Première
van werk
Eisengaop
Abdijplein
Volledige rust of eeuwige deining
15 - 40%
KORTING
bin
n9n
uit
4 ZEELAND
Het muziekprogramma van
het Zeeland Nazomerfesti
val, op het Abdijplein in
Middelburg, wordt vanavond inge
luid met een wereldpremière van
Zeeuwse bodem. Het Cello8tet
Amsterdam zal - naast werk van
Philip Glass en Canto Ostinato van
Simeon ten Holt - nieuw werk
van de Middelburgse componist
Douwe Eisenga uitvoeren: Bliss.
Eisenga schreef het stuk in op
dracht van het festival, waarvoor
hij eerder de muziek bij de locatie
voorstellingen Wiek (2009) en De
schrijver, zijn vrouw, haar minnares
(2014) verzorgde. Speciaal voor
Bliss wordt het Cello8tet uitge
breid met vier saxofonisten, zoals
de wens van festivaldirecteur
Henk Schoute was.
Een mooie, maar ook uitdagen
de opdracht, vond Eisenga. „De
combinatie van acht celli ken ik
wel en saxofoon ken ik zelfs uiter
mate goed, maar hoe die twee bij
elkaar komen, was wel de vraag.
Er bestond nog geen repertoire
voor." Het was vooral zoeken naar
de goede balans. „Je moet ervoor
zorgen dat die vier saxofoons de
acht celli niet wegblazen."
Bliss is een stuk van tien minu
ten geworden. Eisenga noemt het
'een ritmisch spektakel'. „Na een
wat rustig intro dendert het acht
minuten lang door." De composi
tie bevat veel razendsnelle canon
achtige figuren. „Daardoor krijg je
een golfbeweging van instrumen
ten die achter elkaar aan jagen."
Voorwaarde is dat het heel exact
wordt gespeeld. „Anders wordt
het een brij. Ik heb de mazzel dat
de muzikanten top of the bill zijn.
Woensdag hebben we gerepe
teerd. Gaandeweg zag je de mond
hoeken steeds meer in grijnsstand
staan. Dat is een goed teken."
'Dezelfde zee', naar de roman van
Amos Oz. Regie en bewerking: Rosa
Vandervost. Spel: Lucas Vandervost,
Mieke De Groote, jonas De Vuyst en
Evgenia Brendes. Gezien: do 25/8, bo-
tenloods haven Kloosternol, Scharen-
dijke.
Dezelfde zee van Amos Oz is
een roman uit 2999, maar
eigenlijk is het geen ro
man. Het is eerder een prozage
dicht, soms aan de vorm herken
baar (de korte regels, het vele wit
op de pagina), soms aan de in
houd (de verstilling, de keuze van
de woorden). Het onderwerp (de
dood, de existentiële eenzaam
heid) wordt omzichtig benaderd,
de personages zijn aan tijd en
plaats ontstegen.
Vier van hen behoren zeker en
vast tot de levenden. Het zijn me
neer Albert Danon, een oudere
man, zachtaardig, belastingadvi
seur van beroep, weduwnaar.
Zijn enige zoon Rico, op reis in
de bergen van Tibet, om zichzelf
te vinden. Rico's vriendin Dita,
de enige die meer in haar lijf dan
in haar hoofd zit, sensueel. Ten
slotte nog Bettine, vakgenote en
goede vriendin van meneer Da-
non, maar vooral gesteld op haar
vele uren met een boek, alleen.
Die vier zien we ook op toneel,
maar er zijn nog meer persona
ges. De belangrijkste die alleen in
haar essentie aanwezig is, is Na-
dia, de aan kanker overleden
vrouw van meneer Danon. Dat is
Het lukt de acteurs
heel mooi om héél
dicht bij zichzelf te
blijven. Want daar
wonen de woorden
nog niet zo heel lang geleden, het
gemis moet nog verwerkt wor
den, met rouw in diverse stadia.
