt. Waarom hier geen huizen
bouwen voor (onder andere)
deze mede-mensen.
Waarom voor toeristen op de
Vlissingse boulevard een Res
cue-show en waarom geen Res
cue voor deze asielzoekers. Met
een beetje enthousiasme en lef
moet dit toch lukken! Denk
dat iedereen - ook Vlissingen -
hier wel bij vaart.
vrijdag 26 augustus 2016
De wereld van Wim Hofman, schrijver/illustrator
U kunt uw brief (max. 150
woorden) richten aan:
lezersredacteur@pzc.nl of aan
Lezersredaceur PZC, Postbus
5046, 4389 KA Vlissingen of
08801-30210
J. W. Minderhout,
Vredehoflaan 326, Vlissingen
André Groenenberg,
Nieuwe Oostersestraat 32, Mid
delburg
H. Steehouwer,
Zuidsingel 69, Middelburg
1
Tommy Wieringa.
Tanita Schuit
Meidoornstraat 1, Colijnsplaat
Sam van der Zee
Spanjaardstraat 46, Middelburg
W. N. Osterman,
De Kempenaerst 2, Vlissingen