Boosheid, in de steek gelaten zijn
bij de zoon bijvoorbeeld. Die daar
om ook zijn vriendin ontvlucht,
troost zoekt bij een prostituee in
dat verre land.
Iedereen doet van alles, maar ei
genlijk niets. Alles is woord ge
worden, de rest zweeft tussen ver
beelding en mogelijkheid. Een af
tasten. Waarom trekt Dita in bij
de vader van haar (ex?)vriend en
tart ze daar zijn grenzen met haar
sensuele lijf. Waarom laat de va
der dat gebeuren? Iedereen weet
maar al te goed dat er nauwelijks
meer een werkelijkheid bestaat.
Wat voorbij is, komt nooit te
rug. Uiteindelijk is iedereen ver
schrikkelijk alleen. Niet pijnlijk
maar wel zonder veel troost, be
rustend.
Dezelfde zee is een toneel van
woorden. Die worden zorgvuldig
gesproken en zijn letter voor let
ter compleet. Het woord als evoca
tie. (Niets van communicatie, er
is geen heen en weer, geen dia
loog.) Dat is ongebruikelijk, maar
een weldaad. De werkelijkheid is
niet meer dan de werkelijkheid
van het moment, en is van wie
hem toestaat om daar en dan
even te bestaan. De werkelijkheid
is maar van één persoon. Dus
spreekt er altijd maar één. Nooit
tegen de ander. Wel óver de an
der. Het lukt alle vier acteurs heel
mooi om héél dicht bij zichzelf te
blijven. Want daar wonen de
woorden.
Dezelfde zee is natuurlijk ook
een toneel van beelden. Een
enorm groot speelveld. Een groot
schilderij, opgebouwd uit 24 klei
nere. (Ieder in zijn omlijsting ma
ken de delen samen het geheel.)
Vier nietige personages die hun
plaats kennen, soms even plaats
innemend, meestal plaats rui
mend. Een golven, een aanspoe
len. Ach natuurlijk, dit hier, deze
speelplek, is eigenlijk een strand.
De plek waar twee werelden el
kaar ontmoeten, de oneindige en
de lokale. De onbeperkte en de in
geperkte. De smalle strook waar
rust en deining beide heersen.
Waar je als mens 'aanspoelt', land-
uitwaarts.
Dezelfde zee kan je op twee ma
nieren bekijken: vanuit volledige
rust of vanuit eeuwige deining.
op vele showroom
modellen
WOONPLAZA
vrijdag 26 augustus 2016
Rolf Bosboom
Middelburg
Concert: Vanavond, Abdijplein
in Middelburg, 21.00 uur.
RECENSIE
Willem Nijssen
Evgenia Brendes en Lucas Vandervost in de locatievoorstelling Dezelfde zee van het Zeeland Nazo
merfestival. FOTO LEX DE MEESTER
Voorstelling: Dezelfde zee',
t/m 3 september dagelijks (m.u.v.
28 en 29 augustus) te zien op het
Zeeland Nazomerfestival, in de
botenloods van haven Klooster
nol bij Scharendijke. Aanvang:
20.30 uur. Voor meer informatie:
www.theaterzeelandia.nl.
Lees alle verslagen en eerdere re
censies van het Zeeland Nazo
merfestival terug op www.pzc.nl/
nazomerfestival.
Schouwersweg 7
Heinkenszand
0113 21 58 38
binnenuit.nl
9.000m2 inspiratie
100 woonmerken
persoonlijk woonadvies
Het is September Sale bij BinnenUit Buitenmeubelen en Buitenverlichting... Dat betekent
kortingen van 15 tot 40% op vele showroommodellen. Tuinbanken, tuintafels, parasols,
barbecues en loungemeubelen, alles mag straks pronken in uw tuin! Kom snel langs en
profiteer bij BinnenUit Buitenmeubelen en Buitenverlichting of kijk op binnenuit.nl
